Morgenvroeg vertrekken we dan toch echt bij BP en is er een einde gekomen aan onze stageperiode in de Filipijnen. Maar voor we dat doen verassen we de kinderen eerst met de cadeau’s (van het sponsergeld) en dat nog niet alleen, ook staan er hollandese pannekoeken op het menu.

Na alle boodschappen binnen te hebben gehaald, een tree eieren, zeven pakken melk en meel kon het bakken beginnen. Kay en ik hadden de keuken opgeëist. Na 3 uur lang boven de koekenpan gehangen te hebben met het zweet op ons voorhoofd mocht het resultaat er zijn: 65 pannenkoeken! Ons harde werk in de keuken had z’n vruchten afgeworpen want iedereen vond de pannenkoeken heerlijk!

Na het eten gingen we naar de activiteiten hal om iedereen te bedanken voor onze tijd hier op BP, dat we de mogelijkheid kregen om hier onze minor te mogen doen, hier te mogen wonen en ervaring hebben mogen opdoen met de zorg hier.

De kinderen zagen alle cadeau’s al gelijk staan en werden natuurlijk heel nieuwsgierig, voordat de kinderen de cadeau’s konden bewonderen hadden we eerst van de benefiet avond verteld en dat wij dankzij deze avond het uitje hebben kunnen doen, het spelmateriaal gekocht hebben en er geld voor medicatie beschikbaar was. Toen wij de twee oudere kinderen; benajamin en jass-ann vertelde dat ze konden gaan studeren, stonden ze letterlijk perplex. Ze konden het eigenlijk niet geloven. De woorden van jass ann waren; ‘’o my god’’ are you serieus?. De blijdschap en een soort van opluchting die ik zag, zorgde voor een brok in me keel.

Alle collega’s hadden een dankwoordje voor ons gedaan, wat ik er lief vond! Onze collega’s waren altijd erg zorgzaam voor ons. Ook de kinderen hadden weer enige dansjes ingestudeerd en was het voor de laatste keer genieten.

Ondanks de stage voor mij persoonlijk geen groot succes was, heb ik wel heel veel geleerd van mijn avontuur in het buitenland. Het was een bijzondere ervaring, waarbij ik heel veel gezien en geleerd heb. Wonen in een andere cultuur, voor het eerst echt op mezelf aangewezen, veel armoede gezien, kennis maken met een andere manier van zorg, genoten van de prachtige natuur en vooral kennis gemaakt met een hele vriendelijke bevolkingsgroep! Ik had het niet willen missen!!!!