Tijdens het ontbijt werd er aan Kaylee en mij medegedeeld dat de kinderen vandaag vrij waren van school (de kinderen hebben hier zo onder hand meer vrij dan dat ze na school gaan, maar dat geheel ter zijde) hierna kwam gelijk de vraag of Kaylee en ik deze dag invulling wilde geven. Wij zeiden ja, maar dachten EHM, kon je dat niet iets eerder vragen??? Nu moesten wij ter plekken iets verzinnen, het is dat Kaylee en ik zo’n creatieve geesten hebben en dat we snel een programma bedacht hadden. We hadden het fijner gevonden als we dit van te voren geweten, zodat we een dagprogramma konden maken. Ahh fijn zo gezegd zo gedaan, of toch niet?? Wat heel frustrerend is, is dat de kinderen niet naar Kaylee en mij luisteren. Of je nu iets vraagt, iets mededeelt, een vriendelijk blik geeft of boos kijkt het lijkt de kinderen niets te interesseren. Ik vind het heel vervelend dat je eerst iedereen moet overtuigen om mee te doen aan een spel. Iets wat in mijn ogen juist leuk is. Je zou denken dat de kinderen dit ook leuk vinden omdat er verder niet echt iets qua activiteit gedaan wordt. De kinderen hebben echt een attitude en doen precies waar ze zelf zin in hebben. Dit komt door hun verleden en omdat er op de stageplek verder geen regels, beloningen of consequenties zijn. De kinderen krijgen eigenlijk altijd hun zin, het heel moeilijk om hier verandering in te krijgen. halverwege de dag, dacht ik bij mezelf; ik ben zo blij als deze dag erop zit…. Toen kwam de klapper op de vuurpijl: of wij morgen ook de hele dag invulling konden geven. Door omstandigheden, was er geen huismoeder beschikbaar. De dag erna leek de tijd wel stil te staan, de minuten duurde voor mijn gevoel als uren en ik was er even helemaal klaar mee. Ik dacht aan Nederland, aan thuis, m’n vriendinnen en het bekende. Ik wilde eigenlijk even terug naar mijn wereld die voor mij zo bekend is. Op een geven moment kwam mijn redding: de kapper. Het leukste moment van de dag, dit maakte de dag nog enigszins goed.
Het beste medicijn voor een dipje is natuurlijk SHOPPEN en de supermarkt leegkopen. De dag erna wilde Kaylee en ik er even tussenuit, even tijd voor ons zelf. Met onze credit card op zak kon niemand ons meer tegen houden, kleren gekocht, lekker gegeten (broodjes gehaald, oreo milkshake, pizza en frietjes, even iets anders dan rijst). Ook zijn Kaylee en ik naar de kapper geweest, bij de kapper kon je hele mooie (sarcastisch bedoeld) glitterlintjes in ons haar laten doen. Kaylee was in een oogopslag verliefd en wilde de lintjes in haar haar doen, uiteindelijk heeft ze mij overgehaald om het ook te doen. Wij hebben ontiegelijk hard gelachen, en de lintjes zitten er in. Ik weet nu nog steeds niet of ik de lintjes leuk vind, of dat ik mezelf op een mislukte kerstboom vind lijken… Het belangrijkste is dat Kaylee en ik een super leuke dag hebben gehad en dat ik eigenlijk alweer over mijn dipje heen ben dankzij Kaylee. Met vier tassen vol snol en een goed gevulde buik zijn we weer richting huis gegaan. Wel hebben we besloten om elk weekend er een dagje tussenuit te gaan omdat we anders echt 24/7 op de organisatie zelf aanwezig zijn.