Zaterdag is het tijd om eens naar auto's te gaan kijken. We hebben een advertentie gezien in de krant van een tweedehands car lot, vlakbij de Walmart en daar rijden wij rond een uur of 11 heen. Het is open dag met allerlei Halloween feestelijkheden. De car lot is versierd en je krijgt gratis drankjes en broodjes rookworst. Erg lekker, that takes care of lunch. Als wij vragen of wij wat informatie kunnen krijgen over de uitgestalde auto's komt een hispanic man op ons af. Hij stelt zich voor als Lenny, eigenlijk Leonardo. Mooi type, 40 + of daaromtrent.
Als wij vertellen dat wij een auto willen kopen en daarvoor cash willen betalen, raadt hij ons ten sterkste af dat bij deze car lot te doen.
Wij rollen van verbazing haast om. Maar hij legt uit dat je hier alleen tegen forse percentages geld kunnen lenen om auto's te kopen en daar leven zij van. Hij raadt ons aan op internet te gaan kijken, op Craig's List, een soort Marktplaats waar particulieren hun auto's te koop aanbieden. Hij biedt zelfs aan om ons daarbij te assisteren. Ik ben zo verbouwereerd dat ik hem ronduit vraag: waarom doet u dit? Hij kijkt verbaasd en zegt dan lachend: because I'm human!
Lachen, hoor. Wij mogen een gratis pumpkin uitzoeken in een soort pumpkin patch en rijden dan richting Austin, want daar hebben wij langs de I35 ook een aantal car lots gezien. Wij proberen er nog twee, maar ook daar hetzelfde verhaal: cash geld is niet welkom, ze verstrekken leningen met rentepercentages van wel 25%!!
Enigzins verbijsterd rijden wij weer terug naar het hotel. Arnold gaat meteen op Craig's List kijken en inderdaad staan daar een heleboel auto's van particulieren op. Maar wij vinden het nogal riskant om daarop in te gaan. Arnold stuurt een e-mail naar de eigenaar van een SUV die er nogal interessant uitziet, maar krijgt daarop nul antwoord.
's Avonds gaan wij uit eten bij Palmer's. Wij drinken cocktails op het terras want het is heerlijk weer, maar we worden al spoedig lek geprikt door de muggen, dus eten wij maar binnen. Het is weer zeer geslaagd en ook relaxed, heel bijzonder voor Amerikaanse begrippen. Je hoofdmaaltijd staat tenminste niet op tafel als je je salade nog niet op hebt. Dit wordt onze favoriete stek!!

Zondag 24 oktober

Wij slapen uit vandaag en doen boodschappen. Als wij terug komen is onze kamer schoongemaakt en zijn de bedden verschoond. Maar: mijn nachthemd is ook verdwenen. Nu is dit van wit katoen en het lag onder mijn kussen, dus misschien is het met het beddengoed meegenomen. Ik ga naar beneden en tref daar iemand van housekeeping aan, die mij onmiddellijk mee neemt naar Maria, die verantwoordelijk is voor onze kamer. Zij spreekt alleen Spaans, maar gelukkig de andere vrouw niet. Als ik uitleg wat er aan de hand is en aangeef dat ik het wel een goede mop vind, verdwijnt Maria ijlings naar de laundry. En inderdaad : mijn nachthemd was met de beddenwas meegenomen. Met veel gelach en excuses wordt het weer overhandigd.
De rest van de dag houden wij ons bezig met financieen en administratieve zaken. Er is zoveel te regelen. Arnold probeert een TV/internet abonnement te verzorgen, maar dat is ook niet eenvoudig noch goedkoop!
's Avonds eten wij bij de Cracker Barrel, een restaurant met een winkel erbij. Ze serveren echt ouderwets Amerikaans pioniers eten (denk aan varkenslapjes met aardappelpuree en gravy, biscuits, grilled chicken met corn, hickory smoked ham met fried apples, appeltaart toe.)
Het eten is boven verwachting goed, maar je wordt weer binnen een half uur de tent uitgewerkt. We bestellen een Baked apple dumpling toe, op advies van de serveerster maar 1 voor ons tweeen, want de dumpling is inderdaad zo groot dat wij hem met zijn tweeen nauwelijks op krijgen.
De winkel verkoopt allerlei leuke dingen op het gebied van inrichting, kleding, eten en souvenirs. Op de porch staan allemaal schommelstoelen die te koop zijn, maar waar je ook zo even in kunt plaats nemen. Dat doen wij dus maar even en wij zien de zon achter de horizon zakken. Ons eerste weekend heeft een mooi einde!!