Fort Martin Scott

Op de zaterdag na Thanksgiving brengen wij een bezoek aan Fredericksburg, ons eerste echte toeristische uitstapje.
Om een uur of 10 rijden wij met stralend weer richting Fredericksburg, een van origine Duits stadje, zo'n anderhalf uur ten zuidwesten van San Marcos.
Fort Martin Scott werd in 1848 opgezet als Camp Houston (naar Sam Houston, een van de belangrijke figuren uit de ontstaansgeschiedenis van Texas) en het was het eerste fort aan de westelijke grens van Texas om de pioniers en reizigers in Texas te beschermen tegen met name de Comanches. De Comanches werden steeds verder uit hun oorspronkelijke jachtgebieden verdrongen en namen regelmatig zeer bloedig en wreed wraak. In december 1849 werd het fort omgedoopt ter ere van Major Martin Scott, die bij de slag om Molina del Rey gesneuveld was in 1847. Het fort moest de vrede tussen de Comanche Indianen en Duitse immigranten bewaren want die dreven veel handel en dat leidde soms tot wrijving. Verder was er een bankkantoortje van Wells Fargo gevestigd in het fort, zodat zakenlieden in de Hill Country aan geld konden komen. Het fort

werd opgeheven in 1853.
Tegenwoordig is het een museum dat gerund wordt door vrijwilligers. Vandaag is het Frontier Day en zijn er verschillende 'reenactors'', mensen in 19e eeuwse kleding, die hele verhalen kunnen vertellen over het fort. Een Oldtimer in frontier kleding heet ons welkom, hij is in de 90 (! ) en heeft nog gevochten in de Pacific. Hij maakt ons ook attent op het Pacific War Museum in Fredericksburg, want generaal Nimitz is daar geboren en een museum is opgericht in zijn eer.
Het fort bestond uit een twintigtal gebouwen, waarvan er slechts 1 nog bewaard is gebleven. Een aantal zijn nagebouwd, van anderen zie je alleen de resten. Aan de ene kant lagen de verblijven van de

manschappen en aan de andere kant de verblijven van de officieren, die soms vergezeld waren van hun vrouw.
De Guardhouse is het enige gebouw dat nog bewaard is gebleven, daarin zat een kantoortje van de Wells Fargo Bank, een gevangenis (voor soldaten die hun boekje te buiten gingen), en een slaapplaats voor de wachtdraaiende soldaten. Met een schuin aflopend bed, zodat zij in tijden van nood onmiddellijk op de been stonden!
Er is ook een kamp van de Texas Rangers, destijds opgericht om Texas te verlossen van paardendieven uit Mexico en Indianen. Het is nog steeds een elitegroep in de ordehandhaving in Texas.
Een verteller, uitgedost in Rangerstijl anno 1850, verhaalt van zijn voorvader, 'Big Foot' William A.A. Wallace (1817-1899),(afstammeling van de Schotse William Wallace (Braveheart)), die een van de eerste Texas Rangers was.
Wij eten bij de Chuckwagon (een huifkar die voor de catering zorgt) een biscuit met brisket, een soort sudderlap, die helemaal

uitgerafeld is. Zeer smakelijk, met een tomatensaus.
Daarna besluiten wij een kijkje te gaan nemen in Fredericksburg zelf, maar ook daar heeft het Thanksgiving- kerstshoppen toegeslagen. Het is zo druk dat wij met moeite een parkeerplaatsje kunnen vinden. Wij bekijken de Marktplatz met kerstboom en ijsbaan en de Dutch church (waarschijnlijk verbastering van Deutsch), een octagonaal gebouw dat in de 30-er jaren is herbouwd. Er is nog veel Duitstalig hier. We kopen kerstspullen van Department 56 en drinken wat in een Duitse bakkerij, waar wij heerlijk brood kopen.
In deze regio zitten veel wijngaarden en je kunt een tour maken langs de verschillende wijnhuizen. Wij zijn vast van plan hier een weekendje door te brengen volgend jaar, om ook het gigantische Pacific War Museum te bekijken. Dit smaakt naar meer!
Tegen vijven zijn wij weer thuis. Een zeer geslaagd weekend!