Verhuizers

's Morgens om even na 8 uur staan de verhuizers voor de deur. Twee kerels uit het midden des lands met een kleine auto. Bart en Freek komen inpakken wat wij mee willen nemen. Na een kop koffie laat ik ze zien wat er allemaal mee moet. Op 4 etages hebben wij alles bij elkaar gezet. Het is niet veel, een eethoek (nog uit Californie), een bureaustoel, een fauteuil en veel dozen met boeken, kantoorspullen, huishoudelijke zaken etc. Onze kleding ligt op de logeerbedden. Een bed voor Arnold, een bed voor mezelf. De stapel op Arnolds bed is vele malen groter. Ik heb nog gemaild dat ze maar meer dozen mee moesten brengen. Bart en Freek gaan met veel verve aan de slag en zijn om 11 uur al klaar met

inpakken! Bart heeft de kleding ingepakt. Alles van Arnold paste in 3 (grote) dozen! Hij zegt tegen mij: U neemt eigenlijk helemaal niet veel kleding mee (lees: voor een vrouw!) Ik vat het op als een compliment!
Om twaalf uur, als de twee net bij de frituur zijn om iets te eten, rijdt een grote truck voor met een 20-voets container. Ik zet koffie voor de chauffeur, een echte westerling met veel verhalen en een oorringetje.
Bart en Freek laden ondertussen de dozen (42 items) in de container.
Het meeste werk is nog het aftimmeren en verzekeren van de lading, want de container is maar voor een kwart bezet. Om half 2 gaat ieder zijns weegs.