Laatste weekje

Deze week had ik nog zoveel dingen op de planning staan. En niet alleen etentjes met mensen, maar ook gewoon dingen die je nog wilt doen voordat je weggaat. Zo was er net een bioscoop geopend toen ik kwam en die wilde ik natuurlijk wel uitproberen. Dus ik ben met mijn huisgenootje Savannah naar Little geweest. We zaten bijna alleen in de zaal, hadden de popcorn al op voordat de film begon en we hebben het hardst gelachen van iedereen. Een geslaagde avond dus haha. Ook zijn we nog een avondje bij de Irish pub een drankje gaan doen toen er live muziek was. Natuurlijk moest ik ook nog mijn laatste souvenirtjes kopen. Het is maar goed dat ik volgende week wegga, want ben nu wel echt faillet haha.

Het huis zit nu ook echt helemaal vol. En is er nog een Indiër deze week in het huis gekomen (me not happy). Nee grapje, hij is best wel prima. Alleen ik heb er gewoon helemaal niks mee. Ze laten de hele dag vieze boeren en ik hoor ze snurken. Dus ik ga deze huisgenoten zeker niet missen haha. Ik ben dus met Suzanne (andere ‘huisgenoot’) mee geweest naar de doven school. Dit was wel echt heel bijzonder. Ik merkte meteen dat ik me eigenlijk heel erg schaamde dat ik gewoon niet met de kinderen kon communiceren. En ik hou zo erg van kinderen. Misschien toch maar eens een basis gebarentaal cursus doen. Ze hebben me natuurlijk wel wat woordjes geleerd. En op zich is het helemaal niet zo moeilijk, want ergens is elke gebaar wel logisch. Zo zag ik meteen dat de kinderen tegen elkaar zeiden: kijk een mzungu (blanken!). Want het gebaar wat ze hierbij maken is wrijven over hun arm of wang, als in: een andere kleur. En ik heb een gebarentaal naam gekregen!! Je houdt je rechterhand in een C voor je wang en je duim raakt je wang (omdat ik kuiltjes heb haha). Gehoorproblemen is sowieso natuurlijk iets moeilijks (net zoals in Nederland), want je ziet het niet. Maar we zijn natuurlijk best wel ver met testen, gehoorapparaten enz. Maar hier is alles echt

nog zo basic. Zo krijgen ze bijvoorbeeld gehoorapparaten, maar dan horen ze dus opeens iets. En daar schrikken ze gewoon zo erg van dat ze de gehoorapparaten bijvoorbeeld niet meer gebruiken en weggooien. Of ze hebben bijvoorbeeld niks op de gehoorapparaten mee schoon te maken. En ik heb natuurlijk mijn scriptie over gehoorproblemen geschreven, maar deze problemen zijn zo basic dat ik hier allemaal niet eens aan had gedacht.

Op werk was ik de laatste dingetjes aan het afronden. Vrijdag was Judy jarig, dus hebben we een dinertje gehad. Dit was ook meteen mijn en Romy haar goodbye diner. Dus hebben we heel lief een afscheidscadeautje gehad. Ik heb toen ook polaroid foto’s gemaakt. En dat kennen ze hier dus helemaal niet, alleen van films. Dus dit vonden ze helemaal leuk! Hierna zijn we uit geweest met Dennis Judy Romy en Savannah (best wingwoman partner). Toen om 5 uur de kerk/gospel muziek op kwam, was het wel tijd om naar huis te gaan haha.

De dag daarna zouden we dag gaan zeggen tegen de weeskindjes van Testimony. En zo cute, de kindjes herkende me meteen weer toen ik daar kwam. Ze hadden ook allemaal hun schoenen aan die we vorige keer aan ze hadden gegeven. Dus ze waren heeeeel blij. Na spelletjes te hebben gespeeld, moest ik wel echt afscheid nemen. Kreeg echt de liefste knuffeltjes. Wil ze eigelijk allemaal mee naar huis nemen. Zulke blije kindjes, die niks hebben, niet een ouders….

Dit was dus mijn laatste weekje. Eerst had ik wel soort van zin om naar huis te gaan, vooral om iedereen weer te zien. Maar merk nu wel echt dat ik het hier heeeeel erg ga missen…