Bye George

Het hoogtepunt van deze week: Tottenham-Ajax kijken!!! George en ik zouden dit samen met Dennis bij hem thuis gaan kijken. Helaas kwamen we er dezelfde avond achter (of eigenlijk toen de wedstrijd begon), dat het net op TV was. Dus wij een streamingsdienst zoeken en die deed het weer niet… Nouja uiteindelijk hebben we dus de wedstrijd maar half kunnen kijken met beelden die steeds vastliepen haha. Maarja we hebben Ajax natuurlijk wel zien winnen. Dennis was helaas voor Tottenham en niet te overtuigen om voor Ajax te zijn. Maar heel Keniaan support dus eigenlijk voor Tottenham, omdat er een Keniaanse speler in zit.

Woensdag was het dag van de arbeid en iedereen is dan vrij. Ze vieren het dus ook echt met muziek en dansen. Ik ben zelf niet naar een viering geweest, maar heb helaas George naar het vliegveld gebracht. Zijn tijd zit er weer op. Dankje Georgie/Gertrand voor de leuke tijd en we zien elkaar weer in Amsterdam!!! Vanaf nu was ik dus nog in mijn over met 3 Indiërs. En het werd nog gekker,

want de dag daarna kwam er nog een Indiër. Ja dat was wel beetje ongemakkelijk, maar de familie wilde me natuurlijk weer adopteren. Zo heb ik zondag Judy geleerd om de Brabantse worstenbroodjes te maken. Mijn ouders hadden de speciale kruiden vanuit Nederland meegenomen, dus ik nog nu de ‘echte’ worstenbroodjes maken. Judy was dus helemaal gek op deze kruiden haha. En omdat volgende week vrijdag een ander Nederlands meisje komt, heeft ze aan haar gevraagd om 30 pakjes kruiden mee te nemen hahahaha. Ook heb ik zondag mijn haar eruit gehaald. Ik vond het niet zo heel mooi en het begon al zo erg te jeuken. Dus heb ik het eruit gehaald. Duurde gewoon 3 uur!! Maar ik had daarna wel hele mooie krullen (voor helaas maar 5 uur).

In het ziekenhuis loop ik nu dus elke ochtend de rondes, waardoor ik veel kindjes steeds beter leer kennen. Verder ben ik bezig met mijn artikel naar Retinoblastoma. Vrijdag ben ik met Sandra en Martha mee geweest naar het ‘educational program’. Dit doen ze elke vrijdag. Hierbij proberen ze de ouders bij te scholen over

kinderkanker om hopelijk er zo voor te zorgen dat ouders de behandeling van hun kind afmaken. Hierbij hebben ze een filmpje gemaakt waarbij Sandra vragen stelt aan Gilbert (als een moeder) en Gilbert dus deze heel makkelijk beantwoord. Het was natuurlijk allemaal in kiswahili, dus ik krijg niet alles helemaal mee. Maar ik ontfermde me gewoon over de kindjes in de speelhoek.