ROOOOO

Maandag was het de verjaardag van dokter Njuguna. Hij is een hele belangrijke dokter, want door hem bestaat er een kinderoncologie afdeling in het ziekenhuis. We zouden hem op de afdeling verassen met alle verplegers, kindjes en ouders. Natuurlijk moest er een cadeau komen en een grote taart. Ik zou zorgen voor wat feesthoedjes en ballonnen. Ik heb dus eerst die ochtend 50 ballonnen zitten opblazen haha. De kindjes vonden de feesthoedjes echt geweldig en waren al lang zal ze leven aan het oefenen. Zelfs de moeders wilden iets voor dokter Njuguna doen. Uiteindelijk was het niet alleen voor zijn verjaardag, maar om hem dus ook te bedanken voor het mogelijk maken van de afdeling. Het was ook wel moeilijk om toen een feestje te houden, want er was net een kindje overleden op de afdeling… Ik ben nog nooit op de afdeling geweest toen er kindje overleed, dus ergens was het wel schrikken om dit te horen en het bedje te zien van het kindje.

Dinsdag ochtend zou ik dus Ro van het vliegveld halen om 7 uur. Maar toen ik wakker werd, zag

ik dat hij zijn vlucht had gemist van Nairobi naar Eldoret. Kon ik dus nog lekker even verder slapen ;-). Het was wel heel raar om hem op te halen. Maar vond het echt super leuk, want nu kon ik eindelijk aan hem laten zien wat ik allemaal hier doe. Die avond hebben we geleerd van Beatrice (dochter van de Sang’s) om chapati te maken. Haha dat is dus nog best een werkje, maar niet moeilijk! Dus ik ga veel oefenen, zodat ik het in Nederland ook zelf kan.

Woensdag ochtend heeft Moniek haar eindpresentatie gegeven. Dit was ook wel leuk voor Ro, want zo zag die meteen wat ik doe met mijn werk. Ro wilde ook graag wat goeds doen, dus we zouden donderdag langs de straatkinderen gaan om pakketjes af te geven. Voor de jongens een tandenborstel, tandpasta en showergel en voor de meisje een tandenborstel, tandpasta en maandverband. Ze waren allemaal heel blij! Hierna zijn we nog met Mevrouw

Sang naar de basisschool geweest van haar dochter. Dit is namelijk best een speciale school. Het is een prive school, maar de helft van de kinderen zijn weeskinderen. Dit heeft een man uit Engeland opgezet en die hebben we toen ontmoet. Hij zei dat ik altijd mocht langskomen, omdat de kindjes het al super leuk vinden om gewoon met je te spelen. Rowin wilde graag iets voor ze doen en toen zei die dat ze heel blij zouden zijn met ondergoed en sokken. Dus dat ga ik binnenkort even regelen!

Morgen vertrekken we dus op onze safari! Ik neem alleen geen laptop mee, dus als ik terugkom zal ik alles vertellen!