Birthday week

Afgelopen week hebben we mijn lieve huisgenootjes Floor uitgezwaaid. Je hebt super hard gewerkt hier en ik ga je missen (en je pizza’s en koekjes). Misschien leuk om te weten, maar Floor heeft hier samen met Rutger gewerkt aan een onderhoudssysteem voor alle ziekenhuisapparaten. Normaal als hier een apparaat kapot ging, was niemand er echt verantwoordelijk voor. Hierdoor staan er veel random kapotte apparaten overal. Dus hopelijk is er nu een oplossing voor. Zo zijn ze dus nu bezig om op alle apparaten een sticker te plakken. Als er dan iets mis is met het apparaat, dan vullen ze in een website de code van de sticker in. Dan krijgt een engineer dus een bericht dat die kapot is, zodat die hem kan komen maken en invullen wat die heeft gedaan. Nu is er dus ook een vervanger voor Floor gekomen. Ook een Nederlandse jongen: Gertrand. Dat is wel beetje moeilijk voor de mensen hier, dus we noemen hem George.

Op werk was het vooral deze week nog heel veel data verzamelen. En als het goed is hebben we nu alle data voor Moniek haar onderzoek! Vrijdag

ben ik niet naar werk geweest, want toen zijn we al vertrokken naar Kericho. De familie Sang (waarvan ik mijn kamer huur) hebben hier een vakantiehuis. Ze zouden hier (voor de tweede keer) thanksgiving vieren voor de bruiloft. En toen ze hoorde dat ik ook nog jarig was zaterdag, vonden ze het helemaal leuk om ons mee te nemen. Kericho staat net als Nandi hills bekend om de thee, maar dan gewoon nog veeeel meeer thee. Ook ligt Kericho nog hoger dan Eldoret, namelijk 1998 meter. De broer van Meneer Sang is manager op een van de grotere thee plantages in Kericho: Williams tea. Dus vrijdag zijn we hier meteen heengebracht voor een rondleiding. Voordat we naar binnen konden, kregen we een witte jas en een hoofdnetje. En we moesten zelfs een contract ondertekenen dat we niks zouden vertellen van wat we zouden zien. Blijkbaar komen er vaak spionnen langs? Ik kan dus niet te veel vertellen over wat ik binnen heb gezien. Wat ik wel kan vertellen is dat ik nooit zo ver had nagedacht over thee. Als je thee drinkt, dan gebruik je gewoon een theezakje, daar denk je verder niet over na. Maar woow, er zit echt een heel lang proces voor. Heel interessant!!! Ze hebben hier dus niet alleen zwarte en groene thee, maar ook witte en paarse thee!? Ik heb ze nog niet gevonden, maar ik

wil ze zeker proberen. Na de rondleiding werden we uitgenodigd voor een lunch bij de manager thuis. Als je dus manager bent, krijg je een woning op de thee plantage. Het was dus een super mooi huis en weer echt te lekker Keniaans eten. Naast alle theevelden en de manager’s huis, staan er ook heel veel huizen voor alle mensen die hier werken. En zelfs 2 scholen. Je kan je dan dus wel voorstellen hoe groot het was!

Zaterdag was het tijd voor thankgiving en mijn verjaardag!!! Ik had een brownie gebakken die we in de ochtend met de familie hebben gegeten. Met natuurlijk lang zal ze leven in het Engels en Swahili. En toen was de eerste Keniaanse traditie! De jarige moet het eerste stuk taart eten. En nee niet zelf, maar iemand moet jouw een stuk taart geven. En hoe groter de hap is, hoe meer degene van je houdt haha. Later op de dag kwam de Keniaanse traditie nummer 2: Go fresh into your new year. Je wordt dan dus nat gegooid met ijskoud

water! Blijkbaar is er eigenlijk ook nog een andere traditie nummer 3, dat je hoofd in de taart wordt geduwd. Deze traditie heb ik gelukkig niet meegekregen haha. In de avond zijn we met Dennis en Judy naar de rooftop bar geweest om mijn verjaardag echt goed af te sluiten. En zoiets maak je niet vaak mee, als enige blanken in een bar vol met Afrikanen staan. En Hollandse mannen, jullie kunnen nog wat leren van de Afrikaanse mannen. Afrikaanse mannen kunnen zo goed dansen. De vrouwen trouwens ook hoor, maar ik ben gewoon niet gewend dat mannen dansen haha. Ik heb dus wel wat Afrikaanse moves geleerd.

Zondag na het ontbijt zijn we naar de Monkey Centre gereden. Dit is eigenlijk gewoon een heel groot bos waar apen wonen. Maar dit was makkelijker gezegd dan gedaan. De monkey centre was namelijk in een theeplantage (van lipton tea!!). En je moest blijkbaar een brief hebben om binnen te komen? De familie kende gelukkig iemand van de monkey centre. Dus na vet lang voor die gate te hebben staan wachten, mochten we na een telefoontje toch naar binnen. Toen we het bos inliepen, kwam er meteen al een kudde apen ons tegemoet lopen. Dat is toch wel een beetje eng

hoor, want je wilt niet gebeten worden door die beesten. Maar ze hadden allemaal baby’tjes!!!! Uiteindelijk zijn we niet zo lang gebleven, want middag op de dag is het eigenlijk te warm om buiten te zijn (zelfs op die hoogte).

Ik ben nu net terug in Eldoret en ik ben helemaal kapot. Dus ik dacht, lekker een warme douch nemen. Maar de stroom is uitgevallen… Hopelijk doet die het morgen weer!