Performance week

Deze week zou de laatste week zijn voor mijn huisgenootje El. Ze zou dan ook deze week haar project met de straatkinderen afronden: een optreden over de slechte toegang tot gezondheidszorg voor straatkinderen. Het evenement zou eerst donderdag zijn. Een week van te voren kwamen ze er alleen achter dat er dan een ander evenement gepland stond, dus werd het verschoven naar woensdag. Hierdoor was het helaas niet heel druk. De performance begon natuurlijk met bidden. En daarna dansen ‘om even los te komen’. Is best raar hoor, om te dansen met best belangrijke mensen in het ziekenhuis. Maar ergens was het wel heel mooi om straatkinderen samen met mensen van het ziekenhuis te zien dansen. Iedereen was een beetje gelijk. De performance was helemaal in het Swahili… Mijn Swahili is opzich wel oke maar niet zo goed haha.

Voordat El wegging, wilde we even checken of onze ID card al binnen was. Eerst zeiden ze, het duurt 1 maand. Daarna zeiden ze 2 maanden en nu zeggen ze 3 maanden. ‘Maar, als je je hem morgen wilt kan je 100

dollar betalen.’ Lekker corrupt. Opzich hebben we hem alleen niet nodig, want we hebben een bonnetje wat ook genoeg is, maar het is natuurlijk gewoon cool om een Keniaanse ID card te hebben. Hopelijk krijg ik hem nog voordat ik wegga! Maar lieve El, ik ga je missen! Ik heb echt super veel met je gelachen. Tegen wie moet ik nu denglish praten? En met wie moet ik nou Kiswahili oefenen? A ni hevvet otga!

Vrijdag toen ik thuis kwam van werk, kwam Sherry (de dochter van de Sang’s) naar me toe om te vragen of ik mee ging om haar verjaardag alvast op school te vieren. Ze hadden echt een super grote taart en heel veel snoep. En wat doen ze hier op een verjaardag? Natuurlijk eerst bidden, liedjes zingen, taart eten, maar ook speechen. De belangrijkste mensen voor Sherry moeten dan iets zeggen. Eigenlijk is dat wel iets heel moois. Niemand is ook bang om iets te zeggen. Zondag was Sherry echt jarig en hadden we haar verjaardag met haar familie. Als cadeautje hadden we chocolade gekocht en wilde we een brownie maken. Ik weet niet wat er mis ging, maar de brownie mislukte haha. Dus hebben we het daarna nog een keer geprobeerd met een ander recept. Dit werkte

gelukkig wel. Het was heel gezellig. We hebben lekker gegeten, spelletjes gespeeld met de kindjes en natuurlijk gedanst. Ik denk dat mijn Afrikaanse moves steeds beter worden!

Afgelopen weekend is in Nederland ook de zomertijd ingegaan. Hier in Kenia doen ze daar niet aan. Dus het is nu nog maar 1 uur tijdverschil! Heel gek wel!