8 | Baby's

En dat was alweer werkweek nummer 3... Deze week was mijn eerste week bij Obstetrie & Gynaecologie, en ik kan jullie zeggen: ik ben helemaal verliefd.
Degene die mijn vorige hoofdstukje trouw hebben gelezen, weten dat ik een natuurlijk bevalling mocht bijwonen afgelopen maandag. Maar!! Daar is het absoluut niet bij gebleven. Dit aantal is gestegen naar 4, waarnaast ik ook bij een keizersnede mocht meekijken. Helaas, ging me dat iets minder goed af, maar daar straks meer over.

Na maandag was ik natuurlijk helemaal in de wolken bij deze afdeling. Mijn plan was om ook een nachtshift mee te draaien, omdat wij mensenbaby's op een of andere manier altijd graag 's nachts het levenslicht willen zien, en daarom dus 's nachts veel te doen is op de afdeling. Dinsdag gingen Sumita en ik dan ook snel van start in onze planning, en regelden meteen voor dezelfde avond een nachtdienst. Hierdoor hebben we het dinsdag gehouden op alleen de ochtend, waar we meegekeken hebben met prenatale en

gynaecologische consulten.
's Middags moesten we natuurlijk alvast wat bijslapen voor de nacht die zou komen.

's Avonds na het avondeten begon het avontuur. Met een tussenstop bij een koffiebar, want we moesten natuurlijk genoeg energie hebben om alles mee te maken, kwamen we rond half negen aan bij het ziekenhuis. Ze waren zeer blij ons te zien, en meteen begon een soort discussie bij wie we mochten slapen. Het werd bij de verloskundigen in de vergaderkamer. In het hele ziekenhuis staat op elke afdelingen inklapbare bedden, die 's avonds uit de stal gehaald worden voor de nacht. Dan denk je dus och nou dat valt nog mee waar jullie sliepen. Nou, dat viel toch beetje tegen, want er waren natuurlijk niet genoeg bedden, dus waar mochten wij slapen? Op de tafels van de vergaderkamer. Heerlijk.

Om half tien begon de eerste bevalling. Een jonge vrouw van 20 jaar ging haar derde (!!) kindje op de wereld zetten. En met wat voor klassen. Ongelooflijk! Zonder enige pijnstilling, want daar doen ze hier niet aan, gaf ze bijna geen kik tijdens het hele proces. Slechts met gejammer, kreuntjes, en een zeer pijnlijke grimas op haar gezicht, merkte je hoeveel pijn ze had, maar verder liet ze niks merken. Ongelooflijk knap, en dan op zo'n jonge leeftijd. Op 15 jarige leeftijd was haar eerste kindje geboren en dan nu de derde... Dat zou betekenen dat ik, als ik in haar schoenen zou staan, nu ongeveer 4 kinderen zou hebben. Ik moet er niet aan denken. Dag dag studie en vrij leven.

Na het afronden van deze geboorte, inclusief het aan elkaar hechten van de inknipping, dachten wij nog gezellig na te kletsen en te wachten op het volgende wat komen zou. Daar dacht de hoofdverloskundige iets anders over. Als een soort moeder stuurde ze ons als kinderen die niet naar bed willen naar ons 'bedje' en werden we gedwongen wat te slapen.

Met een wat rommelige 4 uur, en vaak wakker worden, was het uiteindelijk iets tegen vijven, toen we wakker gemaakt werden.
Tijdens het wachten op wat het grote moment, werden we meegenomen op een geschiedenisreis waar ons de donkere kant van Cambodja getoond werd. De moeder van de zwangere vrouw was verloskundige geweest in de periode van de Rode Khmer.
Er werd ons verteld over de barre omstandigheden waarin baby's geboren werden, de grote kans op als opgeleide man of vrouw gedood te worden, en de ouders van het ziekenhuis personeel die allemaal bewust deze verschrikkelijke periode hebben meegemaakt als volwassenen met jonge kinderen.
Vlak daarna worden we weer teruggebracht naar het heden. De babyboy kan niet wachten op de wereld te ontdekken. Details zal ik achterwege laten ;)

Een kleine pauze wordt ons niet gegund, want wanneer we 5 minuutjes later terugkomen, is het volgende baby'tje al half op de wereld. Zo zaten we na één prachtige nacht op een totaal aantal van 4 natuurlijke bevallingen na 2 dagen. Geweldig.
De pret was, echter, nog niet voorbij! Baby'tjes moeten natuurlijk ook gewassen worden, en zolang ze in het ziekenhuis verblijven doet de verloskundige dat. Ofja, deze woensdagochtend waren dat even Sumita en Lisanne. Ieder hebben we na goed te observeren hoe het moest, elk drie prachtige kleine mensjes mogen schoonmaken. Ik wordt nog steeds nu, als ik het opschrijf, helemaal blij van binnen dat ik dat mee mocht maken. Totally in love.

Woensdagochtend om 8 uur zat onze shift van bijna 12 uur erop. We hadden een dagje vrij verdiend. Deze werd ingeluid met relaxen bij een prachtig zwembad. Het luxe leven in Phnom Penh.
's Middags stond een shopbezoekje aan Central Market op de planning, en met wat nieuwe Cambodjaanse spulletjes verlieten we de markt in de stromende regen.

Bijna 3 weken zijn voorbij. Tijdens deze 3 weken heb ik ontzettend veel meegemaakt, doe ik elke dag weer nieuwe indrukken op, en slaap je toch wat minder dan dat je eigenlijk nodig hebt. Zo gebeurde het dan dat vandaag mijn lichaam na de ochtendshift er even doorheen zat, en me verplichtte de middagdienst over te slaan om bij te slapen. En of ik dat gedaan heb. Hopelijk is dit voldoende om de laatste 2 weken nog heel veel mooie dingen te mogen doen, maar eerst is het nog tijd voor een weekendtripje naar Koh Rong (Sihanoukville).
Ik kan niet wachten!!