Bootjesdag, Drie-kloven

Vanmorgen was het al weer vroeg “rise and shine” aangezien om 8.00 uur de excursie naar de drie-kloven zou vertrekken. Dat betekende om 6.45 uur opstaan en om 7.30 uur ontbijten. Maya mocht vannacht bij mij logeren terwijl José in de naastgelegen kamer sliep, samen met Yoeri. Gelukkig dat Maya haar borstel was vergeten en moest aankloppen bij onze mannelijke buren, want anders waren ze niet wakker geworden. José had namelijk nog de Nederlandse tijd om zijn telefoon staan, dus bij hem zou de wekker pas om 12.45 Chinese tijd afgegaan zijn…..

Na het ontbijt legde onze boot aan bij een ponton en liepen we naar een kleinere boot. Wij hadden samen met de Australiërs een goed Engels sprekende gids toegewezen gekregen. Hij bleek te wonen in de stad waarvandaan we vertrokken, Wushan, en hij was een gepensioneerd leraar Engels. Wushan is één van de vele dorpen die onder water is komen te staan nadat de drie-kloven dam gereed was. Alle 40.000 inwoners hebben moeten verhuizen omdat het dorp 80 meter onder de waterspiegel kwam te liggen. De gids vertelde dat dit enerzijds veel economische welvaart heeft

opgeleverd waardoor men nu in grotere huizen woont, maar dat het anderzijds spijtig is omdat er tradities verloren zijn gegaan en de natuur enorm is veranderd. De smalle, ondiepe rivier met vele stroomversnellingen is nu een trage, grote rivier geworden.

Een boottocht van ongeveer een uur bracht nog naar een volgende ponton waar we overstapten op (voormalige) gemotoriseerde vissersboten om een smalle kloof in te gaan. Onze gids ging met ons mee en nodigde ons uit om foto’s te maken terwijl we visserskleding van riet aanhadden. Een soort Volendammer pakje, maar dan op z’n Chinees. Onderweg kregen we verschillende bezienswaardigheden te zien, waaronder een grafkist hoog in een inham in de bergen. Deze grafkist is daar neer gezet door het Ba volk, een uitgestorven bergvolk dat duizenden jaren geleden hun (waarschijnlijk) vooraanstaande doden begroeven hoog in de bergwand. Omdat het Ba volk uitgestorven is en geen geschreven taal had, is het niet duidelijk wat de achtergrond is van deze traditie en hoe ze de grafkisten zo hoog in de steile bergwanden hebben gekregen. We lieten ons door de gids verleiden om groene bergthee te kopen die (naar verluid) door boeren van de bergwanden wordt geplukt en per voet en vervolgens per watertaxi naar de stad wordt gebracht. Het zou goed zijn voor diverse kwalen en levensverlengend zijn; hopelijk is het ook lekker…..

De vaartocht door de smalle kloof duurde 50 minuten waarna we

weer met de grotere boot naar ons cuiseschip werden gebracht. Omdat iedereen vroeg was opgestaan, waren we blij dat we meteen aan het lunchbuffet aan mochten schuiven. In de middag gingen we niet mee met de extra (betaalde excursie) waardoor we samen met de kinderen lekker de tijd hadden om te genieten van de zon. De kinderen speelden rondom het kleine zwembadje op dek 5 en wij konden een boek lezen. Rond 15.30 uur meerden we af voor de excursie naar de White Emperor City. De boot stroomde leeg. Langszij kwamen kleine bootjes die handelswaar verkochten. Het duurde tot 19.00 uur voordat de deelnemers aan de excursie weer terugkwamen en de boot weer kon gaan varen. Omdat het dinerbuffet om 18.30 uur open ging, was het een tijdje lekker rustig in de eetzaal. Al met al was het een lekker ontspannen dagje.