Slenteren door de stad

Omdat het in de afgelopen dagen veel heeft geregend, gingen we na het ontbijt goed voorbereid op pad (lees: met paraplu's op zak). We hadden gezamenlijk besloten dat we de metro naar het Shanghai Aquarium zouden gaan. Reizen met de metro is niet duur, voor 18 yuan (ongeveer 6 euro) kochten we een dagkaart. De kinderen mogen gratis mee.
Het aquarium zit in het zakencentrum, aan de andere kant van de rivier. Het bleek de moeite waard om te bezoeken, het heeft verschillende verdiepingen en het is verdeeld in werelddelen. Het meest spectaculair is een roltrap waarbij de vissen over je heen zwemmen.

Deze keer gebruikten we de lunch in een soort patisserie waarin de broodjes naar Chinese smaak waren aangepast. Zo smaakte een kaascroissant meer naar suiker dan naar kaas. Ze zijn hier dol op zoet en zijn niet gewend aan de westerse hartige smaken, laat staan aan kaas. Maar ze doen hun best....

Met de metro reden we vervolgens naar het People's Park, een soort Central Park in Shanghai, dat is omgeven door hoge gebouwen en wat vlakbij de grote winkelstraat is gelegen. We dachten dat daar een leuk museum te vinden was maar dat konden we na een ronde gemaakt te hebben door het park, niet vinden. Later hoorden we dat het park uit twee gedeelten bestaat en dat we nog een grote weg hadden moeten oversteken.

Inmiddels waren we zo moe geworden van het vele wandelen, dat we de metro namen naar de winkelstraat op Nanjing Road. Dat is gigantisch groot met bijna een oneindig aantal winkels en heel veel winkelende mensen. Daar splitste onze groep zich op: José en ik gingen samen met Maya winkels kijken met een ander gezin en Yoeri ging samen met de anderen terug naar het hotel.

Die avond aten we met het hele gezelschap in the Red Elephant, een eetcafé om de hoek. Ik had het opgezocht op internet en vanwege de goede recensies en omdat het een

Europese keuken had, wilde iedereen mee. De bediening was leuk en attent, het interieur deed Europees aan. We konden echter niet vergeten dat we in China waren omdat we ons eten niet tegelijkertijd kregen (José kreeg het ruim een half uur na mij) en omdat de posters op muur her en der schattige spelfouten hadden. Een softijsje op de Bund en een laatste blik op de prachtige verlichte skyline maakte de avond af.