Al meer dan een week wordt er in La Paz geen afval meer opgehaald. Een foute inschatting van de afvalophaal-maatschappij is de boosdoener. De gigantische container waar zij al het afval in achterlaten, was te klein berekend. Het gewicht werd te zwaar en zo zakte een deel van het afval weg, de natuur in. Een ander deel van dat afval kwam een niveau lager in straten en op huizen terecht. Dit heeft als gevolg dat de volledige afvalbrigade, volgens de lokale krant, werd opgeroepen om deze rotzooi op te ruimen waardoor het afval op straat gewoon blijft liggen.

In tegenstelling tot bij ons in België heeft La Paz geen betalend afvalsysteem. Overal op straat staan grote containers die gevuld worden door het huisafval van de dichtstbijzijnde bewoners. Als deze containers vol zijn, worden de vuilniszakken er gewoon naast gezet. Hier maken straathonden gretig gebruik van waardoor vele straten nu wat weg hebben van een afvalbelt. Er zijn plaatsen waar je het voetpad niet meer kan gebruiken omdat er een afvalberg in de weg ligt.

Zelf maak ik me ook wel wat zorgen om al het plastic dat ik hier verbruik. Overal waar je iets koopt, krijg je je producten mee in een plastic zakje. Fruit wordt hier in de supermarkt zelfs individueel verpakt. Het aantal plastic flessen dat ik per week consumeer, durf ik zelfs niet bijhouden. Het water van de kraan is hier niet drinkbaar waardoor ik alle dagen opnieuw water in flessen moet kopen. Ik doe wel mijn best om mijn drinkbus te vullen met water uit een grotere bidon, maar dat is slechts een doekje voor het bloeden.

Ook thuis wordt er niet echt gesorteerd. PMD of plastic gaat gewoon bij het restafval, samen met compost, glas en zelfs papier en karton. Ik ben vooral blij dat ons Voke hier niet is om deze toestand te aanschouwen, hoewel hij zich hier als professionele sorteer-man wel zou kunnen uitleven. Samen met alle andere Bolivianen klaag ik mee over de toestand. Overal waar je komt is het afval gespreksonderwerp van de dag. Voorlopig is er nog geen beterschap in zicht en dat baart vele mensen zorgen. De geur is op sommige plaatsen nu al niet te harden. Misschien moeten we collectief een mailtjes sturen naar president Morales, wie weet is het dan morgen al gefixt.