Bolivië

Ondertussen zit de eerste werkweek er al bijna op en heb ik ook meteen door hoe snel de tijd vliegt. De uren die ik aan het werk ben, gaan snel vooruit en 's avonds heb ik ook nog voldoende tijd om andere dingen te bezichtigen.

CAM (Centro de Ayuda para la Mujer) is een centrum dat alleenstaande (zwangere) vrouwen helpt. Vrouwen die net ontdekken dat ze zwanger zijn, bellen vaak naar CAM omdat ze twijfels hebben of ze wel in staat zijn een kind op te voeden. Vaak leven deze vrouwen in slechte omstandigheden, worden ze mishandeld door hun partner of is de relatie met hun ouders en familie erg slecht. CAM zet dan enkele hulpmiddelen in om de vrouwen zelfstandiger te maken zodat ze het kindje een goede toekomst kunnen geven.

Eerst en vooral bezoeken we de vrouwen thuis. Deze huisbezoeken zijn er om te kijken in welke omstandigheden de vrouwen leven. Deze zijn vaak schrijnend. 1 kamer met alleen een bed en een kast, een douche en toilet delen met 24 andere mensen, geen keuken, ...

Later worden de vrouwen uitgenodigd op het bureau van CAM voor een gesprek, orientación genaamd. Hierbij vullen we een document in met alle belangrijke informatie. Wie de vader is, of ze werk heeft, hoeveel weken ze zwanger is, of ze een abortus overweegt, en naar welke soort hulp ze op zoek is. CAM helpt niet financieel door geld te geven maar wel eerder door werk te zoeken, opvang voor de kinderen te voorzien, kleding en eten uit te delen, te zorgen dat zowel moeder als kind medische hulp krijgen, juridische hulp wanneer ze willen scheiden van hun partner, ... alles wat de vrouwen nodig hebben, proberen we hier te voorzien.

Al van de eerste dag mag ik verschillende dingen zelf doen en dat maakt het werk wel aangenaam. Hoewel het niet te vergelijken valt met werken in België, want hier gaat alles veel trager en soms stunteliger, heb ik toch een fijn takenpakket. Dit heb ik ook wel wat te danken aan mijn Spaans. De andere 2 vrijwilligers komen uit Brazilië en zijn de taal niet machtig waardoor ik vaker opdrachten krijg om zelfstandig aan te werken.

Op de foto: het voltallige CAM-team op weg naar El Alto voor een huisbezoek. Van links naar rechts: Nayara, 'baas' René, Tati en ik.

lore.mortelmans

14 chapters

CAM

January 17, 2019

|

AV. 20 de Octubre, La Paz

Ondertussen zit de eerste werkweek er al bijna op en heb ik ook meteen door hoe snel de tijd vliegt. De uren die ik aan het werk ben, gaan snel vooruit en 's avonds heb ik ook nog voldoende tijd om andere dingen te bezichtigen.

CAM (Centro de Ayuda para la Mujer) is een centrum dat alleenstaande (zwangere) vrouwen helpt. Vrouwen die net ontdekken dat ze zwanger zijn, bellen vaak naar CAM omdat ze twijfels hebben of ze wel in staat zijn een kind op te voeden. Vaak leven deze vrouwen in slechte omstandigheden, worden ze mishandeld door hun partner of is de relatie met hun ouders en familie erg slecht. CAM zet dan enkele hulpmiddelen in om de vrouwen zelfstandiger te maken zodat ze het kindje een goede toekomst kunnen geven.

Eerst en vooral bezoeken we de vrouwen thuis. Deze huisbezoeken zijn er om te kijken in welke omstandigheden de vrouwen leven. Deze zijn vaak schrijnend. 1 kamer met alleen een bed en een kast, een douche en toilet delen met 24 andere mensen, geen keuken, ...

Later worden de vrouwen uitgenodigd op het bureau van CAM voor een gesprek, orientación genaamd. Hierbij vullen we een document in met alle belangrijke informatie. Wie de vader is, of ze werk heeft, hoeveel weken ze zwanger is, of ze een abortus overweegt, en naar welke soort hulp ze op zoek is. CAM helpt niet financieel door geld te geven maar wel eerder door werk te zoeken, opvang voor de kinderen te voorzien, kleding en eten uit te delen, te zorgen dat zowel moeder als kind medische hulp krijgen, juridische hulp wanneer ze willen scheiden van hun partner, ... alles wat de vrouwen nodig hebben, proberen we hier te voorzien.

Al van de eerste dag mag ik verschillende dingen zelf doen en dat maakt het werk wel aangenaam. Hoewel het niet te vergelijken valt met werken in België, want hier gaat alles veel trager en soms stunteliger, heb ik toch een fijn takenpakket. Dit heb ik ook wel wat te danken aan mijn Spaans. De andere 2 vrijwilligers komen uit Brazilië en zijn de taal niet machtig waardoor ik vaker opdrachten krijg om zelfstandig aan te werken.

Op de foto: het voltallige CAM-team op weg naar El Alto voor een huisbezoek. Van links naar rechts: Nayara, 'baas' René, Tati en ik.

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.