Terwijl Dorinde nog energie heeft voor een avondwandeling neem ik de tijd om iets te schrijven (lees: typen) over een commerciëler gedeelte van onze reis. Nadat we afgelopen zaterdag om 8.40 uur onze start hebben gemaakt aan de Kepler Track was ik eerst niet erg onder de indruk van deze"Great Track". De eerste uren loop je veel omhoog en zie je alleen maar bos. Na een pittige beklimming kwamen we uit het bos en toen begon de pret. Overal om ons heen bergen! Vanaf dat punt, vlak voor de Luxmore Hut, maakten we een prachtige wandeling door, over en op verschillende bergen met daarom heen uitzichten met bergen, fjorden (gevormd door de gletsjers), doubtful sound (gevormd door de zee) en het bekijken van een aantal Kea's. Omdat we van 200 meter naar bijna 1400 meter zijn gestegen waren de laatste beklimmingen nog een flinke beproeving op onze benen, ondanks de "trainingswandelingen". Ook hielp het regelmatig stoppen (vanwege eten, drinken, heel veel foto's maken en toiletbezoeken) niet erg om in het ritme te komen. Iets na 19.00 uur waren we dan ook blij om de Iris Burn Hut te zien. Het was er behoorlijk druk (maar daardoor wel erg warm), we kwamen volgens mij als laatste binnen. De dag erna was onze rustdag. Dat was maar goed ook, want de track was juist deze dag voor het eerst dit seizoen gesloten. Op bepaalde plekken hadden we op onze eerste dag aardig last gehad van stevige wind(stoten), op onze rustdag bleek de wind nog veel harder aanwezig te zijn om dan nog maar van de aanhoudende regen te zwijgen (het goot de hele dag!!!). De Zweedse mensen die we tijdens onze pauze in de Luxmore Hut ontmoet hebben en waar we nog "tot morgen" tegen zeiden, konden terug naar de Carparc en mochten het verweg mooiste stuk van de track niet doen. Balen voor hun, geluk voor ons dus. De tweede nacht was het dan ook een stuk rustiger in de hut. Er kwamen 's middags hier en daar wat mensen binnendruppelen (letterlijk en figuurlijk). Uiteindelijk was het met een groep van iets meer dan tien mensen een leuk gezelschap en is mijn boekje met sudoku's ook weer wat voller geraakt. Dorinde heeft een handig miniboek gekregen en heeft deze ook al voor meer dan de helft gelezen. We zijn na het eten nog even naar de waterval gaan kijken (terwijl het nog steeds hard regende), maar na een paar minuten naast het pad lopen stuitten we op een natuurlijke waterval waardoor we de echte niet meer konden bereiken. Op de derde dag was het weer droog en konden we door vooral af te dalen met nog wel stijve benen de laatste 24 km afleggen. Deze wandeling was wat minder indrukwekkend dan het tweede gedeelte van dag één, maar toch waren er hier een daar wat mooie plekjes te vinden. En zo hadden we enorm mazzel met onze wandeldagen wat het weer betreft. De volgende dag hebben we weer proviand ingeslagen en hebben het verder vrij rustig aan gedaan. We zijn wel een eind richting Milford Sound gereden, want we hadden inmiddels de kajaktocht "De Sunriser Classic" geboekt voor vandaag. Vanochtend om 6.30 uur de wekker gezet om er om 7.45 uur te kunnen zijn. Ondanks dat we onderweg bij de tunnel er naartoe een tijdje moesten wachten en de afstand toch tegenviel konden we gelukkig nog net aansluiten bij de laatste groep. Omdat het kajakken in tweetallen was kon Dorinde voorop als uitkijkpost en ik achterop als stuurman fungeren. Omdat alles om je heen zo immens groot is heb je helemaal niet het idee dat je ver komt met de kajak. Onze gids vroeg wat een afstand was tot de waterval "daar verderop". "Misschien een kilometer?". "Maak er maar 7,5 km van!". "Hoe hoog is deze waterval? 30-40 meter?". "Nee, 163 meter!" ?? Er komen af en toe toeristische boten voorbij die ons wat golfslag geven en langs de rotswanden komen we een aantal zeeleeuwen tegen die op de rotsen lekker liggen de slapen/gapen en een enkele die bezig is met een draaicontest in het water. Hoewel de uitzichten weinig veranderen is dit wel een mooie, indrukwekkende plek. Inmiddels zijn we weer in Lumsden waar we eerder een nacht op de parkeerplaats van een non-actief treinstation staan. De nacht valt en we gaan morgenochtend kijken hoe, wat en wanneer we richting Queenstown, Mount Cook en Franz Josef Glacier en Fox Glacier gaan. Groetjes!