Een klein beetje avontuur is nog steeds een avontuur toch?

Deze week is verrassend, snel, langzaam, chaotisch, spannend, minder koud dan verwacht maar vooral toch wel heel leuk geweest.

Leuke en minder leuke dingen wisselen elkaar nog steeds af in deze ontzettend nieuwe beginfase. Minder leuk zijn dat ik zoveel lieve mensen thuis moet missen, die nu ze niet meer op de fiets makkelijk bereikbaar zijn toch nog even extra hun plekje in mijn hart bewijzen. En dan natuurlijk kosten, leuk om vier dagen na aankomst al meteen huur moeten te betalen is anders, en ook het studentenleven heeft een duur randje hier in Finland. Maar dan heb je ook iets, bij mijn super leuke hokje dat ik nog moet versieren (inspiratie is welkom) komt een viermaandelijks abonnement voor de sauna in mijn gebouw, een gedeelde keuken die meer gebruikt word voor feestjes dan koken, en een superhandige touch key waar ik nu al nachtmerries van heb (sluit je jezelf buiten omdat je hem laat liggen in je kamer? Dat is een week boodschappen). Het is natuurlijk ook niet zo makkelijk om binnen te komen dat de mensen van maintenance zomaar naar binnen wandelen s ochtends om je licht te fiksen als je nog ligt te slapen, of wel?

The Turku University of Applied sciences, of kortom de TUAS is best een mooie school. Wat voor veel verwarring onder de internationals zorgde was dat het niet de enige school is, de abo akademie, de Uni van Turku, en twee Zweedse scholen horen er ook nog bij. De school heeft een interessant systeem voor roosters en lesgeven, waarom deze week voor mij Donderdag pas de eerste les word. Path to excellence, met geen lectures, geen boeken, en geen examen. We zitten, en we praten als ik de docent mag geloven. Volgende week 2 lessen, ik kan hier best goed aan wennen eigenlijk.

De stad heeft een superleuke marketsquare met in de buurt een grote rivier waar in de lente en de zomer veel studenten te vinden zijn, daarnaast is er een grote kerk, die net als de meeste oude grote kerken, mooi en kerkerig is. (voor de cultureel gezinde onder ons).

Wat verder in de buurt mij heel erg bevallen is, nu al, is de eilanden archipel. Waarvan sommige zo dicht bij elkaar liggen dat je er met de bus over een bruggetje heen kan rijden. Ruissalo is een heel leuk eilandje waar veel toeristen en locale Finnen zomers aan het water zijn, en in de winter in het water duiken na een gloeiend hete sauna, je rent van de pier af plonst in het water en het is schijnbaar gezond. Voor een extra Finse ervaring doe je dit ook zoals moeder natuur je gemaakt heeft.

Verder in Turku, houden ze niet of wel van vuur, ik twijfel nog steeds. Aangezien de stad twee keer bijna volledig is afgebrand, de laatste in 1837, zou je denken van niet. Maar er zijn musea's van en als ik de mevrouw in het dorpje Luostarinmäki ,nu een museum, dat als enige het laatste vuur wel heeft overleeft mag geloven, vind iedereen het een bijster mooi avontuur tegenwoordig. Dit dorpje is wel zeker het bezoeken waard, de oude huisjes zijn volledig ingericht met museumstukken en figuranten vertellen een verhaal bij elk huisje waar je in kan.

Minder interessante evengoed leuke dingen waren, Ikea, koffie waar je een gratis tweede kopje krijgt omdat de eerste zo klein is, studentenlunch voor 2,60, een buskaard eindelijk geregeld, persoonsnummer nog niet geregeld, koken ben ik aan het leren (woeps sorry mam), koffiezet apparaat en tostie ijzer voor 12 euro gekocht, en ruzie met de trip naar lapland (te laat, hopen dat maart mijn tweede kans is). Leuk weetje die ik zeker ga gebruiken! 15 euro heen en terug naar Helsinki met de bus. Leuk weetje die niet zo leuk is, Fins is een van de moeilijkste talen ter wereld!

Afronden is altijd netjes, en Kittos betekend dank je
Groetjes van Rianni, Rihanna, Riana, Lianne, Diana, en Rianne