Big Baltic Bye!

WAUW!
Wat een mooie laatste paar weken heb ik gehad!
En waar moet ik in godsnaam beginnen! Begin april maar eventjes, voor de leuke daagjes die ik samen met m'n ouders in Turku heb door gebracht.

Deze allereerste vliegreis voor hun maakte een avontuurlijkheid los waar ik helemaal van stond te kijken, Meneer en Mevrouw Baltus boeken namelijk niet alleen een vakantie voor hun lieftallige dochter maar maken er een huis avontuur van! Inclusief het ter plekke boeken van accommodatie en de volgende plek waar ze heen willen.

Op de eerste dag heb ik ze eindelijk mijn vooruitgang met koken mogen laten zien met een lekkere homemade lasanga! Trillende handjes onder de oplettende ogen van mams ;)! Op de tweede dag zijn we het leuke scheepvaartmuseum van Turku gaan bezoeken, waar vooral vaders heerlijk aan het genieten was van de ontelbare stukken motoronderdelen schroeven en zelfs een boot omgetoverd tot museum waar we achter het roer konden staan! Van begin tot eind is Turku eigenlijk al gebruikt als haven en de rijke geschiedenis in toerisme, marine,vis en vrachten liet dit zeker blijken in de grote en hoeveelheid attributen die het museum tot beschikking heeft.

Daarna zijn we een dagje naar Naantali gegaan, een superleuk havenplekje niet ver buiten Turku waar we heerlijk in de zon hebben gezeten, en natuurlijk ,nog steeds, over het ijs hebben gelopen...

Houdt het nooit op Finland? Al snel was dit weekendje met de ouders weer voorbij en vertrokken zij verder inwaarts om hun eigen reisje verder voor te zetten! Toch weer doei zeggen, maar binnen een maand zou ik ze alweer zien. Gelukkig hoefde ik me toen helemaal niet lang te vervelen want die woensdag avond vertrok ik alweer naar Rusland!

Mijn allereerste land Buiten Europa, wat was ik enorm gespannen en mega nieuwsgierig, ik ging immers naar het grote Rusland! Maar eerst natuurlijk nog even 14 uur op de boot doorbrengen, waar we gelukkig een nacht op doorbrachten wat de reis al een stuk korter maakte. Niet dat men lekker slaapt in een tweedeklas hokje onder de waterlijn zonder raam (maar wel een gordijn) , maar ik heb geslapen gelukkig en voor ik het wist was het alweer ochtend en lagen we aangemeerd bij de Russische grenswacht in St Petersburg!

Deze was vooral lang wachten, in een hokje nog meer wachten, en vooral hopen dat je alle papiertjes nog goed bewaard had!

De shuttlebus (die een stadstour had moeten zijn anders mag je namelijk niet Visafree reizen voor 72 uur in Rusland) was doodeng, net als al het verkeer in St Petersburg eerlijk gezegd, het voelde als een achtbaan maar dan zonder veiligheidsgordel of plezier, niet fijn als je pas net wakker bent, en eigenlijk helemaal nooit fijn ook ;).

Nadat we ons Hostel hadden gevonden (jammer genoeg was deze op de vijfde verdieping van een gebouw waarvan we de lift niet vertrouwde dus de beentjes zijn goed getraind in dat weekend) konden we de eerste echte blik op de stad werpen!

En wat een prachtige stad het kan zijn! In de hoofdstraten vind je geweldige gebouwen allemaal met mooie kleuren en zo groot en

massief met versieringen dat die gebouwen op zich al een foto of ansichtkaartje waard zijn. Maar de kerken blijven het allermooiste! Heel erg blij waren we met het weer van het weekend, de blauwe lucht met de lentezon maakte het goud op de kerken schitteren en bracht de kleur tot leven zoals je het ziet op de ansichtkaarten. We negeren de uitbuiters die rare vogels zijn en hebben (foto foto! en nu betalen met zo een schijtbeest op je schouder!) of de mascottes in dierenpakken die personal space niet heel erg waarderen (bah knuffel van een engerd in een draagbare sauna) ,en proberen onszelf te manoeuvreren op de mega drukke straten van St Petersburg centrum. Dat jammer genoeg erg lijd onder een vieze uitlaatlucht van de onophoudende stroom auto's die niet alleen als gekken door de stad scheuren maar ook stof en smerigheid rond laten waaien die je s avonds van je gezicht moet boenen om niet de volgende dag met een hoofd vol puisten wakker te worden.

Wat een luxe is het als je opeens goedkoop uit eten kan gaan en s ochtends je broodje bij een koffiezaak kan halen voor een paar honderd Roebel (wat lijk je rijk als je zo een bonnetje ziet)! of 2 cocktails krijgt voor een paar euro :) in een leuk restaurantje/club.

Veel te snel waren onze daagjes Rusland al voorbij, was het de laatste dag, en liepen we rond in souvenirwinkels zoekende naar het allerleukste plaatje. Waar je trouwens heel erg duidelijk de humor van de Russen te zien krijgt, vaak in de vorm van Putin. De vrolijke dametjes of families in de vorm van een Matroesjka die je uit elkaar kan halen in een tal van houten poppetjes. Is er ook in de vorm van Putin, waar je verscheidene foto's van de meest sexy man in Rusland te zien krijgt, of Angela Merkel, waaronder de Franse president zit of een andere bekende leider. Maar nog mooier dan dat waren de tientallen shirts die je werkelijk overal kan kopen met de de grote leider op een Beer, een foto die bijna niemand onbekend is.

Maar ook al hoef je geen houten versie, of een T-shirt, je kan ook een aansteker, bord, mok, glas, sticker, kaartje, standbeeld, tas, hoesje, eigenlijk wat je ook maar wilt, met de grote man erop geplakt. Toch hielden wij het maar saai bij een kaartje of magneetje ;).

Na een werkelijk nog vreemdere shuttlebus terug met dank aan de vrolijke chauffeur die in de meest hysterische tandloze schaterlach uitbarstte nadat een andere nog gekkere chauffeur z'n uitlaat liet ontploffen (sadistisch of wat?) waren we alweer op de haven aangekomen. Terug naar Helsinki, maar niet naar Turku!

In Helsinki zijn wij wij niet als er niet bijna iets mis moest gaan, dus zijn wij een uur van tevoren bij de uitgang van de boot gaan staan omdat we de tweede boot veel te snel achter elkaar hadden geboekt en een miniscule 10 minuten hadden om onze reis naar Talin Estland nog op schema te halen. Oeps!

Gelukkig zat het ons mee, en met de steek in m'n zei duidend om m'n lachwekkend slechte conditie negerend zijn we neergeplof in weer een grote boot en eindelijke een beetje wakker geworden (grote vriend koffie dankuwel). wat een mooi spoor stof uit Rusland zullen wij achter gelaten hebben.

Talinn was een beetje een wervelwind, voor mij niet heel erg aangezien ik deze plaats (wat een luxe) nu voor de tweede keer bezocht. Daardoor was ik de reisleider die dag en zijn we in 3 uur door het oude centrum gehold voor we een hapje gingen eten in een gezellige pub en vele potjes kaarten later stiekem doodmoe, alweer in slaap vielen in het tweede hostel van de Baltische reis.

De volgende dag waren we al snel weer op weg naar ons derde land

van de 8 dagende durende grote Baltische trip, deze keer in een luxe bus die ons van Talinn naar Riga in Letland bracht! Tijdens deze vier uur durende reis zaten we zeer comfortabel voorzien van thee en koffie, een toilet, en een tablet bij elke stoel met films en series bij de hand, en dat alles voor een klein prijsje!

Heel snel gingen we alweer de volgende grens over en waren we aangekomen in Riga, een stadje waar we eigenlijk helemaal niets vanaf wisten behalve dan dat het in Letland lag (en dat wist ik voor het boeken nog niet eens). Vanzelfsprekend deden we daarom heerlijk toeristisch lekker mee met de free walking tour in Riga, we blijven studentjes hé.

Al snel werd ons duidelijk dat Riga ook maar een hele korte periode zelfstandig is geweest, en nu ook nog maar is, bestaat uit veel culturen met name Europees (Nederlanders en Duitsers everywhere), en dit is ook te zien aan de afwisselende architectuur. In Riga zie je Duitsland en Rusland nog het allermeest, en om geldbesparende redenen word hierdoor ook door sommige Duitse programma's in Riga gefilmd.

Onder andere leerde we dat om in Riga en eigenlijk Letland over het algemeen (lees in Riga leeft zo een 1/3 van de 2 miljoen inwoners van het land) de mensen best onbeleefd en gemeen kunnen overkomen, als smoesje word hiervoor het slechte weer en de koude winters gegeven, maar vooralsnog op een mooie dag word je ook opzij gebeukt al loop je niet door of in de weg. Riga, grote verassing, is ook een havenstad! En daardoor kwamen we al snel met de tocht ook terecht in een tot marktplaats omgetoverde hangar origineel een opslagplaats voor Zeppelins (haha ja dus) achtergelaten door Duitsers na de oorlog.

In deze hallen vonden we de liefde voor augurken, paddenstoelen, en het sap van de Berk dat een ware delicatesse is in Letland. Na dat geproeft te hebben kan ik mijn vooroordeel bevestigen en zeggen dat het smaakt naar sap uit een boom, enough said. Ook was ik een beetje ontzet bij het zien van de iets te verse vis op de visafdeling, deze lagen namelijk naar adem te happen in de vitrine, zielig!

In Riga zijn we ook weer naar een cocktailbar gegaan op de 26ste verdieping van het Radisson Hotel, daar hebben we toch wel erg mooi over de stad uitgekeken onder het genot van een zeer goede (wel wat prijzige) cocktail!

Maar ook aan Riga kwam een einde en stapten we aan het eind van onze reis weer in de bus, de tram, de boot, de bus, en als laatste eindelijk voldaan m'n bed (baksteen) weer in in het plekje wat ik op dat moment al bijna vier maanden als m'n huis beschouwde.

M'n grote laatste reis was alweer ten einde, maar wat een ontzettend fijne week heb ik gehad met zoveel lekker eten, mooie gebouwen, landen, en mensen!

En weer was het niet lang rustig! Minder als een week later had ik het laatste Nederlandse bezoekje, Piet was weer een weekendje bij me! En eindelijk na al deze kou en winter was het weer mooi genoeg om een wijntje te doen aan die rivier! Zelfs voor het prijskaartje haalde ik niet m'n neus op want wat was het een luxe om buiten te zitten en te genieten van de zon en goed gezelschap!

Samen hebben we eigenlijk een heel erg fijn (stiekem overbodig aangezien ik bijna weg ben hier) heel erg relaxed weekend gehad, genietend van het nu en wat er verder hierna voor ons in petto staat, zometeen val ik van het ene avontuur in het andere :).

En toen was het alweer Maandag 30 mei, heb ik s ochtends voor de laatste keer doei gezegd tegen Piet, en s middags alweer op pad gegaan met een tas vol eten en koude drankjes. Het was namelijk Pre-vappu dag!

Labour day eindelijk, hier had ik lang naar uit gekeken zeg! Na de middag doorgebracht te hebben in Ruissalo op het strand (eiland) zijn we halsoverkop de bus weer ingerend naar Turku city Center om de hoeden ceremonie te zien!

Als ik had gedacht dat er veel mensen zouden zijn had ik het verkeerd, want er waren ontiegelijk veel mensen! Niet alleen studenten, maar ook veel ouderen en senioren zelfs! oude vergeelde hoedjes, en nieuwe witte hoedjes, families die er samen van gingen genieten en koppels die hun eigen studenten tijd weer herleefde. En overal maar dan ook overal de felgekleurde overals met tientallen patches erop geplakt.

Gelukkig hadden we die dag al een paar drankjes op anders vielen we op meer dan een manier buiten de boot, iedereen stond met drank in de hand al niet een glas of blikje, dan maar een hele fles champagne of wijn. Stipt 6 uur werd het zijn gegeven, iedereen pet op! en de zee van mensen kleurde wit vanaf te bovenkant van de heuvel waar we stonden, tot beneden richting de market square. Snel hierna begon een groep vlaggen, representatief aan de studenten vereniging waar zij voor stonden te bewegen richting de rivier, waar voor een nog onbekende reden de studenten van de tandartsenopleiding een beeld gingen wassen.

Het allermooiste aan dit evenement is dat ik niet commercieel is gemaakt, er word gezorgd voor toiletgelegenheid en veiligheid, maar

voor de rest is iedereen vrij om z'n eigen drankje mee te brengen en met een kleedje (of zonder, hier komt die overall wel goed van pas) plaats te nemen langs de rivier en te proosten op labour day en het leven of het begin van spring of eigenlijk gewoon wat je ook maar wilt. Want het is feest en iedereen mag meedoen.

De volgende dag zouden er overal in de stad picknicks plaatsvinden, helaas had het weer hier een stokje voor gestoken en waren de meeste evenementen op 1 mei afgelast. Voor vele niet een mega teleurstelling, we hadden immers gisteren het mooiste feestje gehad! Maar gelukkig hadden we wel een plan B en zijn we lekker onze innerlijke bakkers op gaan zoeken en de dag besteed aan het maken van een heerlijke cake en het spelen van spelletjes.

Nu zit ik hier op m'n oncomfortabele bedje, in m'n kleine kamertje, met m'n luide koelkast als gezelschap, kijkende naar het hokje van de afgelopen vier maanden toch wel een klein beetje m'n huisje is geworden en ben ik tevreden met wat ik hier in Turku en de landen erbuiten heb gedaan. Maandag 7 mei vertrek ik hier voor de laatste keer, en keer ik terug naar m'n eigen kikkerlandje.

4 maanden en 5 landen later keer ik terug met ontelbaar veel herinneringen en ervaringen, heb ik mezelf op een nieuwe manier stiekem toch een beetje leren kennen, en heb ik voor het eerst een langere tijd buiten huis gewoond.

En nu zijn ook echt de afscheidsdagen aangebroken, en kom je erachter dat je stiekem toch gehecht raakt aan het plekje en de mensen waar en met wie je zoveel hebt gezien en beleefd.

Maar ik ben niet verdrietig dat het nu voorbij is, ik ben trots op mezelf, en heb alles gedaan wat ik wilde, ik heb de kerstman ontmoet, een husky slee bestuurd, gelopen op zee, geslapen op een boot, St Petersburg bezocht, gezwommen in een wak, op mezelf geleefd, nieuwe mensen leren kennen, een klein beetje Fins geleerd, leren koken, vele kilometers gelopen en gereisd, angsten overwonnen, nieuwe vrienden gemaakt, en mijn droom om voor een aantal maanden in het buitenland te wonen waargemaakt.

Moi, Moimoi, Moika, bye, sincerely en groetjes,

Rian :)