DAG 7 | DERDE DAG KYOTO

Mijn eerste bezoek van deze dag was gepland voor Kasteel Nijo. Een mooi houten kasteel met veel bladgouden versiering. Binnen moesten de schoentjes uiteraard weer netjes uit en de Japanse pantoffels kwamen er voor in de plaats. Ik vond het kasteel er mooi uit zien en ook de tuin was mooi. Doordat ik geen audio tour had gekocht (daar moet je weer extra voor betalen en het geld vloog erdoor..) weet ik niet zo heel veel van het kasteel, wat het bezoek achteraf wel minder leuk maakte. Maar zoals eigenlijk de meeste kastelen in Japan was ook dit kasteel vooral een uitvalsbasis dat gebruikt werd tijdens bezoekjes van de keizer aan Kyoto.

Vanaf dit punt ging ik verder (of eigenlijk terug) naar station Kyoto, want vanaf daar ging de reis met de trein verder richting Fushimi Inari-taiha Schrijn. Deze schrijn staat in alle folders, boekjes en internetpagina's over Japan want het is een erg mooie plaats en dat bleek wel toen ik aankwam. Niet voor niets is deze plaats Travellers' Choice 2015 winner. De reden dat deze plek zo bekend is, is vanwege de oneindig lange galerijen die bestaan uit scharlakenrode torri (poorten). Deze poorten gaan helemaal door tot bovenaan de heuvel. Ik was vol goede moed begonnen aan deze klim, maar na ruim twee uur klimmen bleek ik nog maar op 1/3 te zitten. Ik besloot vanaf dit punt weer terug te wandelen. Overigens hebben alle poorten inscripties, die er door de Japanse tekens erg mooi uitzien. Bij de hoofdingang is trouwens ook genoeg te beleven, verschillende mooie gebedsruimten en Kitsune beelden (honden met een rood slabbertje voor). overigens zijn de gebedsruimten daar voor de honden, wat het heiligste deel is.

Na deze buitengewoon mooie trip besloot ik weer per trein naar Kyoto te gaan, want ik wou nog graag de Toji tempel bezoeken. Op het station vroeg ik de openbaar vervoerassistent welke bus ik het beste kon nemen. Nouja, ik wees het aan op de kaart en hij wees mij de goede bus aan. Dit leek ideaal, maar na een half uur bleek het toch de verkeerde bus te zijn. Ik besloot mijn eigen route instinct te volgen en wonder boven wonder kwam ik bij de Toji tempel aan! De zijingang was dicht, dus na een klein ommetje kwam ik bij de hoofdingang. Die poort zag er ook wel erg dicht uit. Een vrouw met een petje kwam naar mij toe en vertelde in haar beste Engels dat in de winter de tempels en schrijns om 16.00uur dicht gaan. Daar stond ik dan, om 16.05. Maar om het leed te verzachten en mij een prettige kerstavond en kerst te wensen, kreeg ik van haar een erg mooie boekenlegger en ze vroeg of ze

met mij op de foto mocht. Dat maakte mijn hele toch toch nog goed, en om dit moment niet te vergeten heb ik ook een foto met haar gemaakt.

Hierna besloot ik op tijd te gaan eten (nog steeds durfde ik niet echt Japans te eten in verband met mijn buik..) om op tijd naar het hostel terug te keren. Daar aangekomen bleek het hele hostel leeg, ook op straat vond ik het al zo rustig. Wat bleek: hoewel de Japanners niet echt aan kerst doen (immers, geen Christendom), zijn ze wel met de familie samen op kerstavond. Een beetje alleen voelde ik me wel, maar om toch een beetje kerstgevoel op te wekken heb ik die avond in het hostel de kerstwijding van Advendo terug geluisterd :)