Lekker op tijd uit bed, om naar Himeji te gaan! Ik keek uit het raam en zag... nou eigenlijk vrij weinig. Wolken en regen, heel jammer. Maar het was mijn laatste dag in Kobe en ik wou toch wel erg graag 'het' kasteel zien. Ik stapte in de trein, en wat duurde het lang... bleek dat ik de traagste trein had, de stoptrein van Japan. Ja dan duurt een reis wat eigenlijk maar n uur hoort te duren, ineens twee uur! Maar goed, ik had een boekje mee dus geen probleem.

Eenmaal aangekomen zou het kasteel al zichtbaar moeten zijn vanaf het station. Dat kostte met de weersomstandigheden toch enige moeite, maar uiteindelijk bleek het inderdaad één streep rechtdoor te zijn. Voordeel aan dit nare weertje was dat ik geen 2 uur durende wachtrij had, maar zo naar binnen kon. Hier kreeg ik een gratis rondleiding van een lief vrouwtje die goed Engels kon. Tja, toch nog een voordeel! Het kasteel bleek vooral gebruikt te worden voor wapens in de tweede wereldoorlog. Het was vroeger veel groter met een uitgestrekt gebied eromheen met verschillende gebouwen. Dit was helaas verwoest, maar her en der kon je de contouren er nog wel van zien en sommige gebouwen stonden er nog.

Ik was zo slim geweest om een combiticket te kopen. Dat hield in dat ik voor 40 yen meer dan het kaartje voor het kasteel, ook naar de dichtbijgelegen tuin kon. Uh ja, om die 21 cent hoef ik het dus niet te laten, haha! Eens een kijkje nemen in de (regenachtige..) tuin: Kokoen Garden. Ik kon zien hoe mooi het hier was, ik denk vooral in de lente en herfst. Volgens mij kijk je dan echt je ogen uit hier! Het was nu ook heel mooi, maar de regen geeft toch een bedroevend laagje. Met wel weer het voordeel: heerlijk rustig.

Ik besloot tegen de middag terug te gaan zodat ik toch nog in Kobe de watervallen op kon zoeken. Deze wou ik namelijk toch nog graag zien voordat ik naar Kyoto ging. Na een bijzondere wandeling door een afgelegen dorpje en een flinke beklimming de berg op kwam ik dan toch op de plek van de watervallen. Erg mooi en wat een rust! Ik ben er niet al te lang gebleven want het werd al donker. Na toch weer eens de verkeerde kant op te zijn gelopen (vertrouw op bordjes, niet op je gevoel) kwam ik weer terecht bij het station, waarna ik de Ikuta Shrine heb bezocht in het centrum.

Eenmaal terug in Kobe besloot ik nog even naar Kobe Harbour te gaan, op zoek naar wat te eten en de 'million gas light street' te bezoeken. Een geslaagde dag!