Toch nog even aan het werk

Pokhara, 09.03.2019

Dinsdag, woensdag en donderdag moest er weer gewerkt worden. Mag ook wel na zo'n lang weekend. Ik begin steeds meer door te krijgen wat de leerkrachten doen. Ook heb ik het idee dat de leerkrachten wennen aan onze aanwezigheid. Sinds de parents' day word ik in de ochtend begroet en wordt er (terug) geglimlacht als ik de tegen kom. Ook heb ik meer gesprekken met de leerkrachten met wie ik samenwerk. Ik stel vragen over de keuzes die zij maken binnen hun lessen en zij vragen mij over het onderwijs in Nederland. Dit kan ik steeds beter onder woorden brengen.

Woensdag kreeg Emma heftig nieuws van thuis, terwijl wij op stage waren. Eerst is ze nog haar les gaan geven, maar toen ik haar daarna sprak moest ze huilen. Ik merk aan mezelf dat ik het moeilijk vind om daar mee om te gaan. Niet omdat ik niet tegen verdriet kan, maar meer omdat ik niet weet hoe ik Emma kan troosten. Na er een tijdje over gepraat te hebben zijn Emma en ik alvast naar huis gegaan. Wij hadden beide geen lessen meer en zouden eigenlijk wachten op Nynke. Nynke gaf aan dat ze zelf wel naar huis zou komen en dus gingen wij vast. Bij ons huisje heb ik Emma nog eens gezegd dat als ze er over wil praten ze altijd bij mij of Nynke mag komen. Dat waardeerde ze. Later hebben we het er nog even over gehad.

Donderdag ging Emma naar een andere school, waar ze ook sportlessen geeft. Toen ik aan het praten was met een leerkracht, vroeg ze opeens of ze me iets mocht vragen. Ik zei dat dat wel mocht en was benieuwd wat er zou komen. Ze vroeg of Emma zich wel op haar gemak voelde op deze school. Ook deze leerkracht heeft haar even zien huilen en had dat dus verkeerd geïnterpreteerd. Zonder dat ik wist of Emma het oké zou vinden heb ik verteld over het nieuws wat Emma had gekregen. Ik zag dat het vrouwtjes wat tegenover me stond duidelijk opgelucht was. Ik vind het lief dat ze zich zo'n zorgen maakte om Emma en om verheldering vroeg. Het lag niet aan de school.

Het waren leuke stagedagen. Wel ben ik nog veel aan het kijken, maar probeer toch tijdens de les van me te laten horen. Ik kan wat één op één begeleiding geven als de leerlingen zelfstandig aan het werk zijn. En zo nu en dan neem ik de ruimte om een snelle werkvorm in te zetten.

Vrijdag was het internationale vrouwendag. Dus de scholen waren weer eens dicht. Drie dagen weekend. Heerlijk. Het was mooi weer vrijdag, dus gingen Nynke en ik eerst hardlopen. Daarna hebben we allemaal onze kamertjes opgeruimd en laten schoonmaken. Apshara stond erop dat de schoonmaker dat zou doen. Ik vond het wel prima en heb terwijl hij aan het schoonmaken was mijn sollicitatiebrieven voor de wpo afgemaakt. Toen die verstuurd waren, wilde ik er even tussenuit. Hoofd leeg maken. Het weer was omgeslagen en ondanks de regen besloot ik op jacht te gaan naar souvenirs. Ik vind dat ik leuk geslaagd ben. Ook heb ik de tickets naar Kathmandu en terug geregeld, zodat ik zondag Yannick kan ophalen.

Vrijdagavond wilden we gaan stappen. Buzy Bee was the place to be, hadden we gehoord. Na het eten zijn we ons klaar gaan maken en opstap gegaan. Onderweg kwamen we een hele massa mensen tegen. Er is brand geweest in een van winkels. Behoorlijk groot ook, want de omliggende panden waren ook nog behoorlijk aan het roken. Het was duidelijk wel onder controle, maar ik voelde heel erg mee met de mensen. Er wordt hier echt hard gewerkt voor weinig loon, zo'n brand kan een ondernemer er niet bij hebben. Heel lang blijven kijken heeft geen zin en we besloten door te lopen. Toen we een tafeltje hadden gevonden in de kroeg schrokken we van de prijzen. Wij gaan uiteten voor ongeveer 250 rupee per persoon. Deze drankjes begonnen vanaf 500.. Daarbij komt dan nog eens 10% service kosten en 13% vat (belasting geloof ik). Dit werd een dure avond. Na dat we onze cocktails hadden ontvangen hadden we al snel een praatje met onze buren. Drie Nepalese gasten die al behoorlijk beschonken waren. Eén van de drie stond er op dat we een Nepalese rum zouden proberen. Hij bestelde nog een karaf en drie glazen. Deze rum drinken ze met heet water. Nadat we vier keer geproost hadden, namen we een slok. Gadverdamme, wat is dat smerig. Toch hebben we ons aan de etiketten gehouden het het kleine beetje wat we hadden gekregen opgedronken. Daarna raakte ik aan de praat met het tafeltje achter ons. En zo heb je hier dus al heel snel contact met allerlei mensen. Van hen kreeg ik een biertje. En na deze combinatie van drankjes voelde ik me al behoorlijk aangeschoten. De muziek ging uit en wij weer op weg naar huis. Wat een leuke avond!

De volgende ochtend, dorstig en gammel. Tegen een uur of 1 zijn we met z'n drieën gaan wandelen. De berg op en af. Toen hebben we heerlijk geluncht bij een tentje aan het meer en zijn we nog even langs de winkels gegaan. Toen sloeg het weer om. Door de regen zijn we snel naar huis gegaan. Waar we de rest van de middag op onze kamers hebben geluierd. Toen we trek hadden zijn we ergens gaan eten. Ik een lasagne, die me totaal niet goed beviel. Ook waren we alle drie zo hongerig en moe dat we amper een woord hebben gewisseld tijdens het eten. Toen we terug kwamen zijn we allemaal gelijk naar onze kamers gegaan. Ik nu druk mijn tas aan het pakken, om morgen Yannick in Kathmandu op te halen. Ik kijk er naar uit om hem weer te zien. Morgen de wekker vroeg om op tijd naar het vliegveld te gaan.

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.