Van Kota Kinabalu naar Negembo, Sri Lanka

In Kota Kinabalu, ook wel KK, hebben we vooral
flink ontspannen. Je kan er een hoge berg beklimmen en verschillende national parken bezoeken, maar wij wilden even helemaal niks.
We hebben drie dagen in een super de luxe hotel doorgebracht om onszelf een beetje te verwennen tijdens kerstmis. Op de vierde verdieping was een heerlijk buitenzwembad, met sportcentrum en ligbedden. Hier hebben we twee dagen een uurtje sportief en acht uur non-sportief doorgebracht. Het ontbijtbuffet was inbegrepen en als echte budget backpackers zijn we rond 10.00uur gaan ontbijten en hebben we ons zo volgegeten aan al het lekkers, dat we de lunch ook konden overslaan haha.

Maleisisch nieuwjaar wordt helaas niet echt gevierd. Kwamen we overigens op de 31e pas achter, maar dat halen we wel weer in.
We hebben er het beste van gemaakt en een bucket vol Tigers (Aziatisch drinkbaar bier) besteld. De terrassen aan de zee zaten gezellig vol en met een live band was het prima vertoeven. Rond 23.00uur krijgen wij nog wat toeters en bellen van de barvrouw om alvast in de stemming te komen.
Om 23.58uur ging er al wat vuurwerk af bij ons aan de waterkant. Tussen het getetter en gejoel van alle mensen door, hoorde we flauwtjes wat mensen aftellen en hebben we zelf maar meegeschreeuwd. Met onze toeters en wat vuurwerk hebben we heerlijk even samen aan de waterkant gestaan. Om 0.10uur was het alweer aardedonker om ons heen, want alleen de barretjes staken een klein beetje vuurwerk af. We lagen dan ook alweer te slapen, toen er 7 uur later bij jullie weer voor 65miljoen euro aan vuurwerk de lucht in ging.

1 Januari vlogen we van KK naar KL (Kuala lumpur) om over te stappen richting Colombo. Helaas 2,5 uur vertraging en toen we eenmaal om 1uur 's nachts op Colombo aankwamen was onze besproken taxi van het guesthouse nergens te bekennen. Centen gescoord en een mannetje gevonden die ons voor 10 dollar (dik afgezet, maar te moe voor discussie) naar ons guesthouse bracht. Zijn auto bleek een tuktuk, die ergens verstopt stond, maar wij hebben onszelf en onze tassen er gewoon lachend ingepropt. De betreffende man kon ons verblijf niet vinden, maar met het adres en onze hoofden naar buiten hangend kwamen we 45min later aan. Een piepklein naambordje gaf 'Mango Beach' guesthouse aan. Wij zijn in het plaatsje 'Negembo', dichtbij het vliegveld.
De hekken waren dicht, maar niet op slot.
Ik had de kamer online gereserveerd en ook mail contact gehad over de Pick-up én gemaild over de vertraging. Het was duidelijk dat ze ons niet meer hadden verwacht.
We hebben aangeklopt en een slaperige man deed open. Onze kamer was onderhand al doorverkocht en mijn geïrriteerde gezicht ging gelukkig schuil achter de donkere lucht van de nacht. Zoals altijd werd er weer iemand wakker gemaakt en moesten we midden in de nacht nog een kleine kilometer met onze tassen lopen om even voor een paar uurtjes bij een ander guesthouse te kunnen crashen.
Bed is een bed. Ik lag en ik sliep.

De volgende morgen werden we met de tuktuk van de eigenaar weer naar Mango Beach gebracht en konden we onze kamer in.
Alles is hier super basic. Kamer met open ramen, oud houten bed met klamboe, fan in de hoek en wat ruimte op de grond voor je tas. douche en toilet is gemeenschappelijk, maar dat bevalt ons eigenlijk prima. Strand op 5 min loopafstand en genoeg eet-en-drink-gelegenheden. Veel russen hier, die echt de stempel hebben als: het meest vreselijk volk om te moeten bedienen... We zullen er nog wel meer tegen komen vrees ik.

Vandaag lekker bij een zwembad gehangen en aankomende nacht halen we Wendy op!
We gaan met de tuktuk naar het vliegveld en zodra we Wendy in de wagen hebben gepropt worden we naar het treinstation gebracht.
Wendy heeft dus even een pittige start, zo op haar eerste dag. De trein brengt ons naar 'Anuradhapura' waar we tempels en ruïnes gaan bekijken.

Er volgt snel een update over het reizende drietal! Liefs