Koh Tao, Thailand

Hier op Ko Tao is het best toeristisch. Het eiland is klein in oppervlak en bevat vrijwel alleen guesthouses, hotels, restaurant en duikscholen. Er zijn wat mooie witte stranden, maar de wegen daarheen zijn ongeschikt voor een scooter.
Wij hebben de eerste dag besteed aan het regelen van het hostel. Via Booking.com, had ik voor 4 euro een hotel weten te boeken, die er echt belachelijk goed uitzag!
Uiteraard te mooi om waar te zijn, want na een reis van 9uur en aangekomen bij het hostel, blijkt het een typ fout te zijn geweest en bleek de kamer 40euro.

Protest zou iedereen proberen, dus ik ook.
Ergens in de voorwaarden stond natuurlijk weer geschreven, in ini-mini letters, dat een duidelijke typefout kon gebeuren en de gast het gewone bedrag moest betalen.
Tassen weer op de rug en opzoek naar een goedkoop hostel.
Ik kan je bij deze vertellen. Op Ko Tao kan je nog geen fiets huren voor 5euro. Alles is hier duur.
Frank ging langzaam heel wat hostels af en wist er eentje voor 300bath te scoren (7.50euro).
We hadden nog mazzel ook, want de man kon weer eens niet rekenen (vinden ze héél moeilijk hier) dus kregen te veel wisselgeld terug en betaalden we 200bath (5euro).
De kamer was een oude badkamer, met overal (muren&vloeren!) bordeaux rode tegels, wauw ^_^. Het bad was dichtgemaakt en daar was het matras opgegooid. Het handdoekenrek functioneerde als nachtkastje en een gat in de muur als plank. De douche was koud en de wc kon je niet doorspoelen, dus daar stond een emmer water naast om je uitwerpselen mee weg te spoelen. Welja.. kunnen we ook weer afvinken. Kwam in ieder geval overeen, met het schrale huurprijsje.

De duikschool, die we op aanraden van een stel uit Vietnam hadden gemaild, bleek vlakbij onze gehuurde badkamer te zitten. De organisatie had wel gemaild voor een aanbetaling, maar wij wilden eerst even polshoogte nemen.
"Impian Divers” is een Nederlandse duikschool, met echt hele leuke, spontane, gezellige maar toch ook serieuze leraren. Aan het einde van de lesdag overigens ook in voor een biertje.
In de ochtend krijg je 2-3uur theorie en daarbij lees je in eigentijd het handboek door.
De middag bestaat uit een lunchpauze en twee duiken.
Iedereen gaat mee op dezelfde boot. De trainers hebben maximaal 4 leerlingen onder hun hoede en in ons geval waren we met zijn drieën. Ik zat de eerste dag van de zenuwen alleen maar te wiebelen op de boot en stiekem mee te kijken, wat de anderen allemaal aan het doen waren. Je hebt leerlingen die de “open water cursus" doen, leerlingen die de “Advanced cursus” doen en leerlingen die reddingsduiken doen, genoeg te zien dus! Ik vond alleen al de duikuitrusting "checken" en "aansluiten" al een hele onderneming. De meeste mensen die hier komen, hebben al een zogeheten “Fun Dive” gedaan in hun leven, om te kijken hoe ze het duiken vinden. Wij hadden maar gewoon besloten het sowieso te halen, zodat we tijdens onze reis overal samen kunnen duiken. (Achteraf heeeeel blij mee)
Nadat ik de eerste dag dokter-bibber had overwonnen, mijn ademhaling na ongeveer 30minuten onderwater onder controle had, begon ik het serieus leuk te vinden.
Frank had in het begin veel last van een masker(bril) die volliep en zere oren.
Onderwater word je getraind met skills zoals bijvoorbeeld:
- zwemmen zonder bril, hem dan weer opzetten en leeg kunnen laten lopen.
- consequent kunnen klaren van je oren.
- Samen ademen van 1fles, als je buddy zonder zuurstof zit. Ook leer je om en om te ademen van 1 ademapparaat.
- Het verliezen van je luchtapparaat, en hem via twee manieren weer terug kunnen vinden in bijvoorbeeld donkere diepte.
- 4 Manieren om jezelf naar boven te brengen in noodsituaties.
- Het uittrekken en aantrekken van je uitrusting onderwater.
En vele onderwater gebaren die je buddy(s) vertellen wat er aan de hand is. We moesten zelfs even ervaren hoe het voelt om een zuurstofles te hebben die opeens wordt dichtgedraaid.

De laatste dag mochten we twee keer duiken en waren Frank en ik heel relaxed.
Op een blok op de zeebodem zijn we even rustig gaan zitten. Toen we

moesten wachten op onze trainer, speelden we steen-papier-schaar staand op de zeebodem en ook rondjes draaien in de zee ging ons al goed af.
Super leuk om te zien dat je binnenkomt met nul ervaring en alles nieuw en spannend is en dat je drie dagen later best prima zelfstandig kan duiken. Het voortbewegen met je vinnen en het op de juiste hoogte blijven door middel van je adem, kunnen we een beetje, maar dat vraagt veel meer onderwater uren.
We vonden het geweldig!

Nu een dagje rust en even bedenken wat we met onze overige 11 dagen in Thailand gaan doen.
Liefs!