Coron - El Nido

Jaa, we leven nóg hoor!

Lieve allemaal,

De afgelopen 3 dagen hebben wij doorgebracht met het geweldige team van de 'Abandon Paradise Expedition' doorgebracht.
We zijn van Coron naar El Nido gevaren met meerdere tussenstops op de kleine eilanden hier. Er zijn er ruim 7000 en het grootste deel is nog bewoond ook. We waren lekker op pad met zijn vieren, naast de 3 man bemanning op de boot.

De eerste dag hadden we geweldig weer. Lekker snorkelen, dobberen, zwemmen en vooral alles op zijn gemakje!
Onze crew heeft 3x per dag de meest heerlijke gerechten voor onze klaargemaakt, denk aan: banaan-ei-pannenkoeken, rijst met kip / vis / aardappelen / groentes, salades en ga zo maar door. Er waren zelfs tussendoortjes zoals vers fruit, gefrituurde banaan en kokosbiscuitjes!
Godzijdank hebben zij voor ons gevist, want dat duiken met een speer is niet te doen voor amateurs zoals wij.

Aan het einde van de middag zijn we gestopt bij één van de eilanden om er te overnachten. Naast de kleine hoeveelheid eilandbewoners, waren er verder geen toeristen om ons heen. Vanwege de stevige wind deze week, zat er helaas geen kampvuur in. We hadden een luxe nacht, want de bemanningen heeft 2 kleine tenten voor ons op het strand klaargezet voor een rustig nachtje slapen.
Het wordt hier rond zessen pikdonker.
Met wat zaklantaarns hebben we kleine lichtjes gemaakt en de avond vol gekletst met lokale rum en cola en het door ons meegebrachte bier.
Je begrijpt natuurlijk wel dat wij daar prima op hebben geslapen.
De volgende ochtend rits je die tent open en ren de zee in voor een douche.
Het koraal en de vissen zijn heel mooi hier, maar haaien of schildpadden zijn we nog niet tegengekomen. Dit mocht de pret uiteraard niet bederven!

Met de banaan-ei-pannenkoeken klaar, konden we zo de boot weer op. De bemanning slaapt op de boot en waakt over de boot en onze spullen. Wij hebben onze backpacks deze 3 dagen niet tot nauwelijks aangeraakt, want je leeft lekker in je bikini/zwembroek en snorkelset.
De tweede dag bestond ook gewoon uit veel gezelligheid, met wat snorkelavonturen tussendoor. Soms hebben we de boot bij een eiland aangelegd, muziek aangesloten en gewoon gedobberd met wederom bier, rum en cola.
De bemanning spreekt zoals bijna alle Filipino's geweldig goed Engels en hield zich dan ook niet in tijdens nummers van artiesten zoals Coldplay en Bon Jovi! Zie je ons al rocken en springen op het bootje in the middle of nowhere haha.

Aan het einde van de middag sloeg de grijze lucht van de tweede dag over in regen. Onze day- en backpacks werden onderin de boot opgeborgen en wij zijn zo snel mogelijk richting land gegaan.
Ons paradijs-eiland voor die nacht, was zelfs in de keiharde regen een plaatje.
We zijn de boot afgesprongen en doorweekt tegen elkaar aangekropen in een soort rieten hutje waar je onder kon picknicken. Ach die regenbuien in Azië, die kennen we wel: 'Die gaan keihard tekeer en waaien zo weer over'...

De uren tikten alleen voorbij en de regen bleef met bakken uit de lucht komen. Wij zaten nog steeds in het lekkende hutje met uiteraard een fles drank en wat natte handdoeken om ons heen.
De bemanningen heeft (vraag mij niet hoe) het voor elkaar weten te krijgen een vuurtje te maken en eten voor ons klaar te zetten.
Wij zijn met zijn allen door de regen gerend om de spullen vanuit de zee van de boot aan te pakken.
We hadden deze keer geen middagsnack gehad, want het weer zorgde wel voor lichtelijke chaos bij iedereen.
Wederom een heerlijke maaltijd en best knus zo met zijn allen in de regen. De bemanning gaf aan vanwege de hoge en lage tij de boot verder van het strand te gaan leggen.
Brian heeft nog snel twee regenjacks van de boot kunnen pakken en weg waren ze...
Uiteraard bleef onze gids 'Kier' wel bij ons.
De man zat al uren in twee dekens, want die locals trekken die koude regen totaal niet.
Wij begonnen het onderhand ook een beetje somber in te zien.
Onze tentjes (opgezet in de regen) waren onderhand onderwater gelopen met alle dekens erin. Toppie..

De rum vloeit nog altijd vrolijk en iedereen houdt hier de gezelligheid er wel in.
Een lokale vrouw komt met een paraplu naar ons toegekomen en geeft aan een soortgelijk picknick hutje te hebben met een dak dat niet lekt.
We mogen er gebruik van maken en besluiten dit meteen te doen.
Door de regen rennen wij alle vier achter onze gids Kier aan en belandden wij op het erf van de vrouw. Een groot hek en zo'n zes honden bakenen het erf af. Naast het huis staan vier palen met een rietendak, eettafel en twee bankjes ernaast. Dit werd onze nieuwe schuilplek.
Het weer werd overigens eerder slechter dan beter en de donder en bliksem verscheen ook aan de hemel.
Het gezin vond ons zielig, maar had binnen geen plek voor ons. Ze bleken wel een soort duur zeil te hebben, wat ze gebruiken om bootdakken lekdicht te maken. Het hele gezin kwam naar buiten met een witte rol van zo'n 2 meter hoog. Ze hebben het geheel om ons hutje heen gedraaid en aan verschillende kanten vast gemaakt met spijkers zodat we helemaal ingepakt en droog konden slapen. Want ja, we gingen hier dus ook maar slapen..
Ze hebben ons zelfs rieten matten gebracht om op de bank en tafel te leggen om op te slapen.

Gezien onze rugzakken in de boot zijn achtergebleven, besloten we heel basic de opties te verdelen. Ik zou midden op de eettafel slapen met Frank en Harriett en Brian op de bankjes.
Frank werd gillend gek op de keiharde tafel en Brian was na een verliefd welterustenkusje naast Harriett op het ene bankje in slaap gevallen (Super krap en zoooo niet comfortabel hahaha)
Frank zag de kans een paar uur later in en heeft zich verplaatst van tafel naar bank. Ik had ook vrij zwaar leven met alle zoomende beesten om mij heen en kon geen manier vinden die een soort van douable was om te slapen op de dikke houten planken. Ik neem overigens aan dat we vanaf heden lachen om dit verhaal.
Ergens rond middennacht werd Brian wakker (niet dat we echt konden slapen, maar hij ging van bank af). Hij bleek lek gestoken te zijn door alle muggen. Muggenspray was uiteraard op de boot achtergebleven. (Je gaat toch serieus overwegen een waterdichte daypack aan te schaffen met deze troubles!???)

Anyway, Brian was het zat en besloot woest op te staan, naar het strand de rennen en naar de boot te gaan zwemmen. Harriett zou met hem meegaan en zelf ook de nodige spullen gaan halen.
Ze kwamen overigens niet ver, want de honden van het erf bleken hun taak goed uit te voeren.
Bij het openen van het hek stonden meteen alleen honden blaffend en grommend om hem heen. Harrie heeft zo ongeveer haar snelste 10 meter ooit gerend en was in no-time weer terug op het slaapbankje.
Brian heeft de opties nog overwogen, maar besloot ook maar veilig terug te komen. Hij had het erf waarschijnlijk later ook niet meer opgekomen..
Ondanks de 30 graden heeft Brian daarna maar een soort van verder geslapen in zijn regenjas.
Rond 5 uur sloeg de haan een keer of 5/6 aan met zijn Kukelekuu en zouden we dan eindelijk bijna uit dat hok vandaan kunnen. De regen stopte ook eindelijk rond die tijd. Compleet gebroken zijn we rond 6 uur het zeil los gaan maken en hebben we alles netjes opgeruimd. We hebben de locals wat geld gegeven voor de spullen de gastvrijheid.

Een duik in de zee deed ons iets frisser en schoner aanvoelen en de verse gember thee van de kok was ook fijn.

De derde dag waren we wel een beetje gebroken. Compleet gesloopt van de nacht hebben we nog een paar uur met muziek aan, een wolkbreuk opgezocht en op de boot gehangen.
De bemanning heeft ons naast de banaan ei pannenkoeken, nog extra gebakken eieren en een mega lunch gevoerd om onze honger na gisteren een beetje te stillen.

Rond drieën in de middag zijn we aangekomen op het eiland El Nido.
De boot kon niet dicht genoeg bij het land komen, dus moesten wij door het water met de backpacks boven ons hoofd er naar toe wandelen. Haha Whuttt?! Kan gewoon allemaal^_^

Een busje reed ons in een uurtje na het centrum van het eiland. Kamers zijn niet heel makkelijk te krijgen hier. Het is erg druk en toeristisch. Veel meer dan Coron. Het weer is regenachtig, maar super warm.
We moeten nog een beetje wennen aan dit stekkie, omdat we de afgelopen dagen geleefd hebben op zee, in alle rust en genietende van de prachtige natuur.

El Nido lijkt de perfecte plek voor een dag of twee/drie met scootertochten, zwemmen, stranden en wat biertjes in de avond.

De WIFI is hier overigens DRAMA.
Bevalt mij overigens prima, maar soms wat lastig met al deze verhalen!

Wij gaan ontzettend lekker hier!
Heel veel liefs,
Roos (Frank, Brian, Harriet)

PS: Weinig foto's, want het laden duurt heeeeel lang. Sorry!