Maandagochtend om half 9 brengt buurman Peter ons met zijn auto naar het station in Eindhoven waar wij de Schipholtrein nemen. Dan hoeven wij tenminste niet meer over te stappen met onze drie koffers. Wij hebben een kaartje genomen voor de Eerste Klas om wat meer ruimte te hebben en gelukkig lukt het ons om een Stilte coupé te claimen voor ons twee. Het kan ook maar net: de grootste koffer tussen de bankjes in en de twee kleinere op het bagagerek. Zonder Arnold krijg ik dit zeker niet voor elkaar.
Wij zijn om half 11 op Schiphol en vliegen om 13 uur maar die tijd heb je ook echt nodig. Na de aanslagen in Parijs in november zijn er weer extra veiligheidsmaatregelen genomen en moet je nog weer eens extra door de controle. Na het inchecken van de bagage moet je langs een apart loketje om je paspoort te laten zien en een aantal vragen te beantwoorden. Pas daarna mag je naar de Security Gate. Daar word je overigens ook geheel uitgekleed, figuurlijk dan. Mijn handbagage, een grote tas, wordt tweemaal gescand en dan vragen ze ook nog of zij in mijn handtasje mogen kijken. Dit soort zaken werkt altijd vreselijk op mijn humeur en brengt het slechtste in mij naar boven! Ik antwoord dus knorrig: " heb ik een keuze dan? Als ik 'nee' zeg, mag ik niet mee met het vliegtuig "(dat heb ik namelijk al eens geprobeerd ;).
Zo zijn wij anderhalf uur bezig en komen wij net voor het boarden bij de gate. De reis verloopt verder rustig. Boven Groenland maak ik wat foto's van ijsbergen want het is daar prachtig helder weer. Ondertussen kijk ik naar drie films, praktisch achter elkaar: eerst 'A little Chaos', een kostuumstuk over het aanleggen van de tuinen van Versailles met Kate Winslet en Alan Rickman als Lodewijk de XIV!!! Daarna 'Shaun the Sheep, the Movie', een animatiefilm met kleien schapen (zoooo schattig!) en tenslotte 'Das Leben der Anderen', over de Stasi, een klassieker inmiddels die ik echter nog nooit gezien heb. Arnold slaapt het grootste deel van de reis.
Dan zijn wij in Atlanta, waar wij eerst door Immigration moeten. Daar is het knetterdruk en er zijn maar een tiental loketten van de veertig geopend. Misschien omdat het met de feestdagen erg druk was en iedereen moest werken? In ieder geval duurt het bijna een uur voordat wij erdoorheen zijn. De agent achter de balie informeert of wij al naar het Wurstfest in New Braunfels zijn geweest en naar de Schlitterbahn! Hij kent zijn Texas!!Dan koffers ophalen en vlak daarna weer inleveren voor de volgende vlucht. Ik heb vreselijke zin in junkfood en wij delen een hamburger met frietjes. Voor mijn lijf is het nu middernacht! De vlucht naar Austin zit ook helemaal vol maar duurt gelukkig maar twee uur. Voordeel van zo'n klein airport als Austin is, dat je meteen bij je bagage bent, en dat het hele proces niet zolang duurt. Met de shuttle rijden wij naar de P. De dame bij het loket heet ons van harte welkom in Texas en knoopt een praatje aan. Wij zijn weer in Texas, dat is duidelijk!! Om half 10 zijn wij thuis. Wij smijten de koffers op het bed in de logeerkamer, drinken nog wat en gaan dan naar bed!! Voor ons gevoel is het 5 uur 's ochtends......