Geduld is een schone zaak

Vandaag begint rond acht uur. Kwart voor 9 gaan we ontbijten. Het is druk in de onbijtzaal. We worden enorm hartelijk welkom geheten. Iets met Platinumstatus...
Goed, ontbijt dus. Na het ontbijt neemt iedereen tijd voor zichzelf. We hebben afgesproken dat we rond half een in de middag richting het vliegveld gaan. Lars en Caroline moeten nog even hun Doppers ophalen bij de Airbnb. Waar we bij aankomst zijn geweest.
Lars en Caroline blijven in het hotel. Marco en Christian gaan nog even gauw de stad in. Kopen wat souvenirs voor thuis, inclusief bezoek aan de lokale Apple Store en Starbucks, en gaan weer terug. De laatste spullen worden ingepakt en dan gaan we dus richting het vliegveld, althans eerst de metro.
Eenmaal in de trein zijn we binnen driekwartier op het vliegveld Lars is een halte eerder uitgestapt, voor de Doppers. Die zien we later weer op het vliegveld.
Caroline, Christian en Marco willen de bagage in gaan checken, maar het is druk, erg DRUK op het vliegveld. Er is enorm veel vertraging. Er zijn vluchten van gisteren naar vandaag verplaatst. Dit door Noru, bedankt hè! (de tyfoon).
Na wat heen en weer geloop kunnen we onze bagage middels de SkyPriority lijn vrij vlot kwijt. Hierna snel door de laatste checks en een stempel erbij in ons paspoort. We zijn ‘departed’, naja... bijna dan, toch?!

Al gauw ziet het er naar uit dat we vertraging hebben. Drie uur en 40 minuten. Jeetje! Gelukkig kunnen we redelijk rustig in de Sakura Lounge zitten. We genieten hier van een hapje en een drankje. Verplaatsen ons later naar een wat rustiger stukje. Vragen hoe het zit met onze vlucht, want er staat inmiddels nog niets op de screens. En we vragen het nog eens. En nog eens. En nog eens, owja, en nog eens. We hebben het zo vaak gevraagd, maar niemand wist iets te vertellen over onze vlucht. We lopen nog eens naar de gate, en weer naar de balie van de lounge. Maar geen informatie van hen. Wel van Google en andere online bronnen. Delay. Delay en delay. Rond de klok van half 9 zien we minder leuke berichten verschijnen, al hadden we die inmiddels wel verwacht. De vlucht naar Beijing is al gecanceld. Balen, maar goed, eerst nog maar eens in Shanghai komen, anders komen we niets eens in Beijing.
Al gauw komt het volgende bericht binnen op onze apparaten, de vlucht naar Shanghai is ook geannuleerd. We snellen naar de balie van de lounge, ze beweren dat het niet zo is, vreemd?! Dan maar naar de boardinggate, nee nee dat is echt niet waar, aldus de mevrouw van de boardinggate. We wachten het nog even een half uur af. Geen nieuwe informatie. Inmiddels staat ook op de website van Shanghai Airport dat

de vlucht niet meer gaat. We gaan het nog eens vragen. Maar het antwoord blijft dat het niet kloppend is. Tot ongeveer 10 uur weten we niets. En dan ineens, ja de vlucht is geannuleerd. Bij de boardinggate krijgen we helaas weinig informatie die we begrijpen, aangezien het mannetje dat de airline heeft gestuurd alleen maar Mandarijn spreekt, en dat doen wij niet. Middels wat mensen om ons heen begrijpen we dat de vlucht vandaag niet meer gaat, maar pas morgen om 9 a.m. WAT? Zolang wachten op het vliegveld. Het ziet er naar uit van wel we balen enorm, maar niets aan te doen. We proberen middels het thuisfront de verzekeringen te bereiken. Die kunnen niet enorm veel doen. Al gauw blijkt ook dat we niet van het vliegveld af kunnen. We lopen allemaal om en om nog eens naar de boardinggate om informatie in te winnen. Maar niet met heel veel nieuw resultaat het gaat dus slapen worden op het vliegveld. Helaas. Maar nu is het zeker. De airline kan helaas geen hotel aanbieden, alles is in de nabije omgeving vol. Iets met Tyfoon Noru? Bedankt hè!
P.s. Tussen al het heen en weer geloop en gevraag hebben we ook nog wat kaartspelletjes pesten gedaan. Net of we niet al genoeg werden gepest ;)