Zig zag

Vandaag gaan we naar Taroko National Park. Een gebied met bossen, bergen, dieren en verschillende soorten planten. De bedoeling was om redelijk op tijd op te staan. Helaas door een warme nacht (airco maakt best veel geluid), waren we nog best moe. Iets later dan gepland gingen we dan ook ontbijten en richting het busstation. We hadden gisterenavond al bij de 7Eleven buskaartjes gekocht, dus dat hoefden we niet meer te doen. Het was even zoeken, want heel duidelijk werd de halte op het station in Hualien niet aangegeven. Even navragen en we wisten waar we moesten zijn. Het was al redelijk druk bij de bus. Nog niet vol. De bus reed dezelfde route als wij gisteren gefietst hadden tot aan het strand bij Qixingtan. Hierna is het voor ons ook nieuw en schieten we de heuvels in. Vanaf deze halte is de bus ook vol. Er moeten inmiddels ook mensen staan. Handig, in zo’n touringcarbus. We gaan verder. De rit is prachtig. Prachtig! We rijden door de kloof naar boven en beneden. De kloof is enkele honderden meters diep. Er stroomt een redelijk klein stroompje door het dal, niets vergeleken met wat hier ooit gestroomd heeft.

We besluiten uit te stappen bij Lüshui, rond 11.40 uur. We gaan hier een korte trail wandelen van een uurtje. Meer dan genoeg met dit warme weer! Met zijn redelijk begaanbare paden lopen we door de sub-tropen, we moeten goed uitkijken, vooral Marco, voor laag hangende spinnenwebben en vooral de bewoners hiervan. En niet van die kleintjes, nee sommige webben zijn wel een meter of twee breed, dan nog niet over de maker van het web gesproken! Jakiebah!!
We wandelen lekker en hebben hier en daar mooi uitzicht op de kloof, de rivier en de bergen aan de andere kant. Het is lekker rustig, prachtig, soms een verkoelend windje. Heerlijk genieten dit. We wandelen door. En iets meer dan een uurtje later zitten we weer in bus richting de Yanzikou Trail. Die laatste gaan we niet bewandelen, maar wel de 30-minuten durende Swallow Grotto Trail. Het is niet echt een trail zoals de Lüshui trail. We wandelen over een geasfalteerd pad langs de kloof. We hebben mooie vergezichten. Na zo’n 20 minuten komen we aan bij een restaurantje. We eten er een ijsje en nemen wat kouds te drinken. Het is er best druk, veel mensen stoppen hier met een tour, dus de zaken gaan hier goed. We wandelen terug. We zien zwaluwen in gaten invliegen, we zien potholes en we zien watervalletjes uit de rotsenmuur komen.

Aangekomen bij de busstop is het de vraag welke bus we moeten hebben. Dan ineens is daar een bus. We mogen instappen. We stappen niet veel later uit. Een busstop te vroeg blijkt al gauw. We vermaken ons hier nog even tot de volgende bus al weer op moeten komen. Maar de bus die komt is kapot, althans de airco. Er komt een vervangende bus. We weten eigenlijk alleen niet waar deze bus heen gaat. Al snel blijkt dat de bus naar het eindpunt van de route te gaan. We geven het op om dus naar het volgende punt te kunnen. Op het eindpunt moeten we uitstappen, waarom? Stom, want we moeten nu achteraan in de rij aansluiten, waardoor we ook geen zitplaats meer hebben, maar boven op zo’n vlak waar het wiel onder zit kunnen zitten, waar we achteraf heel blij mee zijn.

We rijden naar beneden, soms is de weg erg smal, waardoor het met de vele grote bussen en auto’s toch wel erg krap wordt om elkaar te passeren, zo vlak bij de afgrond. De wegen zijn wel modern zijn ook flink aan het bij bouwen, nieuwe tunnels en wegen. De volgende haltes wordt het veel en veel drukker in de bus. Iedereen die er nu nog bij komt moet staan. Wij zijn blij met ons plekje boven het wiel van de bus.
De rit naar Hualien Station duurt iets meer dan een uur. De chauffeur rijdt aardig door, kan wat minder zouden wij zeggen. En er komen nog wat meer mensen bij. Net of het nog niet vol genoeg is. De chauffeur vraagt aan iedereen of we nog wat kunnen doorschuiven. Het is wat passen en meten, maar dan lukt het om nog wat meer mensen mee te nemen (lees: bij te proppen).

Om tien voor half zes zijn we bij het station in Hualien. Vanuit hier lopen we naar het hotel. Hier frissen we ons wat op voordat we wat gaan eten. Christian heeft een leuk curry restaurantje gevonden. We eten hier

heerlijk. Twee borden vol met noodles, vis en groenten, en currysaus. Dit is nou genieten. Na het eten gaan we terug en bereiden we ons voor op het vertrek morgen naar alweer onze laatste bestemming: Taipei City, de hoofdstad van Taiwan!