Vandaag gaan we echt aan onze terugreis beginnen. We staan rond acht uur op, waarna we in het Square Restaurant gaan ontbijten. Het is er rustig. Waarschijnlijk omdat we toch wel erg vroeg gaan. Er is ruime keus aan warme en koude gerechten. We smullen onze buikjes dan ook vol met yoghurt, een ommeletje en wat zoetigheden. We gaan terug naar de kamer waar we de laatste spullen bij elkaar pakken en dan gaan we nog een cappuccino drinken in de Executive Lounge.
Dan is het toch echt tijd om te gaan. Beneden staat het busje al te wachten dat ons naar het vliegveld brengt. Het duurt een kleine vijf tot tien minuten alvorens we daar aankomen. Met de bagage op de kar gaan we naar de incheckbalie. Het gaat allemaal vrij vlot, en de jongedame van de incheckbalie geeft nog even aan dat ze ons vooraan in het vliegtuig bij het raam heeft gezet.
We van door de Security en gaan richting de China Airlines Lounge. Hier wachten we tot we gaan baarden, nog een half uurtje ongeveer.
Dan is het tijd om echt te vertrekken. Het gaat allemaal nog volgens planning, we baarden en precies volgens vluchtschema verlaten we de gate, dag Taipei, dag Taiwan. Tot de volgende keer!
De vlucht gaat goed, het eten is lekker en rond half twee landen we. Welkom in Nanjing Lukou Airport.
HUH? Zegt ze het nou verkeerd? We moeten toch aankomen op Hefei Xinqiao International Airport? Er wordt nog wat in het Chinees gepraat, en Hefei valt ook. Zijn we dan toch elders geland, we gaan er even vanuit. We moeten nog wel een poos wachten wordt er medegedeeld.
Marco gaat naar het toilet. De stewardess snelt zich naar hem toe. Ze vertelt dat we in Nanjing zijn, en ze ons niet wakker wilde maken. We moeten nog wel even wachten krijgen we te horen. Bij navraag blijkt het nog wel twee uur vliegen te zijn.
We wachten en wachten. Krijgen wat te drinken en wachten. Inmiddels al een uur.
15.28: een announcement. Het weer is er in Hefei nog niet beter op geworden. We moeten nog wachten tot het weer in Hefei is verbeterd.
Het is 17:24, het toestel heeft inmiddels getankt. Verder weten we nog niets.
We gaan nog even naar de businessclass toilet. We maken ook een praatje met de purser, ze spreekt redelijk Engels. We hebben het over de reis, en dat het in juli en augustus vaak slecht weer is en dus veel vertraging, maar dat laatste wisten we inmiddels ook al.
We mogen bij de deur blijven staan, die is open en daar is het frisser dan in de cabine.
17.49: we krijgen te horen dat we gaan. Het is nog zo’n 40 minuten vliegen. We moeten namelijk om een enorme wolk heen. En er is een gat waar we dan doorheen kunnen. Naar het vliegveld. We gaan het meemaken. Het duurt uiteindelijk nog zo’n half uur voordat we vertrekken. De vlucht gaat uiteindelijk goed. Hier en daar wat hobbelachtig. Aangekomen op Hefei krijgen we er weer een stempel bij, wachten we op onze bagage en gaan we gauw door om naar Beijing te gaan. Via het internet zien we dat onze andere vlucht al vertrokken is. We snellen ons naar een balie van China Eastern. Een mevrouw gaat gelijk met onze tickets aan de slag. Ze zegt veel, in het Chinees tegen een andere vrouw. Wij wachten in spanning af, met 0 informatie.
Na een half uur wachten komt er nog een meneer bij, en die lukt het (want hij juicht) dat we een stoel krijgen toegewezen in een vlucht, jaaaaaa die over 15 minuten vertrekt. We moeten opschieten. We krijgen nog een of ander formulier mee over de vertraging (waar we toch niets mee kunnen) en moeten snel onze bagage achterlaten. Daarna weer door de security check en dan gauw door naar de gate, ze zijn al aan het boarden!
En dan eindelijk zitten we, wat fijn! Op naar Beijing. Niet gedacht dat we daar vandaag nog heen zouden gaan. Maar we gaan.
We landen rond half elf uur, we hebben nog een uur om de metro te halen, theoretisch zou het haalbaar moeten zijn. Helaas wijst de praktijk anders uit. We pakken onze bagage vier voor half twaalf, we rennen richting de metro en zien de deuren voor ons neus dichtgaan. Bah, jammer, helaas. Dan toch weer naar boven voor de taxi. Hier komen een aantal chauffeurs op ons afgerend, ‘to Beijing, yes’, ‘cheap taxi’, ‘taxi with meter’ Jaja, wij zoeken onze eigen taxi wel even uit. Het duurt even voor de chauffeur begrijpt waar hij heen moet, maar dan zijn we weg. Op naar het hotel!
Rond de klok van twaalf zijn we in het hotel, ingecheckt en wel. Nu nog maar een ding, slapen!
marcodenturck
36 chapters
August 19, 2017
|
Nowhere
Vandaag gaan we echt aan onze terugreis beginnen. We staan rond acht uur op, waarna we in het Square Restaurant gaan ontbijten. Het is er rustig. Waarschijnlijk omdat we toch wel erg vroeg gaan. Er is ruime keus aan warme en koude gerechten. We smullen onze buikjes dan ook vol met yoghurt, een ommeletje en wat zoetigheden. We gaan terug naar de kamer waar we de laatste spullen bij elkaar pakken en dan gaan we nog een cappuccino drinken in de Executive Lounge.
Dan is het toch echt tijd om te gaan. Beneden staat het busje al te wachten dat ons naar het vliegveld brengt. Het duurt een kleine vijf tot tien minuten alvorens we daar aankomen. Met de bagage op de kar gaan we naar de incheckbalie. Het gaat allemaal vrij vlot, en de jongedame van de incheckbalie geeft nog even aan dat ze ons vooraan in het vliegtuig bij het raam heeft gezet.
We van door de Security en gaan richting de China Airlines Lounge. Hier wachten we tot we gaan baarden, nog een half uurtje ongeveer.
Dan is het tijd om echt te vertrekken. Het gaat allemaal nog volgens planning, we baarden en precies volgens vluchtschema verlaten we de gate, dag Taipei, dag Taiwan. Tot de volgende keer!
De vlucht gaat goed, het eten is lekker en rond half twee landen we. Welkom in Nanjing Lukou Airport.
HUH? Zegt ze het nou verkeerd? We moeten toch aankomen op Hefei Xinqiao International Airport? Er wordt nog wat in het Chinees gepraat, en Hefei valt ook. Zijn we dan toch elders geland, we gaan er even vanuit. We moeten nog wel een poos wachten wordt er medegedeeld.
Marco gaat naar het toilet. De stewardess snelt zich naar hem toe. Ze vertelt dat we in Nanjing zijn, en ze ons niet wakker wilde maken. We moeten nog wel even wachten krijgen we te horen. Bij navraag blijkt het nog wel twee uur vliegen te zijn.
We wachten en wachten. Krijgen wat te drinken en wachten. Inmiddels al een uur.
15.28: een announcement. Het weer is er in Hefei nog niet beter op geworden. We moeten nog wachten tot het weer in Hefei is verbeterd.
Het is 17:24, het toestel heeft inmiddels getankt. Verder weten we nog niets.
We gaan nog even naar de businessclass toilet. We maken ook een praatje met de purser, ze spreekt redelijk Engels. We hebben het over de reis, en dat het in juli en augustus vaak slecht weer is en dus veel vertraging, maar dat laatste wisten we inmiddels ook al.
We mogen bij de deur blijven staan, die is open en daar is het frisser dan in de cabine.
17.49: we krijgen te horen dat we gaan. Het is nog zo’n 40 minuten vliegen. We moeten namelijk om een enorme wolk heen. En er is een gat waar we dan doorheen kunnen. Naar het vliegveld. We gaan het meemaken. Het duurt uiteindelijk nog zo’n half uur voordat we vertrekken. De vlucht gaat uiteindelijk goed. Hier en daar wat hobbelachtig. Aangekomen op Hefei krijgen we er weer een stempel bij, wachten we op onze bagage en gaan we gauw door om naar Beijing te gaan. Via het internet zien we dat onze andere vlucht al vertrokken is. We snellen ons naar een balie van China Eastern. Een mevrouw gaat gelijk met onze tickets aan de slag. Ze zegt veel, in het Chinees tegen een andere vrouw. Wij wachten in spanning af, met 0 informatie.
Na een half uur wachten komt er nog een meneer bij, en die lukt het (want hij juicht) dat we een stoel krijgen toegewezen in een vlucht, jaaaaaa die over 15 minuten vertrekt. We moeten opschieten. We krijgen nog een of ander formulier mee over de vertraging (waar we toch niets mee kunnen) en moeten snel onze bagage achterlaten. Daarna weer door de security check en dan gauw door naar de gate, ze zijn al aan het boarden!
En dan eindelijk zitten we, wat fijn! Op naar Beijing. Niet gedacht dat we daar vandaag nog heen zouden gaan. Maar we gaan.
We landen rond half elf uur, we hebben nog een uur om de metro te halen, theoretisch zou het haalbaar moeten zijn. Helaas wijst de praktijk anders uit. We pakken onze bagage vier voor half twaalf, we rennen richting de metro en zien de deuren voor ons neus dichtgaan. Bah, jammer, helaas. Dan toch weer naar boven voor de taxi. Hier komen een aantal chauffeurs op ons afgerend, ‘to Beijing, yes’, ‘cheap taxi’, ‘taxi with meter’ Jaja, wij zoeken onze eigen taxi wel even uit. Het duurt even voor de chauffeur begrijpt waar hij heen moet, maar dan zijn we weg. Op naar het hotel!
Rond de klok van twaalf zijn we in het hotel, ingecheckt en wel. Nu nog maar een ding, slapen!
1.
Voorbereidingen | 15 januari
2.
Voorbereidingen | 8 april
3.
Voorbereidingen | 13 mei
4.
Voorbereidingen | 28 mei
5.
Visum
6.
In den beginne...
7.
We zijn er bijna...
8.
Panmunjeom - 판문점
9.
Een natte start...
10.
Een keizerlijke dag
11.
Rust in plaats van drukte
12.
Laatste bestemming in Zuid-Korea
13.
Dat was het dan...
14.
We wisselen Zuid-Korea in voor: Shanghai
15.
Uitslapen en stappen
16.
The day after
17.
Amai amai, byebye Shanghai
18.
Tokyo
19.
Typisch Tokyo
20.
USA
21.
Fuji is foetsie
22.
Als je het zou weten, dan zou je zweten
23.
Nederland meets Kyoto!
24.
A little windy and rain?
25.
Geduld is een schone zaak
26.
Geduld wordt beloond, of toch niet?
27.
Hallo Beijing!
28.
Gescheiden
29.
Nieuwe bestemming: Taiwan
30.
Nederlandse invloeden
31.
Treinreis
32.
Zig zag
33.
Einde inzicht
34.
Into the sky
35.
Taipei
36.
Wat een fijne dag
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!