Op naar Paraclete!

Hier gaan we weer, twee dagen bij Linda! Vandaag leerden we vooral over de school. Wat vind je in een school, welke boeken zijn er in een school, … De kinderen mochten in groepjes naar voor komen en kregen allemaal verschillende boeken. Het was een soort van raadspelletje. Linda zei bijvoorbeeld dat ze in de klas was en dat ze een verhaal wilde voorlezen. Welk boek was het dan? Dan mochten de kinderen die in de kring zaten raden welk boek het was dat ze nodig hadden voor een verhaal. Om het moeilijker te maken, pakten ze de achterkant van het boek en vroeg ze opnieuw waar een boek was.
Na het eten was het tijd om te dansen en te springen. Buiten maakten we een hele grote kring en om de beurt mocht er een kindje in het midden gaan staan en moest de kring diegene nadoen. Natuurlijk kan je als muzungo er niet onder uit en moet je ook eens in het midden gaan staan! Wel grappig, want als je met je poep beweegt, zijn de kiddies allemaal aan het lachen van plezier! Na al dat shaken was het tijd om weer naar binnen te gaan en te rusten. Nop, geen tijd om te rusten. De kinderen leerden elkaar begroeten in het bemba. Mwashibukeni, dat wil zeggen goedemorgen, maar als je wilt weten hoe het gaat vraag je: “mulishani” en zeg je terug, bweno. Dit leerden de kinderen vandaag. Hihi, wanneer ze elkaar moeten begroeten in de klas, zijn ze allemaal verlegen, maar als ze buiten helemaal alleen moeten dansen, daar hebben ze geen problemen mee! Gekke kiddies toch! Zo, nu is het tijd om naar huis te gaan, vlug iets te eten en nadien naar de action van Ndola.

De action van Ndola, jups. Ja hoor, een action in Ndola, ik zie je al denken, dat is cool! Neen mopje er is hier geen action, maar wel een Chinese shop waar je alles goedkoper vind. Dus eigenlijk een beetje een action!

Maar voordat ik je hierover meer ga vertellen, moet ik jullie eerst iets anders vertellen. Een klein uurtje voordat we vertrokken, belde de taxichauffeur me nog eens om te horen of het nog steeds door ging dat we naar de Chinese winkel gingen en naar de shops aan de kant van de weg. Daarop zei ik dat het nog steeds in orde was. Hij kwam ons normaal om 15 uur oppikken en om iets over drie gaat mijn telefoon en belt een onbekend nummer mij op. Nu wordt het spannend! Dus blijven lezen! Ik neem op en hoor heel slecht een stem. Na 3 keer proberen, hoor ik uiteindelijk dat het King onze taxichauffeur is. Maar, omdat hij zo stil sprak en de lijn slecht was, kon ik hem dus met moeite verstaan. Met als gevolg dat je wordt uitgemaakt als dom en bla bla bla. Onze gelovige man kleurt buiten de lijntjes. Jawel, dat is fijn als de lijn zo slecht is en hij onverstaanbaar speekt en ze je dan stom noemen. Jups, mijn dag kon niet stuk. Maar, is Paulien dan nog altijd even vriendelijk? Hmm, even denken, neen. Stil in de auto en niets tegen hem zeggen, ja dat werkt wel want hij had door dat er iets was. Man man man, ik heb geen brein dat uit mijn hoofd ontploft, maar zeggen dat ik stuppid ben, dan moet je ook niet doen. En al lachend zei hij het niet… Nu goed, het is zo. Ik vraag hem niet meer en ik denk dat hij het wel door heeft :)

Maar goed, dan toch nog even verder over de Chinese winkel en al de rest. Na de Zambiaanse action was het tijd om de poppen van Sas en sylvie te gaan halen. Wat een leuke poppen hebben ze! Deze poppen werden gemaakt door Claire en haar organisatie. Mechanics for Africa, dat is de naam van de organisatie. Natuurlijk als je daar bent en ze beginnen met van alles boven te halen, dan kom je dus niet enkel buiten met een pop, maar koop je nog onderleggers, pennenzakken, geldbeugels, alles wat je dus eerst niet nodig had.

Onze laatste tussenstop voor vandaag waren de shops langs de kant van de weg. Hier kochten de girls verschillende schilderijen. Allemaal zelf gemaakt door de schilder. We mochten zelfs een kijkje gaan nemen achter de schermen. Daar stond zijn verf, tafel en alles wat je nodig hebt om een schilderij te maken.

Om de dag goed af te sluiten, zijn we samen met David, onze buurman en Bayo, een vriend van hem gaan uit eten en achteraf zijn we nog even naar Bayo zijn thuis geweest. Nu is het tijd om in ons bed te kruipen want morgen moeten we nog eens naar de scholen.