Kussens overal

Hoi piepelooi!

Het is weer eens maandag, een nieuwe week! Ik ben er helemaal klaar voor! Op naar een nieuwe dag in Kaloko. Vandaag gaan we proberen om de ultra kleine kring een beetje uit te breiden. Hmmm, dat wordt een avontuur op zich. Zo, nu naar de taxi en daar gaan we weer! Trouwens, moest je je afvragen waarom we hier zoveel vet verliezen? Wel, we krijgen iedere dag een gratis vetbehandeling van de wegen die vol met putten zitten. Net alsof we op een trilplaat staan. Dus, wil je niet veel geld uitgeven aan het verbranden van vet, koop dan een ticket naar Zambia en rijd hier op de “top” wegen :)

Aangekomen op de school, stelde ik aan Sandra voor om de kussen die ze van VVOB gekregen heeft, rond de kring te leggen. Met wat tegenzin deed ze het toch. Eenmaal dat alle 54 kiddies aangekomen waren, begon de chaos al los te breken. Je denkt waarschijnlijk, oh dat is een goed idee. Die kring groter maken. Wel, na 5 minuten was de kring weer even klein, zelfs nog kleiner dan ervoor. Wauw, we zitten hier met tovenaars. Vliegende kussens, een kring die kleiner wordt… Ja hoor, dat is eens iets anders. Pff, dat was me toch wel even wat. Na heel wat keren de kussens terug te leggen, zei juf Sandra al lachend tegen mij dat het precies geen goed idee was om die kussens te leggen. Wow, dat ik even niet zien aankomen. Nadat ze dat zei wist ik even niet wat zeggen. Ze lachte eens en deed toen verder. Spijtig, want ik wil haar graag helpen maar ze staat er niet echt voor open. Ach, blijven proberen, dan komt dat wel goed! Dan

kent ze Paulien nog niet ;)
Oké, dan leggen we geen kussen meer! (of toch niet vandaag) =) De kinderen waren weer eens super druk, marja wat wil je als 3 uur moet stil zitten in een kring die gekrompen is. Ik zeg het, we zitten hier met tovenaars! Wel cool, volgende keer vraag ik of ze voor mij ook iets kunnen toveren! Hmm, eens denken wat ik dan zou wensen. Iemand suggesties? Omdat ze weer zo wild waren en Sandra niet goed wist wat ze moest doen, pakte ze weer haar stok om te kinderen te slaan. Terwijl ik op mijn stoel zat, keek ze naar mij en zei ze al lachend dat de kinderen nu wel luisteren. Ja hallo, wat wil je als ze je met een stok slaan. Okido, hier gaan we toch iets ander op moeten vinden.
Nadat de dag afgelopen was, heb ik nog even met Sandra samen gezeten en hebben we besproken wat we zouden kunnen doen aan dat wilde gedrag van de kinderen. Ik stelde voor om morgen terug de kussen te leggen, maar dat zij tegen hun moest zeggen dat ze de tovenaars in zichzelf moesten laten rusten en dat de kussen dus zijn om op te zitten.

Nadat de taxi ons thuis had afgezet, schoot juf Paulien in actie! Neen hoor, wij liggen niet altijd in onze bikini. Neen, thuis gekomen kwam ik op het idee om een dagindeling te maken. De kinderen moeten nu 3 uur op een kleine mat stil zitten en luisteren. Wordt het eens geen tijd dat die kiddies spelen en leren? Jawel! Komaan en gaan met die banaan!

Okido, na heel wat tijd en denkwerk is het af geraakt. Ja mijn hersenen zijn nog een beetje aan het nakraken, maar dat is oké ?
Jups, tijd om te eten, chillen en te rusten wan morgen is een nieuwe dag met al die tovenaars!