Tourguide Anouk!

Daar zat ik dan, te werken op mijn laptop in een restaurant genaamd de Ochard, druk bezig met de eindpresentatie. Totdat ik ineens iemand mijn schouders pakte en me door elkaar husselde. Ik dacht al dat het vast een van de jongens weer eens was die flauw doet. Maar nee, daar zijn pap en mam! Ze zijn een dagje eerder bij mij aangekomen en samen hebben we bijgekletst onder het genot van een lekkere lunch. Wat gek om ineens mijn ouders weer te zien! Voor hun zal het vast precies hetzelfde voelen. Het voelt als lang geleden maar tegelijkertijd ook weer zo vertrouwd en alsof ik ze twee weken geleden nog heb gezien. Ik heb ze even een tour gegeven door Grabouw, mijn huis en mijn stage. Nu konden ze met eigen ogen zien waar ik al die tijd over gepraat had.

De volgende dag heb ik mijn koffer gepakt en zijn we de aankomende dagen met elkaar op stap geweest, de eerste dag kwam Samantha ook gezellig met ons mee. We hebben hen de bo-kaap laten zien en tot onze verbazing was het veel groter dan wij zelf de eerste hadden gezien. Hierna zijn we nog naar het plaatselijke marktje gegaan, wat koffies hier en daar gedronken en uiteindelijk hebben we gegeten bij Mama Afrika, iets dat ik al lange tijd wilde. Een restaurant in Afrikaanse sfeer met een gezellig muziekoptreden en heerlijk eten. Zelf had ik de meatplatter besteld. Ja ja, het was niet papa maar ikzelf. Een bord met zes vleessoorten: krokodil, kudu, wrattenzwijn, iets. Leuk om eens al die verschillende vleessoorten bij elkaar te proeven. De volgende dag hebben we ze de old biscuit mill laten zien en zoals ik al had verwacht waren ze hier ook erg over te spreken. Al die eetkraampjes, het gezonde eten, de sfeer en hier en daar wat

leuke nieuwe aankopen voor thuis. De klok tikte dus we hebben afscheid genomen van Samantha en zijn verder gegaan naar Kaap de goeie hoop en Cape point. Een toeristische attractie, maar toch moet je het even gezien hebben. We hebben van ver een walvis kunnen spotten die uit het water sprong en we kwamen ineens het strand st. James tegen! Het strand met de gekleurde huisjes die ik al lange tijd wilde zien!

Robbeneiland was het volgende puntje. Net op het nippertje de veerpont gehaald en zo vaarden we dan, naar het eiland dat Mandela jaren vasthield. Een interessant verleden met haar verhalen en mooi om te zien dat ze er een museum van hebben gemaakt om mensen over het verleden hier te kunnen vertellen. Na de tour hebben we natuurlijk, hoe kan het ook anders, weer eens lekker gegeten en hierna zijn we met de shuttle de Tafelberg op gegaan. Niet helemaal papa´s ding, maar het uitzicht was zeker niet verkeerd. Een bijna ondergaand zonnetje, mooie natuur. We hebben boven nog even gewandeld en hierna zijn we aan onze tocht naar beneden begonnen, te voet. Misschien hadden we daar net wat beter over na moeten denken aangezien het al 17 uur was. Alle trappen aflopen bleek minder zwaar te zijn dan de vorige keer dat ik omhoog liep, maar het donker kwam steeds dichterbij.. totdat het ineens écht donker was. Op een gegeven moment waren we alle drie moe en kwamen we gelukkig twee mannen tegen met een zaklamp. Hierdoor konden we

onze voettocht weer makkelijker voortzetten. Wat is dat toch steeds als ik een hike doe? Eerst verdwalen en nu dit! Maargoed, de mannen waren zo aardig om ons het laatste stuk over de weg (die langer was dan we dachten) achter in de bakkie te vervoeren.

De volgende dag zijn we weer fris en fruitig opgestaan en zijn we naar Stellenbosch gereden en zijn we aangekomen in een heerlijke bed and breakfast. Ik had een eigen wc, douche, bad en twee bedden met kussens waarin je weg kan vallen. Heerlijk! Lang kon ik er bij aankomst nog niet van genieten want de wine tasting langs verschillende wijnboerderijen stond op ons te wachten. Het eerste wijntje hebben we daarom al om 10 uur ´s ochtends genuttigd. Een leuke en interessante tour met hier en daar handige weetjes. De volgende wijnboerderijen waren alleen van het proeven. Uiteindelijk hebben we 5 wijnboerderijen gehad wat betekend dat we zo´n 20 wijntjes per persoon hebben geproefd. Tjaa.. inderdaad. Gelukkig hadden we een busje geregeld die voor ons reed.
De laatste avond met pap en mam heb ik ze meegenomen naar het sushi restaurant waar ik al vaker van de sushi had genoten. De laatste avond alweer.. de tijd vloog voorbij. De volgende dag hebben ze mij weer in Grabouw afgezet, samen met wat houtblokken om het huis een beetje te kunnen verwarmen. Gek om te zeggen tegen ze: “tot volgende week!” Maar het is toch echt zo. Maandag vlieg ik alweer naar Nederland.. Gelukkig was het afscheid hierdoor ook niet zo zwaar en zijn pap en mam die avond weer naar Nederland gevlogen.

Het was super om de kans te hebben mijn eigen ouders te laten zien waar ik leef, wat ik doe en wat mooie plekjes hier in Zuid Afrika. Het weer zat afgelopen weken hartstikke tegen, maar deze paar dagen hadden de weergoden het ons gegund. Een heerlijk zonnetje, een mooie afsluiter voor de vakantie van pap en mam!