Grabouw, ek is daar!

En daar zit ik dan, een paar duizend kilometer verderop. Tijdens het uitzwaaien van mijn hele uitzwaaicomité had ik het erg moeilijk. Ook om te zien dat iedereen zo met mij meeleeft en me toch wel gaat missen had effect op me, maar op de een of andere manier was het besef er nog niet helemaal. Dit drong pas tot mij door toen ik in het vliegtuig zat en op mijn schermpje Nederland steeds kleiner zag worden en het vliegtuigje steeds dichter bij Afrika in de buurt kwam. Wat lang dacht ik.. Vier maanden, vier hele maanden. Hoe kan ik iedereen in Nederland zo achterlaten? Tegelijkertijd heb ik ook het gevoel dat ik hier tijd te kort heb. Ik wel zoveel zien en doen maar heb daar haast geen tijd voor. Ik ga gewoon zoveel mogelijk halen uit de weekenden en mijn tweeweekse vakantie om zoveel mogelijk van dit land te kunnen zien. Daardoor zal de tijd vast ook voorbij vliegen en voor ik het weet zit ik weer in Nederland, dus ik heb mezelf het advies gegeven dat ik er maar van moeten genieten.

We zitten in Grabouw, ongeveer een uurtje rijden van Kaapstad. We hebben een vrij luxe huis dat ik deel met vijf anderen. Iedereen heeft zijn eigen slaapkamer en er zijn twee badkamers. (Sorry Sander, ik heb nog niet kunnen uitproberen hoe de stroming hier naar het putje hier is. Wanneer ik het weet breng ik je gelijk op de hoogte;)!) De eerste ochtend begon gelijk op zijn Afrikaans. Ik stond stipt 9 uur klaar om opgehaald te worden om onze auto’s op te halen en ons in te gaan schrijven bij de Universiteit van Cape Town. Dit werd drie kwartier later en zo ging de dag nog wel even door. De dag valt samen te vatten als een lange warme dag, waarbij we uiteindelijk helemaal niet zoveel hebben uitgevoerd. Gelukkig had ik met al dat wachten wel de kans om het land in me op te nemen. Wat een indrukwekkende natuur en cultuur, nu al! De rijkere mensen wonen echt letterlijk naast de krottenwijken. Ik had het al wel vaker gelezen, maar om het zo te zien maakt toch erg indruk op me. Ook aan het taaltje moet ik nog erg wennen. Ook al heb ik mijn Afrikaanse cursus gehaald, hier is het toch net wat anders. Eigenlijk is het gewoon een kwestie van doen en anders maar overspringen op het Engels. Oh en ik moet ook de zon niet vergeten. Daar heb ik zeker kennis mee gemaakt ook al heb ik de zon deze dag naar mijn idee vermeden. Een lekker rode brandende rug was hiervan het gevolg.

Donderdag zijn we met de groep Kaapstad in geweest. We werden met de bus opgehaald en zijn lekker toeristisch bezig geweest. Het district 6 museum was indrukwekkend, interessant en een goede kennismaking van de geschiedenis van Zuid-Afrika. Hierna zijn we naar een marktje geweest en hier voelde ik me al helemaal thuis. Kraampjes met kleren, (leren)tassen, afrikaanse beeldjes en schilderijen, armbandjes en noem maar op. Ik weet nu al dat ik met veel spullen terug zal komen naar Nederland! Het was wel weer even wennen dat je moet letten op de criminaliteit hier. Tassen op de buik en niet alleen achterblijven. We hebben lekker geluncht op een terrasje en hebben verschillende artiesten zien optreden die

natuurlijk, hoe kan het ook anders, geld aan ons vroegen na afloop. Van dansende acrobatische mannetjes tot zingende Afrikaanse moeders. Ook hebben we nog meegezongen met twee artiesten die eerder ook al eens kennis hebben gemaakt met Nick en Simon. Als grote toeristische Nederlandse groep trokken we wel de aandacht van hem.
Na het eten zijn we de kust gaan bekijken. Het valt een beetje te vergelijken met California, al ben ik daar nog nooit geweest. Een wit strand, mooie golven, terrasjes, een heerlijk zonnetje en rijke villa's die de buurt opvulden. Opvallend was voor mij gelijk hoe wit deze buurt eigenlijk wel niet is. Zelfs in het winkelcentrum voelde ik me minder toeristisch omdat we daar minder opvielen.

Morgen gaan we kennismaken en lunchen met mensen waarmee we gaan samenwerken aankomende tijd. Ik ben heel erg benieuwd en wil heel graag weten wat William en ik binnenkort allemaal te wachten

staat.
Ik moet er even bij vermelden dat ik me bij dit schrijven toch wel een beetje lullig voel. Ik zit hier, net lekker gedoucht. En mijn huisgenootjes zijn zich kapot aan het zweten en sporten mee met de Insanity DVD. Volgende keer doe ik zelf ook lekker mee en wie weet verlies ik nog wel wat grammetjes hier;)