Dag 19
Helaas helaas voor Marco (en ook wel een beetje voor mij) was ons bier gestolen wat we gister in de koelkast gezet hadden, maar gelukkig was de receptie zo lief om dit te vergoeden en zo gingen we met 30$ contant de deur uit. Een beetje jammer, maar we hadden nog een halve doos over en dit zouden we nooit allemaal nog opdrinken dus eigenlijk ook maar goed ook.

We ruimden ons autootje helemaal van onder tot boven in en lieten achter wat we niet mee zouden nemen want vandaag was het dan toch echt tijd om hem in te leveren. We reden terug naar Wicked en dit duurde ongeveer een uurtje want er stond ontzettende file! Het inleveren gingen gelukkig veel sneller als het ophalen maar daarna konden we wel met al onze spullen door de gietregen naar het station lopen. Vanaf hier waren we in ongeveer een uurtje of anderhalf op het vliegveld en was het inmiddels al 12 uur. Onze vlucht vertrok om 13 uur en we moesten ook nog onze bagage inchecken. Als dat maar goed zou gaan! Even leek het erop dat we het niet gingen redden omdat de rij best lang was maar gelukkig riep de mevrouw van Virgin Australia om wie er naar Perth moest vliegen en dat waren wij dus wij werden uit de rij geplukt en mochten gelijk inchecken. Hierna moesten we nog door de controles maar ook hier konden we eigenlijk zo doorlopen en daarom waren we om kwart over 12 al bij de gate. Paniek om niks.

In het vliegtuig keek ik de film, the girl on the train (heel spannend!) en Marco keek een film over Richie Mcgaw die je in NL niet kon kijken dus die was wel even zoet. We kregen rijst met korean beef en een carameltoetje met lekkere drankjes. Op tijd kwamen we aan op Perth waar we direct vanuit de gate naar ons volgende vliegtuig konden richting Broome. Het was maar een klein vliegtuigje van ongeveer 100 mensen en het zat zowaar nog bijna vol ook! We vlogen over land en zagen de rode outback, zo ontzettend gaaf en mooi! En zo rood dat kan je je haast niet voorstellen. We kwamen aan in Broome en echt het moment dat je het vliegtuig uitstapt voelt het net alsof je het reptielenhuis van de dierentuin in loopt zo vochtig. Bij de bagageband zag Marco nog een oude collega van toen hij hier werkte. Hij herkende hem nog ook na zoveel jaar geleden!
We kregen een lift van super lieve Aussies alleen maar omdat we de weg naar Kimberley Club gevraagd hadden. Hun antwoord op wat is de snelste route daarnaartoe was bij ons in de auto. Dus hup alle spullen in de auto en we werden afgezet voor de deur. We checkten in en hadden een tweepersoonskamer, simpel maar wel goedkoop vergeleken met de dure resorts die je hier ook hebt. We haalden een burger bij de 'maccas' aka Macdonals en knalden de airco aan om te gaan slapen met het geluid van de gekko's op de achtergrond.