Dag 6
Na een koude douche deze keer en een cornflakes ontbijtje waren we klaar voor weer een nieuwe dag. Gelukkig hadden we in ieder geval een douche want we stonden ten slotte maar ergens geparkeerd langs de weg. Vandaag is pap jarig! Maar of we bereik gaan hebben vandaag is nog maar de vraag. We vervolgden onze reis in onze van richting Albany. Onderweg zagen we kangoeroes en emoes in de weilanden naast de weg en op een gegeven moment zaten we achter een grote truck. Hoe Australisch wil je het hebben. Aan het links rijden zijn we gelukkig al aardig gewend, omdat het vooral ook rechte stukken zijn. We reden de scenic drive richting Albany en kwamen langs héél veel weilanden, heuvels en echte Nederlandse HF koeien. Aan het begin van de weg stond een bordje met pas op: overspringende kangoeroes voor de komende 65km! Het einde van de weg bevond zich bij Hanover Bay aan de Princess Royal Harbour.

Na ongeveer een uurtje kwamen we in Albany aan, een soort havenstad met oude Australische huisjes en winkeltjes. Hier dronken we een kopje koffie met een stuk carrot cake zodat we weer met nieuwe energie verder konden rijden. In een van de winkeltjes verkochten ze Uggs, voor nog geen $100! Een stuk goedkoper dan in NL dus. We liepen door het stadje, tankten de auto vol en maakten een tussenstop bij Middleton Beach. Een super mooi rustig strandje vanaf waar je dolfijnen kan zien maar waar ook haaien gespot zijn. Daarom was er een deel afgezet met een net zodat je veilig kon zwemmen.
Jammer genoeg was het best wel bewolkt en fris dus hebben we niet gezwommen. Het water heel blauw en het zand heel wit, zo wit dat het bijna koud was aan je voeten. Gelukkig komen we nog genoeg mooie stranden!

Nu gingen we echt verder richting Bremer Bay, nog ongeveer 200km. Onderweg kwamen we enorme vrachtwagens tegen met soms met 3 trailers erachteraan. Toen we wat gingen eten op een rustplaats langs de weg hoorde je pas wat voor een lawaai zo'n ding maakt als het voorbij scheurt. Het laatste stuk bestond vooral uit heel veel weilanden met cattle en schapen en, again, dode kangoeroes langs de weg. Er stonden bordjes langs de weg met floodway wat betekent dat het kan overstromen en dat de weg daardoor onbereikbaar is geworden. Gelukkig scheen de zon en was het weer lekker heet. Uiteindelijk bereikten we Bremer Bay, een piepklein plaatsje met maar ongeveer 200 inwoners. In de plaatselijke 'supermarkt' en benzinestation in één verkochten ze alleen de broodnodige dingen en was het natuurlijk goed geprijsd. We haalden wat dingen voor het avondeten en zochten een camping uit. Beetje jammer van dit plaatsje is dat je niet mag bushcampen dus er zat niks anders op dan gewoon een camping te reserveren. We besloten nog even naar het strand te gaan want daar zitten we nu vlakbij en het was zo ontzettend mooi. Het zand leek wel een soort sneeuw als je erop liep zo kraakte het en het voelde als poedersuiker zo dun en wit. Ook het water was zo helderblauw, het leek wel een paradijsje. Maar zoals altijd hier in de Southern Ocean is het water ijskoud. Terug op de camping aten we de andere helft van het avondeten wat we gister gemaakt hadden en vroegen we onze Australische buren voor tips voor Esperance, want die wonen daar. Slaap lekker voor nu want morgen gaan we naar Fitzgerald national park.