Om 1 uur werden we opgehaald. Wel raar om een andere buschauffeur te hebben, dit was een jonge vent met een snor en een matje, die onder de naam Splash ging. Nog niet helemaal zeker wat ik van em vond. De groep leek niet heel leuk, na een kwartier al bleek dat er meiden een vragenlijst hadden gemaakt voor Splash met vragen als 'hoe lang is je penis?' waarop Hanne en ik ons echt afvroegen in watvoor bus we terecht waren gekomen en hoe jong ze wel niet waren. Maargoed. Onderweg naar Lake Aniwhenua gestopt bij een supermarkt en daarna midden in een heeel groot door mensen gemaakt bos, de grootste van de wereld, om een gids van de Maori van Lake Aniwhenua in te laten stappen. Met hem gingen we eerst naar de oudste rotstekeningen van NZ, ongeveer 1000 jaar oud, voor de Maori in het land waren (wss van de eerste Maori die kwamen verkennen) en daarna naar een waterval die belangrijk was voor hun forellen. Het is de tribe van het hart en ze hebben heel veel met een vissensoort (denk forel) die steeds weer terug wil komen naar waar de ouders hebben gezwommen, maar dat was nu onmogelijk gemaakt door een grote dam. Was wel mooi om te zien, maar ik had een beetje een off-day. Moeig en nergens echt zin in. We reden ook nog door een stadje, denk Matamata ofzo, wat er nogal arm en vervallen uitzag, die mensen leefden altijd van het bos en de banen die daarbij komen kijken, maar de overheid heeft alle bomen verkocht aan het buitenland en alles wordt nu door machines gedaan. Bij Lake Aniwhenua aangekomen was echt cool. Ze hadden een geit, een struisvogel, een schaap (de andere drie zag je de huiden van hangen), vier herten en twee zwarte varkens met biggetjes. En alle dieren behalve het schaap kwamen meteen naar het hek voor aandacht. De geit en de struisvogel zaten bij elkaar in een hok en waren steeds aan het vechten. Ik heb wel de struisvogel geaaid! Die was echt heel zacht. Zn veren dan. Verder selfies geprobeerd te maken met de dieren, de een is beter gelukt dan de ander (:. We konden ook activiteiten doen daar, uiteindelijk besloten alleen het vlechten met planten te doen. Eigen armband maken. Het terrein was trouwens awesome, tegen het meer aan, een volleybalnet, de huisjes leuk, vierpersoonskamers (we hadden weer een Dutchiesroom met Line (zat ook bij ons in Rotorua, aardig meisje maar komt niet zoveel uit) en een nieuwe die Esther heet). En we gingen Hangi eten of de manier waarop het bereid wordt heet geloof ik hangi. Onder de grond stomen. Na onze activiteit beetje foto's gemaakt, heel kort even dagboek gedaan en met een deel van de groep zitten praten in het zonnetje. Best leuke mensen opzich, maar niemand waarvan ik dacht o die is echt chill. Ze gingen sowieso wat meer in elkaar op dan in de 'nieuwe' mensen.
Avondeten was fijn, zat aan tafel met Hanne, Line, Anja en Cate, en
carlijn._
22 chapters
March 06, 2015
|
Lake Aniwhenua
Om 1 uur werden we opgehaald. Wel raar om een andere buschauffeur te hebben, dit was een jonge vent met een snor en een matje, die onder de naam Splash ging. Nog niet helemaal zeker wat ik van em vond. De groep leek niet heel leuk, na een kwartier al bleek dat er meiden een vragenlijst hadden gemaakt voor Splash met vragen als 'hoe lang is je penis?' waarop Hanne en ik ons echt afvroegen in watvoor bus we terecht waren gekomen en hoe jong ze wel niet waren. Maargoed. Onderweg naar Lake Aniwhenua gestopt bij een supermarkt en daarna midden in een heeel groot door mensen gemaakt bos, de grootste van de wereld, om een gids van de Maori van Lake Aniwhenua in te laten stappen. Met hem gingen we eerst naar de oudste rotstekeningen van NZ, ongeveer 1000 jaar oud, voor de Maori in het land waren (wss van de eerste Maori die kwamen verkennen) en daarna naar een waterval die belangrijk was voor hun forellen. Het is de tribe van het hart en ze hebben heel veel met een vissensoort (denk forel) die steeds weer terug wil komen naar waar de ouders hebben gezwommen, maar dat was nu onmogelijk gemaakt door een grote dam. Was wel mooi om te zien, maar ik had een beetje een off-day. Moeig en nergens echt zin in. We reden ook nog door een stadje, denk Matamata ofzo, wat er nogal arm en vervallen uitzag, die mensen leefden altijd van het bos en de banen die daarbij komen kijken, maar de overheid heeft alle bomen verkocht aan het buitenland en alles wordt nu door machines gedaan. Bij Lake Aniwhenua aangekomen was echt cool. Ze hadden een geit, een struisvogel, een schaap (de andere drie zag je de huiden van hangen), vier herten en twee zwarte varkens met biggetjes. En alle dieren behalve het schaap kwamen meteen naar het hek voor aandacht. De geit en de struisvogel zaten bij elkaar in een hok en waren steeds aan het vechten. Ik heb wel de struisvogel geaaid! Die was echt heel zacht. Zn veren dan. Verder selfies geprobeerd te maken met de dieren, de een is beter gelukt dan de ander (:. We konden ook activiteiten doen daar, uiteindelijk besloten alleen het vlechten met planten te doen. Eigen armband maken. Het terrein was trouwens awesome, tegen het meer aan, een volleybalnet, de huisjes leuk, vierpersoonskamers (we hadden weer een Dutchiesroom met Line (zat ook bij ons in Rotorua, aardig meisje maar komt niet zoveel uit) en een nieuwe die Esther heet). En we gingen Hangi eten of de manier waarop het bereid wordt heet geloof ik hangi. Onder de grond stomen. Na onze activiteit beetje foto's gemaakt, heel kort even dagboek gedaan en met een deel van de groep zitten praten in het zonnetje. Best leuke mensen opzich, maar niemand waarvan ik dacht o die is echt chill. Ze gingen sowieso wat meer in elkaar op dan in de 'nieuwe' mensen.
Avondeten was fijn, zat aan tafel met Hanne, Line, Anja en Cate, en
het eten was prima. Ik hou niet echt van dat gestoomde smaakje, maar dat viel wel mee. En er was ketchup en mayo! Stiekem heel lekker. En de gefrituurde broodjes (die door de kookles waren gemaakt) waren heel chill. Na het eten kwam Nadine, beetje degene die het leidt, vertellen wat nou eigenlijk het doel was van dit alles. Bleek dat ze eigenlijk een soort goed doel zijn voor de gemeente van Matamata, het dorpje waar we doorheen waren gereden, omdat die kinderen daar praktisch geen toekomst hebben. De meesten zien Rotorua als het einde van de wereld. Ze geven alle leftovers van het eten aan de kinderen (ja als ik dat had geweten had ik geen tweede keer opgeschept) en wij zouden de volgende dag naar de basisschool gaan om te vertellen over ons eigen land. Dat doen ze nu een jaar, dat ze alle backpackers van Stray daarlangs laten gaan, en het schijnt echt heel veel invloed te hebben. Goed wel dan. Verder ging er ook een petitie langs om de overheid ervan te overtuigen om een speciaal iets te maken naast de dam, zodat de vissen wel terug kunnen komen in de wateren hier. Opzich wel een goede manier om een verschil te maken.
Na al dat was er weer 'storytelling' door de gids die we eerder hadden. Hanne en ik zijn daar even bij gaan zitten, eerst als enige, en hebben met hem gepraat over de Maori-cultuur en hoe dat nu in de maatschappij stond en dat soort dingen. Wel interessant! Daarna gaan slapen.
Volgende ochtend eerst ontbeten, daarna de bus in naar de school van Matamata. De kinderen van de klas waar we heen gingen waren rond de 7 jaar oud. Ze deden eerst een haka om ons welkom te heten. Schattig. Daarna zongen ze een liedje en gingen we in de kring zitten. Ze stelden zich allemaal voor in Maori, maar dat ging zo snel dat ik eigenlijk geen naam goed heb gehoord. Daarna stelden wij onszelf voor in Maori, de juf hield een bordje omhoog met de tekst die we moesten zeggen. Daarna mochten de kinderen naar iemand toe komen, wij gingen daar dan mee kijken naar de wereldkaart, aanwijzen waar je vandaan kwam en vertellen wat ik daar deed. Daarna lichaamsdelen in Nederlands laten zien, waren zij net aan het leren in Maori. Helaas had ik een nogal stil jongetje, wat gewoon niet reageerde op mijn vragen of wat dan ook. Hij schudde hooguit nee of knikte ja. Was vrij lastig. Achja. Pas toen hij een vrachtwagenmagazine had gepakt leek hij interesses te hebben en te snappen wat ik vroeg of zei. Volgens mij wilde hij later bomen gaan kappen en ze vervoeren in een grote vrachtwagen. Misschien ook niet.
Na de school gingen we naar een natuurlijk heetwaterbad met waterval en alles, wel weer heerlijk stinkend natuurlijk. Was ter vervanging van een activiteit in Taupo, het weer was nogal bagger dus skydive kon niet doorgaan voor de mensen die dat wilden doen. Was opzich wel grappig om in zo'n stroompje te zitten midden in de natuur. Jammer dat mn bikini er zo van ging stinken. Daarna zijn we nog gestopt bij de Hukufalls, echt heeeel vette waterval. Het is echt een grote, bulderende massa, waarvan ze zeggen dat die binnen een seconde 5 Olympische zwembaden kan vullen. Awesome. Het was ook nog 10 m diep. Daarna gingen we door naar Taupo, waar Hanne, Line en ik de bus weer gingen verlaten. Vond ik niet een heel groot probleem met deze bus (die ochtend waren er mensen om kwart over 10 al bier aan het drinken in de bus. What the fuck.)
1.
Vliegen
2.
Sydney
3.
Auckland
4.
Bay of Isles
5.
Auckland deel 2
6.
Raglan
7.
Waitomo en Mourea
8.
Rotorua
9.
Lake Aniwhenua
10.
Taupo
11.
Whakahoro (Blue Duck Station)
12.
Tongariro National Park
13.
Wellington
14.
Noorder- naar Zuidereiland
15.
Abel Tasman National Park
16.
Westport
17.
Westport - Franz Josef
18.
Franz Josef
19.
Wanaka
20.
Queenstown
21.
Doubtful Sound
22.
Te Anau
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!