Hoofdstuk 1 Van Guwahati naar Shillong

Vroeg in de avond kom ik aan in New Delhi. Na mijn bagage van de band getrokken te hebben, wissel ik wat euro's om in roepies en koop een kaartje voor de prepaid taxi. Al snel zit ik in mijn taxi op weg naar mijn geboekte hotel, Chanakya Inn, een minuutje of 10 van het vliegveld. Na een warme douche, duik ik mijn mandje in. Zoals gewoonlijk heb ik niet veel geslapen in het vliegtuig.
Ik sta al weer vroeg op. Ik vlieg om 7.15 uur door naar Guwahati in Assam in het noord oosten. Hier begint mijn reis pas echt. Na een uurtje of 2 1/2 vliegen met een prachtig uitzicht op de hoogste toppen van de Himalaya, kom ik aan en rijd met een prepaid taxi naar de stad. Ik word gedropt in Fancy Bazar, het shopping gebied van de stad en check in, in hotel Nova. Ik fris mezelf wat op en loop de straat op. De 1e die ik tegenkom is een oude bekende van 4 jaar terug. Het is Abid, een Kashmiri uit Srinagar, die hier een winkel runt in het seizoen. Het is een warm welkom, met chai, de Indiase melkthee, lekker zoet, en veel verhalen. Na een uurtje loop ik wat verder voor een scheerbeurt annex hoofdmassage bij de kapper. Daarna struin ik nog wat door de stad en loop terug naar mijn buurtje om daar in een bekend barretje een koud biertje te gaan pakken. Als ik gegeten heb, duik ik al vroeg m'n bed in.

De volgende ochtend sta ik op tijd op, want ik moet een sumo, een Indiase variant van de Landrover, die volgepropt wordt met passagiers en bagage, pakken naar Shillong. Dit is de hoofdstad van de deelstaat Meghalaya, ook wel 'Scotland of the East' genoemd. De Engelsen vonden het destijds zoveel op hun thuis lijken, ook qua klimaat. Na zo'n 3 uur kom ik aan in Shillong en moet nog een stukje lopen naar de sumo standplaats, waar als het goed is mijn lokale maatje, Larry, me zou moeten opwachten. Helaas is er niemand die op hem lijkt te bekennen. Dus wachten maar. Na een tijdje is er nog niets gebeurt en loop ik maar eens naar het kantoortje even verderop. Ik kan daar een telefoon gebruiken om Larry te bellen, ook zonder resultaat. Ik loop dan maar door naar het centrum op zoek naar een hotel waar ik wifi kan gebruiken. Dat lukt al snel en ik stuur Larry een whatsapp berichtje dat ik hier op hem wacht. Na verschillende keren gecheckt te hebben op een tegenbericht is het resultaat

nul. Ik bel hem enkele keren via whatsapp, ook geen succes. Hij is ook afhankelijk van wifi. Het is inmiddels 3 uur in de middag en ik ben het zat. Ik check even verderop in een goed hotel in, na wat afgedongen te hebben en loop daarna door naar de grote lokale markt, Iew Dew of Bara Bazar. Dit is een wirwar van straatjes en steegjes, trappetjes op en af, waar alle Khasi's uit de omgeving, de stam van oostelijk Meghalaya, hun dagelijkse waar aan de man proberen te brengen. Shillong ligt op zo'n 1500 meter hoogte. Op deze markt heb ik Larry zo'n 10 jaar terug leren kennen. Een vriendin van hem runt hier een een winkeltje en ik ga proberen haar te vinden. Als ik een tijdje rondloop en het niet kan vinden, je verdwaalt hier al vrij snel, vraag ik maar eens wat rond. Dan hoor ik dat haar winkeltje vandaag gesloten is. Haar vader is eerder deze week overleden. Tsja, dan kan je lang zoeken.
Ik ben nog maar net terug in m'n hotel of er wordt op m'n deur geklopt. Ik heb niks besteld, 't zal toch geen roomservice zijn? Ik trek de deur open en wie staat daar, Larry. Hij verteld me dat ik m'n spullen moet pakken en dat we naar z'n tante gaan, waar ik altijd verblijf als ik 'm opzoek. Maar ik heb al betaald, dus ik blijf deze nacht. Dat kan dus echt niet, want dat staat z'n tante niet toe. Dan maar proberen of ik wat geld terug kan krijgen. Dat feest gaat mooi niet door. We pakken een taxi, Suzuki Alto, daar rijden er hier duizenden van rond, en rijden naar z'n tante. Na een hartelijk welkom, rijden we ook nog naar z'n ouders. Daar eten we wat en rijden weer terug naar tante om te gaan pitten.

De volgende dag staat er vissen op het programma, niet bepaald mijn ding. We rijden met 2 Alto's, broer, neven en wat vrienden, richting het grote kunstmatige meer op zo'n 20 kilometer van de stad.

Hier in de buurt hebben de boys hun favoriete vijver in de vrije natuur, waar ze eens in de week een hengeltje werpen. Uiteraard hebben ze ook aan de inwendige mens gedacht. Barbecue en de hele santenkraam is meegesleept. Om de boel weg te spoelen, een paar flessen whiskey. Die worden al snel geopend, nog voor de barbecue . De stemming zit er dan ook al snel goed in. De vangst was niet om over naar huis te schrijven. Welgeteld een hele vis. In het donker rijden we naar huis. We gaan nog even langs bij Larry's ouders en bij de buurman, hij was ook mee vissen, nuttigen we nog wat whiskey en kletsen nog wat na.

Na een ontbijtje met prachtig uitzicht lekker in het ochtendzonnetje, gaan we met z'n vijven opstap. Larry, z'n jongere broer en vriendin uit Dimapur, Nagaland, een neef en ik. Op weg naar Cherrapunjee, de natste plek op aarde, maar dan wel in de regentijd, die gelukkig al voorbij is. Hier bevinden zich enkele zogenaamde 'living root bridges'. Dit zijn natuurlijke bruggen, die de dorpelingen d.m.v. de wortels van 2 bomen aan 2 kanten van een riviertje naar elkaar hebben laten groeien. De gaten hebben ze opgevuld met stenen. Ze zijn dan ook al meer dan 100 jaar oud.
Aangekomen gaan we enthousiast op stap. Er is een trap naar beneden aangelegd door de jungle, de lucht voelt lekker klam aan en na enkele honderden treedjes begint m'n t-shirt al behoorlijk te soppen. Na enkele hangbruggen overgestoken te hebben, moeten we weer klimmen. We komen bij de 1e root bridge. Ziet er geweldig uit en wat een omgeving! Even later komen we aan bij een dorpje, waar zelfs 1 guesthouse is. We zijn inmiddels een treetje of 4000 verder. Een stukje verderop bevindt zich de koning van alle root bridges, een dubbeldekker, voor 2 richtings verkeer. Woorden schieten tekort!

Terug in het dorpje, komen we een paar toeristen tegen. Ik schiet er een aan en wat denk je, een Hollandse uit Twente. De anderen zijn Amerikanen. Die landgenote is al 3 jaar bezig in India. Na elk half jaar, steekt ze de grens van een buurland over en komt weer terug. Dan begint ze opnieuw met een vers visum. Ze kwam niet lang terug uit Birma, de grensovergang die ik oorspronkelijk ook had willen nemen. Na wat ervaringen uitgewisseld te hebben, vervolgen wij onze weg terug. Het is een tikkie zwaarder dan de heenweg, klimmen! Het laatste stuk leggen we in het donker af. Om 5 uur 's middags is het hier al pikkedonker.
Onderweg naar Shillong eten we ergens wat en als we terug zijn, gaan we bij Larry's ouders langs. Drinken daar een biertje en dan brengt Larry's broer ons naar tante's huis. Daar drinken we nog wat tijdens het kijken naar een potje Indiaas voetbal op tv. Het voetbal is in het noordoosten veel populairder dan het cricket in de rest van India. Tegen middernacht gaan we slapen.