Dag 3: Oslo-Geilo

Wij worden om kwart voor 7 wakker door veel gebonk boven ons. Arnold denkt dat zij het dek aan het schrobben zijn! Het is al licht, dus staan wij maar op. Ik heb prima geslapen, Arnold wat minder, hij vond het te warm in de cabin. Aan weerszijden zien wij nu land achter ons wegtrekken, wij zijn begonnen aan het binnenvaren van de Oslo fjord. Wij douchen snel en zijn om 10 voor half 8 op weg naar de ontbijtzaal, waar wij een ontbijtbuffet geboekt hebben. Wij denken vroeg te zijn (de boot legt pas om 10 uur aan en je kunt ontbijten tot 9.45 uur), maar het zit al tjokvol. Iedereen blijkt vroeg uit bed gevallen, ondanks de uitspattingen van gisteravond ?!

Het buffet is zeer uitgebreid en uitstekend van kwaliteit. Er is zelfs een aparte counter met glutenvrije en lactosevrije produkten. Na het ontbijt gaan wij aan dek om foto's te maken. Overal staan pittoreske huisjes op soms minuscule eilandjes in de fjord. Het is behoorlijk koud: er staat een forse wind en ik ben heel erg blij met mijn nieuwe winddichte jack.
Om kwart voor 10 zitten wij in de auto want de boot legt om 10 uur aan en de auto's worden heel snel uitgeladen. Nog voor tienen rijden wij Oslo uit richting Geilo. Het is zwaar bewolkt, 12°C en het regent. De tocht naar Geilo zou volgens de ANWB 3,5 uur in beslag moeten nemen, dus wil Arnold eerst langs een glasblazerij even buiten Oslo, in Jevnaker, de Hadeland Glassverk. Wij komen daar om kwart voor 11 aan en kijken rond. Op het terrein van de glasblazerij die in 1765 operationeel werd, staan allemaal authentieke gebouwtjes die nu winkeltjes herbergen met glas, porselein, kleding, cadeau artikelen, home decoration en etenswaar. We zoeken eerst naar het glasmuseum maar omdat de voordeur gesloten is, lopen wij een zijingang in en komen wij terecht bij een expositie van breimode. Die is dit weekend geopend en toont heel hippe breimode van Scandinavische ontwerpers. Er staan prachtige stukken bij. Wij krijgen een privé rondleiding van Oekraïnse Tanya, die ons de entreebiljetten verkocht en bedacht dat wij de (uitsluitend) Noorse bijschriften misschien niet zouden kunnen lezen! Erg aardig. Wij moeten natuurlijk alles uitgebreid bewonderen (en dat doen wij ook graag) en zakken dan een verdieping lager waar het glasmuseum blijkt te zitten, dat wij eigenlijk zochten. Je mag de glasblazerij ook in en wij nemen er even een kijkje, maar aangezien wij in Zweden al uitgebreid glasblazers aan het werk hebben gezien, blijven wij niet lang hangen. Dit is al een glasblazerij sinds 1765, toen maakten zij flessen, apothekersglas en dobbers voor visnetten! De gebouwen waren gemeenschapsruimten: school, kerk, soos, company store, etc.

Nu zijn het winkeltjes die mooie waar aanbieden (prachtige kookspullen en serviezen en smakelijke souvenirs), maar dit is dag 1 van de vakantie en wij vinden het wat vroeg om nu al van alles mee te slepen!
Wij lunchen in de Bakkeriet met uitstekende broodjes met gerookte zalm en ham/kaas. Wij kopen kaneelbollen voor onderweg en vervolgen dan de rit.
Arnold denkt een shortcut op de kaart gevonden te hebben om een stuk van de 7 af te snijden, maar we komen in the middle of nowhere terecht op een onverharde weg en vinden het beter om weer rechtsomkeert te maken. De tocht voert langs spiegelgladde meren en heuvels met pittoreske Falunrode huisjes. Om half 4 nemen wij bij Nesbyen de afslag naar een binnenweg, ons aangeraden door de ANWB gids. Deze weg gaat aanvankelijk steil omhoog en wij komen op een dunbevolkte hoogvlakte terecht. Er staat een bord langs de weg: Pas op, overstekende schapen! Dat moet ik, als fervent schapenfan, fotograferen. Nog geen vijf minuten later stuitten wij op een mini kudde van 10 schapen met een herder die pal op de weg staan. Hij jaagt de dieren de berm in wij rijden er voorzichtig omheen. Even later staat een zwart schaap midden op de weg, onbeheerd! Dat is pas echt een zwart schaap! Zo gaat het maar door: steeds moeten wij op de rem omdat er schapen op of langs de weg staan. Ze blaten ook nog eens verontwaardigd als je door wilt rijden!

Om 5 uur zijn wij bij ons hotel: het Vestlia Resort, even buiten Geilo. Dit is een wintersport hotel en het staat vlak naast een skipiste. Ze zijn zo te zien behoorlijk aan het uitbreiden: er wordt een enorme vleugel naast gebouwd. Het interieur is prachtig: houten balken, overal Noorse antieke kasten en meubels. De kamers zijn ingericht met een Schots ruitje, zelfs op de muren. Mijn dag kan niet meer stuk; ) Wij zijn behoorlijk gaar en trekken ons dankbaar terug op onze kamer. Onder het genot van een glas rode wijn (zelf geïmporteerd vanwege de accijns), nemen wij de route van morgen door. Daarna maken wij foto's van het Noorse antiek in de gangen en hal beneden en melden wij ons bij het restaurant. Wij zijn zo'n beetje de eersten maar al spoedig loopt het vol. Er zijn 2 Nederlandse partijen (echtparen) en een Belgisch koppel. Verder een grote groep Chinezen (!!). De rest is Noors. Het eten is OK, hoewel niet memorabel. Ik heb een lekkere zalmforel, die ligt echter op waterige aardappelpuree. Arnold heeft lamsvlees in rode wijnsaus. Bij de kop thee die wij als toetje bestellen (je hebt hier niet zoals in de States een koffiezetapparaat op de kamer, wat zijn wij toch veramerikaanst, ik had al theezakjes meegenomen), zit ik gewoon te knikkebollen als een oud wijf. De rode wijn doet zijn werk: ik slaap haast. Snel terug naar de kamer. Het is nog maar kwart voor 8 als wij al in bed liggen. Ik schrijf het logboek, Arnold puzzelt.