Dag 4: Geilo-Bergen

Om 7 uur op. Goed geslapen. Heerlijk stil, heerlijk koud. Er is een uitgebreid buffet maar wij eten niet teveel. Om 8.23 uur onderweg, ik rijd. Het is 6°C! Al snel zitten wij op een hoogvlakte boven de boomgrens. Totaal desolaat: korstmos, eeuwige sneeuw. Hier is het nog maar 3°C! Wij rijden langs de noordrand van de Hardangervidda, een National Park en de grootste hoogvlakte van Europa. De weg leidt langs stuwmeren en is omgeven door metershoge sneeuwpalen, die indiceren hoe hoog de sneeuw hier kan liggen. Na een uur of zo dalen wij langzaam af tot onder de boomgrens. Zo nu en dan staat er een hutje of een huis maar het is nog steeds desolaat. Om kwart voor 10 stoppen wij bij de Vøringsfossen, een grote waterval waar een hotel naast gebouwd is, het Fossli hotel. Er staat een bus met Chinezen geparkeerd. Dit is al de derde bus met Chinezen die wij vandaag zien. Ook in ons hotel zat een groep Chinezen. Geen idee wat die hier zoeken. Het zijn echt gemiddelde Chinezen, veel ouderen, ze spreken alleen Chinees en lopen soms met kuitbroeken en slippertjes rond. Het is nog steeds 3°C!
De waterval is 300 meter hoog en ijzingwekkend. Men

heeft zeer recent van staal mooie uitkijkposten gemaakt, maar ik vind het nogal griezelig met mijn hoogtevrees. De bodem is nauwelijks zichtbaar! Arnold maakt een heleboel foto's terwijl ik wat afstand houd. Daarna warmen wij op in het hotel met een kop koffie/thee en een stuk appelcake. Er zit net een groep Amerikanen koffie te drinken, waaronder een stel uit Houston. Ik vermoedde al zoiets: ze lopen in shorts en teenslippers!
Arnold neemt het stuur over en rijdt nu door een serie tunnels die zich door de bergwand vreten. Sommigen zijn 2 km lang. Zij zijn allemaal onveranderlijk slecht verlicht en nauwelijks afgewerkt aan de zijkanten. Ik noem het 'trollentunnels'. Het landschap lijkt ineens erg op Alaska: diepe fjorden omringd door steile rotswanden met hier en daar eeuwige sneeuw. Dat zagen wij net in de hooglanden ook. Wij rijden door een dorpje waar de bomen versierd zijn met Urban Knitwear: ze hebben een truitje aan met Noorse motieven. Wij zien er eentje met neukende rendieren ;) Enig. Hier is het ineens 14°C. De bomen beginnen al behoorlijk te kleuren, het is hier al høst (herfst).
Wij hebben gisteren en vandaag ook een oude bekende uit Alaska gezien: Fireweed, de knalrode plant die wij daar overal zagen.
Bij Indre Bu moeten wij de brug over het Eidfjord nemen. Dat is wat verwarrend want we worden de andere kant op geleid, een tunnel in.

In de tunnel zit een rotonde!! Als we de tunnel uitkomen, staan wij ineens op de brug. Aan de andere kant duiken wij weer onmiddellijk de Vallaviktunnel in van 7,7 km. Ook hier zit een rotonde in. Ongelooflijk! Dit zijn geen 'trollentunnels': ze zijn zeer modern, keurig afgewerkt en voorzien van LEDs!
Om half 12 zijn wij in Kvanndal, vanwaar wij het veer nemen naar Utne. Deze route wordt ons weer door de reisgids aangeraden, zo wip je van eiland naar eiland. Helaas is het veer net aan de andere kant, dus wij moeten wachten tot 12.10 uur. De pont kost NOK 140, dat is maar liefst 15 euro! Als wij op de boot zitten, breekt de zon door en genieten wij even van de zon op ons gezicht aan dek. Maar alsof ie er zelf van geschrokken is, kruipt de zon weer achter de wolken. De overtocht duurt 20 minuten en is adembenemend. Wat een prachtig fjord. Het plaatsje Utne ziet er uit als een filmlocatie: een wit kerkje op een rots middenin, omgeven door witte en rode huisjes. Alles is keurig omkaderd door gazonnetjes en iets wat op wijnstruiken lijkt?? Bij nadere inspectie blijken het fruitbomen, laagstam. Even verderop is een kraampje langs de weg waar je pruimen en appels kunt kopen. Wij nemen een zak appels mee voor NOK 30! Heel de kust van dit schiereiland, Hardanger, staat vol met fruitbomen, zo blijkt. Dat zou je niet verwachten zo noordelijk maar het klimaat is hier mild door de Golfstroom, die voor gematigde temperaturen zorgt en voor wel 170 groeidagen per jaar. Door de koele nachten en de lange dagen

met veel zonlicht tijdens de zomermaanden is de kwaliteit van het Noorse fruit zeer goed. Sommige aardbeiensoorten beschikken zelfs over meer vitamine C dan hun Zuid-Europese tegenhangers!
Om 13.25 uur komen wij via slingerslanger weggetjes langs de westkust van Hardanger en diverse tunnels aan in Jondal. Daar vertrekt de boot naar Tørvikbygd. Helaas is ook deze boot niet aanwezig, dus eerst eten we maar eens een broodje. Die hebben wij gekocht in Hotel Fossli à raison van 10 euro per stuk!! De broodjes zijn dan misschien duur, ze smaken wel voortreffelijk. We schillen er een Hardanger appel bij die heerlijk friszurig smaakt. Om 14.10 uur zou de boot weer vertrekken en dat doet ie ook. Deze boot is wat kleiner maar er staan zelfs bussen op. Om half 3 zijn wij in Tørvikbygd en rijden dan naar Bergen zonder te stoppen. De ene tunnel na de andere moeten wij door. Veel trollentunnels, donker en smal. Pas bij Bergen komen wij weer op de E16 en daar zijn de tunnels beter verlicht, maar dit is dan ook 'snelweg'.
Om 4 uur zijn wij bij ons hotel in Bergen: het Comfort Hotel in het centrum. De straat ervoor is opgebroken dus laden wij uit en dan moet Arnold helemaal omrijden naar een parkeergarage in de buurt. Ik richt intussen de zeer ongezellige en kale kamer in, want wij blijven hier twee nachten. Dit is een hipster hotel, zo te zien, vol met 'groene' initiatieven. Geen van de employees is ouder dan 32 zo te zien ;)
Even na vijven lopen wij, ietwat opgefrist, het centrum van Bergen in. Het is hier zeer toeristisch. Grootste attractie is een rij huizen uit de tijd dat Bergen een hanzestad was, op de kade, de Bryggen (kade, pier). Nu zijn het allemaal toeristenwinkeltjes. Er is een markt met vis en worst ten behoeve van de toeristen die hier met cruisescheepsladingen tegelijk aangevoerd worden. In de shops vechten Noorse truien, trollen, elanden en zelfs echt bont van zeehonden, vossen en rendieren om de aandacht van de aspirant koper. Tussen de oude huizen zijn kleine steegjes waarna je op een

pleintje komt. Het is allemaal erg snoezig. Het regent af en aan maar Bergen is dan ook de stad met de meeste regenval van Noorwegen. Het regent er gemiddeld 243 dagen per jaar! Gelukkig valt het mee met de kwaliteit van de buien, het blijft bij motregen. Ik koop wat kleine dingetjes voor de Kerst in een kerstshop. Dan is het tijd om te gaan eten. Dat is nog niet zo eenvoudig. Restaurants te over maar je moet niet gek kijken als je 35 euro betaalt voor alleen een hoofdgerecht! Het is allemaal peperduur. Uiteindelijk vinden wij een leuk tentje, klein, waar je een rendierburger voor 20 euro kunt eten. Ook niet goedkoop, maar vooruit: morgenavond gaan wij echt duur uit eten! Arnold bestelt gezouten kabeljauw met erwtenpuree en friet, ik neem de rendierburger. Wij nemen er een pilsje bij (ook niet goedkoop!). We moeten ontzettend lang op ons eten wachten, wel drie kwartier. Het smaakt goed, dat wel. De zaak heet Anne Madame, maar ze zijn niet zo efficiënt als ik!
Wij wandelen door de binnenstad richting hotel. Vlakbij het theater trakteert Arnold op een potje thee dat wij buiten op het terras van het Café Opera, onder de warmtelampen, opdrinken. Het is er erg druk, ernaast zit een galerie waar een vernissage plaats vindt. Mensen slenteren langs met glazen bubbly. Wij maken een tussenstop bij de parkeergarage om de auto te controleren en zijn om half 9 op de kamer. Eindelijk de voetjes omhoog!!