Dag 11: Gålå - Oslo

De wekker gaat om kwart over 7, maar ik word al om 6 uur wakker gemaakt door vertrekkende hotelgasten. Het is ontbijt is pas vanaf 8 uur. Het is mooi weer, wel koud hier: 4°C. Wij hebben goed geslapen. Dit hotel is oud en vertoont gebreken: er zit een scheur in de bank, de WC lekt en er zijn lampen stuk, maar dat alles wordt ruimschoots gecompenseerd door het spectaculaire uitzicht! De zon schijnt op de berg en dat is fantastisch!
Wij zijn om 8 uur als eersten bij het ontbijtbuffet. De Chinezen zijn blijkbaar al weg, of ze ontbeten hebben weten wij niet. Het buffet is hier duidelijk van minder allure dan in de andere (design) hotels, maar er is nog keus genoeg. Om kwart voor 9 stappen wij in de auto en zetten wij koers naar Oslo. De weg die onze routebeschrijving aangeeft, via Skeikampen, blijkt onverhard en je moet ook nog tol betalen. Wij vinden dat niet zo'n goed idee, dus rijden wij maar terug naar de E6, richting Lillehammer. Om 10 uur zijn wij, geheel volgens schema, in Lillehammer waar in 1994 de Olympische Winterspelen werden gehouden. Wij nemen even een kijkje bij het Olympische dorp waar twee grote sporthallen te zien zijn. Destijds vond in de Håkonshall de openingsceremonie plaats. Wij maken foto's van een aantal sporters die rond de hal aan het langlaufen zijn met rolski's. Een paar wielrenners worden door de TV geïnterviewd. Er zijn plastieken van de fakkeldragers die de Olympische fakkel naar Lillehammer brachten.
Na deze korte fotostop rijden wij Lillehammer weer uit. Om half 11 stoppen wij bij een benzinestation voor koffie.

Om even na elven zien wij eindelijk wild: 2 jonge elanden staan vlak naast de snelweg te grazen!! Wij rijden te snel om er foto's van te maken. Wij rijden langs Hamar waar wij in de verte de schaatshal zien waar onze Hollandse schaatsers altijd het goud wegslepen! Het is gebouwd als een omgekeerd Vikingenschip. Om kwart over 12 lunchen wij weer langs de weg, bij Råholt, op een industrieterrein, want ook hier zijn P's erg schaars. Wij hebben weer broodjes meegesmokkeld en eten er een Noors appeltje bij.
Wij rijden op ons gemak Oslo in. Wij hebben een guided tour op de fiets geboekt voor vanmiddag om 2 uur, de Oslo Highlights Bike Tour, en er is nog tijd genoeg. Maar dat valt tegen! Half Oslo is opgebroken of dichtgespijkerd en onze Tomtom raakt het spoor gigantisch bijster. Uiteindelijk parkeren wij om tien voor half 2 in een parkeergarage in het centrum, maar dat is ruim een kwartier lopen naar Viking Biking, waar we de tocht geboekt hebben. Dus huppetee naar de Nedre Slottgata. Gelukkig zijn we op tijd, we moeten zelfs even wachten voordat wij een fiets mogen uitzoeken, een sportieve fiets, genre mountain bike. De groep bestaat uit 11 man, meest jongeren tussen de 20 en 30, nog 1 ouder echtpaar net als wij. Het is een mengelmoes van Britten, Amerikanen, Australiërs en een paar Spaanse meiden. Wij zijn de enige Nederlanders. Onze gids heet Josh, komt uit Florida en woont al 5 jaar in Oslo omdat hij hier een studie 'Outdoor Recreation' had gevolgd. 'Friluftsliv' is een Noorse filosofie waarbij men de natuur als thuis ervaart. De Noren zijn graag buiten in elke tijd van het jaar en genieten volop van hun mooie natuur. Josh is een lekkere kletser en hij vertelt honderduit.
Wij rijden met zijn allen de hoek om en stoppen op de Christiania Torv. Er staat een beeld van een grote hand. Dat is de hand van de Deense koning Christian. In 1624 werd Oslo door een brand grotendeels verwoest en koning Christian liet de stad herbouwen waarbij hij het centrum meer naar het westen verplaatste. Hij doopte

de stad vervolgens Christiania, naar zichzelf ! Noorwegen viel toen onder Deense regering. Pas in 1925 werd de stad weer Oslo genoemd, naar de oude Noorse naam.
Vlakbij is de oude vesting van Oslo, die al in de 14e eeuw door koning Håkon V opgezet werd. Wij kunnen er helaas niet in, het fort is afgezet door militairen in het kader van een oefening, wordt er gezegd. Josh is verbijsterd: dit komt nooit voor! Wij moeten dus omrijden. Vanaf de vestingwal heb je een schitterend uitzicht over Oslo. De zon schijnt vandaag uitbundig. De volgende stop is aan de fjord, onder de vesting, op de Akerhuskai. Hier kun je de ferries zien die naar de omliggende eilanden gaan. Wij rijden het centrum in, stoppen bij het National Theatret dat vroeger vlak naast de rode buurt stond, hetgeen voor veel schandaal zorgde bij de bouw. Van daaruit rijden wij over de Karl Johans Gate richting het Koninklijk Paleis. De royals zijn thuis, getuige de vlag die in top hangt. Voor het paleis staat een reuzegroot standbeeld van Jean Baptiste Jules Bernadotte, de grondlegger van het Huis van Bernadotte. Hij was een Maréchal de France onder Napoleon en werd door de Zweedse Riksdag (de Zweedse koning was ook Koning van Noorwegen in die tijd) tot koning gekozen toen de Zweedse koning kinderloos stierf. Hij kreeg de Zweedse naam Karl Johan en regeerde van 1818 tot aan zijn dood in 1844. Hij wordt in Noorwegen gezien als degene die de Franse cultuur naar het Hoge Noorden bracht. Hij zorgde ervoor dat Oslo versierd werd met mooie gebouwen, standbeelden, en dergelijke. Het paleis staat op een heuvel en het is even flink aanpoten op de fiets. Van boven heb je een prachtig uitzicht over de Karl Johans Gate, de grote winkelstraat van Oslo.
Hierna fietsen wij door statige straten vol schitterende 19e eeuwse stadspaleizen, waar nu allemaal ambassades in huizen. De Nederlandse ambassade zit in een mooi pand uit 1907, vlak tegenover het Vigeland Park! Gustav Vigeland (1869-1943) was een 19e eeuwse beeldhouwer die op 28 jarige leeftijd werd aangesteld om een park

vol te zetten met zijn beelden. Het werd zijn levenswerk. Hij was geschoold in Parijs, bij Rodin. Zijn idee was om het leven van de mens met alle geluk, verdriet, vertwijfeling, woede en hoop uit te beelden. Dat idee werkte hij uit in 200 beelden met in totaal 650 menselijke figuren langs een boulevard van ca. 850 m. Het beroemdste deel is de brug door het park waarop beelden staan die de verhouding tussen man en vrouw, ouders en kinderen moet verbeelden. Vigeland had duidelijk nogal een moeilijke relatie met zijn ouders en ook met kinderen! Er staan een aantal vechtende paren op de brug. Het beroemdste beeldje op de brug is dat van een stampvoetend dreinend jongetje, dat klaarblijkelijk zijn zin niet krijgt. Het brengt geluk als je zijn linkerhandje aanraakt, dat dan ook helemaal is verkleurd door alle aanrakingen! Verderop staat een grote fontein die 'The Burden of Life' moet uitbeelden. Mannenfiguren torsen een groot bassin waaruit water spuit.

Eromheen is een groot fries met allemaal figuren: kleine kinderen die ruzie maken, spelen, opgegeten worden een wolf of mensen die een skelet omhelzen. Nogal bizar. Achter de fontein staat een grote monolith, die bestaat uit opgetaste mensenlichamen. Het is allemaal zeer imposant. Wij krijgen even de tijd om een en ander te bekijken en foto's te maken.
Daarna fietsten wij naar de Aker Brygge wijk. Dit waren vroeger pakhuizen en handelskantoren, die leeg kwamen te staan. Ze zijn neergehaald of omgebouwd om plaats te maken voor peperdure appartementen en restaurants. Het is nu een levendige yuppenwijk. Wij hebben voor morgenavond een restaurant gereserveerd in deze buurt. Om even na 5 uur zijn wij weer terug bij Viking Biking, we leveren de fietsen in en vragen Josh om tips voor restaurants die betaalbaar zijn. Hij adviseert er twee: 1 voor seafood, 1 voor forest food zoals hij dat noemt (wild). Wij lopen echter eerst naar het operagebouw van Oslo, dat iets verderop aan het water ligt. Het is een kolossaal modern gebouw dat nog het meeste wegheeft van een ijsberg. De hellingen eromheen zijn zeer steil. In het zonlicht glinstert het glas als ijs. Heel apart. Wij lopen terug naar de P waar wij de auto gestald hebben. Onderweg zie ik ineens heren lopen met pandjesjassen onder hun regenjassen, en met grote mappen onder hun armen. Ik stoot Arnold aan: zijn dit geen vrijmetselaren op weg naar de loge? Wij volgen hen de straat in en jawel, voor ons staat het logegebouw van Oslo. Een schitterend paleis middenin de stad, er is een brasserie tegenaan gebouwd, waar je een High Tea kunt nuttigen, allemaal heel 19e eeuws! Dat zal een lieve duit kosten. Wij lopen door naar de parkeergarage, die eigenlijk meer een overdekte parkeerplaats is, waar je voor een bepaalde tijd betaalt. Onze tijd is allang afgelopen als wij aankomen! Arnold zegt dat dit vroeger schuilkelders waren, misschien uit het atoomtijdperk: er zitten zeker stevige kluisdeuren hier en daar!
Het plan was eigenlijk om nu in het hotel in te checken, maar dat ligt

helemaal buiten het centrum op een heuvel. Wij hebben veel meer zin om nog wat in het centrum te blijven hangen en hier ergens te eten. Dus bel ik het hotel op om te melden dat wij 'late arrivals' worden en rijden wij naar de straat die Josh aangegeven had. Dit blijkt het hipstercentrum van Oslo te zijn: talloze eettentjes met terrassen ervoor. Het vinden van een P is een ander verhaal: de P die Arnold op Google gevonden had, blijkt niet meer te bestaan, dus moeten wij uitwijken naar wat anders en dat betekent rondrijden door zeer drukke eenrichtingsstraatjes. Zo lopen wij uiteindelijk de Torggate in. Wij willen het Forest Food wel eens proberen en lopen naar Nilsens Spiseri. Net als wij daar aankomen zie ik een hele groep................jawel: Chinezen naar binnen gaan! Nee !!! Met de moed der wanhoop lopen wij achter hen aan de trap op. Boven is net een discussie gaande tussen de gids en de kok. De laatste blijkt de reservering niet doorgekregen te hebben en moet nu binnen 50

minuten een maaltijd voor 30 of 40 personen op tafel zetten. Wij trekken dus maar aan onze stutten. Het volgende adres, de Fiskeriet, is even verderop. Het is maar een klein tentje, en ze hangen er met de beentjes buiten. Ook op het terras is geen ruimte meer. Ten einde raad, en gedreven door honger en dorst zeigen wij neer op het terras ertegenover, bij de Politiker'n. Het is een druk bezette tent en ze serveren grote glazen Noors bier. Dat komt goed uit. Wij bestellen elandenburgers en kunnen dan eindelijk om 7 uur eten. Daarna wandelen wij terug naar de auto en beginnen dan aan de klim Oslo uit, want ons hotel ligt bovenop de Holmenkollen heuvel, ver buiten het centrum. Het is een skigebied. Het hotel ligt werkelijk schitterend, heel Oslo ligt aan je voeten! Maar je bent wel 30 tot 60 minuten bezig om beneden bij de toeristenattracties te komen helaas. Wij krijgen jammer genoeg geen kamer met uitzicht, zitten aan de achterkant in kamer 333 en kijken uit op de hotelvleugel erachter. Snel de boel uitpakken en dan relaxen bij een kop thee: het is 9 uur!