Na zes dagen Cuba, heb ik een kleine indruk kunnen krijgen van de mensen die hier wonen en het land. Na Havanna, Varadero en Trinidad moet ik zeggen dat de Cubanen op het eerste ogenblik vriendelijke mensen zijn. Ze zeggen geen Hallo uit zichzelf, maar zeggen wel Hallo terug.
Als ze een gesprek met je aangaan, zoals in Havanna het geval was, dan is het vaak om je te misbruiken als toerist. En dit vind ik een grote teleurstelling, aangezien je hierdoor erg wantrouwend wordt. Soms goed, maar soms ook niet, vooral als je meer te weten wil komen over de cultuur in het land, zoals bij mij het geval is.
En dit was dus ook het geval gisteren bij die Cubaan. Steeds als die iets aanbood, was ik bang dat die er iets voor terug wilde. Maar uiteindelijk was die gewoon heel aardig en wilde die mij alleen maar helpen.
Dus op zich als je Cubanen iets langer kent, dan denk ik wel dat het hele goede en vriendelijke mensen zijn, maar dat je als toerist soms toch anders wordt bekeken.
En misschien komt dit alles ook gewoon door de armoede die heerst in dit land. Dit zie je ook goed terug op straat; aan de kleren die mensen dragen, de straathonden die er rondlopen, de uitgehongerde en dorstige paarden in de brandende zon die gebruikt worden voor transport, de kleine armoedige winkeltjes en het aanbod wat er in de winkels is.

Cuba is een communistisch land, wat zou betekenen dat elke Cubaan werk zou moeten kunnen hebben, maar er is hier zo’n groot deel van de mensen werkloos. Of het nu komt doordat elke Cubaan maandelijks een bedrag van de overheid krijgt en ze hierdoor geen zin hebben om te werken. Of dat er toch geen werk is in dit land. Ik weet het niet. Het brengt vragen naar boven die ik tot nu toe niet kan beantwoorden. Voornamelijk omdat ik me niet goed verstaanbaar kan maken in het Spaans en mensen niet begrijpen wat ik zeg in het Engels.

Ik geloof daarentegen niet dat het verschil tussen arm en rijk zo groot is, ik denk wel dat er wat Cubanen genoeg geld hebben en een mooie nieuwe auto kunnen rijden, maar uiteindelijk is dat denk ik maar een klein deel van de bewolking en is het merendeel van de inwoners van Cuba gewoon arm of heeft net genoeg geld om van te leven.
Wel zie je weer bij veel mensen dat ze gouden kettingen dragen of een of meerdere tatoeages hebben, het laatste voornamelijk in Havanna. Maar of je daarmee iets over de rijkdom van iemand kunt zeggen?

Vandaag ben ik trouwens nog kort in een schooltje geweest, en ondanks dat er gratis onderwijs is, vraag ik me af hoeveel kinderen er hier gebruik van maken, en dan heb ik het voornamelijk over voortgezet onderwijs.
Zoals de Casa waar ik nu ben, woont ook een meisje. Ik schat haar zo dertien of veertien jaar. Maar ik zie haar de hele dag thuis zitten, tv kijken en wat schoonmaken tussendoor.

Wat het land zelf betreft, van wat ik heb gezien, is het maar voor een klein deel bebouwd. Er is dan ook veel landbouw, zoals velden met bananen of mango bomen.
Ik denk dat er dan ook veel arme boeren wonen en op het land de werkloosheid nog hoger is als in de stad. In de steden kunnen de mensen nog verdienen aan de toerisme.