De volgende ochtend ben ik wakker geworden met een kater en vroeg ik me weer eens af waar die vandaan kwam. Toen ik later de drankjes ging tellen, wist ik het antwoord.
Maar vandaag ging ik Havanna verlaten. Ik had bedacht dat ik naar Varadero wilde. Ik had goede verhalen gehoord en wilde toch niet zo lang in Havanna blijven, had namelijk ook maar voor twee nachten geboekt. Ik had gehoord dat je er met de bus heen kon gaan en dus had ik de vrouw van het hostel gevraagd hoe ik bij de busterminal kwam. Ze had me alles uitgelegd en ook gezegd hoeveel alles zou kosten. Maar toen ik onderweg was, was ik bijna alles alweer vergeten, klote kater.
Ze had gezegd dat ik naar de plek moest waar de taxi collectivo’s vertrekken, dan had ze voor mij op een briefje geschreven waar ik heen moest, zodat ik deze aan de chauffeur kon laten zien.

Aangekomen op de plek waar de taxi’s zijn, kwam er een jongen naar me toe van de fietstaxi. Hij wilde mij wel voor 3 CUC naar de plek brengen. Ik wist dat het veel te veel was, maar door de vermoeidheid van het lopen met de rugzak en mijn verdere toestand dacht ik, oké.
En dit bleek een heel slecht plan achteraf. Toen we onderweg waren bleek dat hij terugreed in de richting van mijn hostel en ik wist dat dit niet goed kon zijn, maar ik zei niks. Later stopte die op een plek en zei hij dat ik nog een stukje moest lopen en dat ik dan op de juiste plek was, ik hoopte dat dit goed was, maar ik wist eigenlijk dat dit niet het geval was. Toen ik hem vroeg, waarom hij mij niet tot het eindpunt brengt, begon hij iets over de politie te lullen.
En ja hoor, het bleek inderdaad allemaal lulkoek en ik bleek helemaal verkeerd te zitten. Een ander taxi kerel, vertelde mij dat de busterminal aan de andere kant van de stad is. Hij kon mij wel naar plek brengen waar de taxi collectivo’s vertrekken. Dat zou mij dan 5 CUC kosten, weer veel te veel geld.
Ik had het toen ook echt helemaal gehad en voelde me echt belazerd door iedereen.
Maar ik had het gevoel dat ik weinig keus had, dus ben ik maar met deze man mee gegaan. Hij bracht me uiteindelijk wel ergens. Toen moest ik nog op zoek naar een taxi, de man hielp mij wel en vond iemand die me voor 15 CUC naar Varadero kon brengen, maar dan moest ik nog wel op een ander persoon wachten. De bus zou mij 10 CUC hebben gekost.

Na half uur wachten misschien kwam er iemand na mij toe, hij legde mij uit dat ik nu mee kon, eerst naar Matanzas en daar overstappen naar Varadero. Ik wist helemaal niet waar Matanzas was en dus reageerde ik niet zo aardig op die meneer. Ik dacht dat het weer een plek in Havanna was.
Maar ben toch meegegaan, blijkbaar was er geen directe auto naar Varadero.

Uiteindelijk bleek Matanzas verder weg dan ik dacht en waren we anderhalf uur onderweg daarheen. Daar aangekomen, kon ik meteen overstappen voor de auto naar Varadero. De prijs van 15 CUC was ook nog steeds gelijk. Van Matanzas naar Varadero was het zeker nog een half uur rijden.
Aangekomen in Varadero vroeg de man waar hij mij kon afzetten, ook hij sprak weer geen Engels en probeerde ik een beetje met mijn Translate app met hem te communiceren.
Hij zette mij af bij een Casa particulares; een soort van B&B, en ging vervolgens vragen of er plek was.
Gelukkig kon ik hier blijven.

Nu ben ik tweede dag hier. Ik ben de enige persoon die hier slaapt. Een beetje saai is het wel, maar blijf maar twee nachten hier.
Varadero zelf vind ik ook wat tegenvallen. De strand is mooi, maar niet het allermooiste strand dat ik ooit gezien heb. Verder heb je hier eigenlijk niks. Ja er zijn genoeg restaurantjes en heel veel Casa’s.
Varadero zelf is eigenlijk een grote lange baai. Er is een snelweg en misschien 400 meter verder een lange weg die parallel aan de snelweg ligt.

Gisteren ben ik het strand op gegaan op zoek naar eten, maar je vind er niks. Er zijn geen straat tentjes zoals in Havanna, alleen maar restaurants. Later ben ik ook in een restaurant gaan eten. Voor 2,5 CUC had ik een Pizza Napolitana. Dat valt dus nog wel mee.
En meer heb ik niet gedaan gisteren. Ik ben rond vijf uur op bed gaan liggen en heb geslapen tot vandaag.

Vandaag was mijn eerste missie om internet te vinden. Na langer dan een uur te hebben gelopen, verschillende parken te zijn afgegaan, waar normaal de wifi spots zijn, heb ik nog geen internet gevonden. Vanmiddag heb ik het weer geprobeerd en weer zonder resultaat.
Dat maakt het verblijven hier niet echt gezelliger.
’s Middags ben ik weer op bed gaan liggen en sliep ik weer iets van twee uur. Ik vraag me echt af, hoezo ik hier zo veel slaap, of dat nu echt door het warme weer is.
Na het slapen ben ik even op het strand gaan liggen en even zwemmen in het heerlijke warme water. Om niet te verbranden in de zon, ben ik na half uurtje terug gelopen naar de Casa.
En nu zit ik op de veranda van de Casa. De zon is achter de wolken en er waait een zacht briesje. Ik heb bedacht dat ik morgen met de bus naar Trinidad wil, maar moet nog even uitzoeken waar de bus vertrekt, zodat ik niet weer uren onderweg ben.
De vrouw die bij de Casa hoort heeft mij net drie mango’s gebracht en dus ga ik die zo even opeten.
Later heb ik nog geprobeerd met haar Spaans te praten, het ging redelijk. in ieder geval met de translate app erbij.