Mijn dagboek

Bij aankomst heeft de gastheer van onze guesthouse onze planning al compleet uitgestippeld: jullie gaan morgen ochtend met de boot naar Halifax eiland, pinguïns, dolfijnen en zeehonden zien. Daarna komen jullie de auto ophalen en rijden naar Kolmannskoppe. Daan, de individuele backpacker is dit niet echt gewend en ook totaal niet van gediend! Wij maken onze eigen planning en waren van plan Kolmannskoppe over te slaan. Adrem wordt dit aan de gastheer medegedeeld, deze lijkt dit niet echt te begrijpen.

Wanneer blijkt dat er in Luderitz buiten de boottocht letterlijk niets te beleven valt, begint het ons te dagen dat de goede man waarschijnlijk met deze planning kwam omdat het de enige optie was. Het stadje (lees dorp) is zeer beperkt in zijn voorzieningen. Zo is er welgeteld 1 lunch plek. De overige in de reisgids genoemde plekken zijn niet te vinden of gesloten. Er zijn geen winkels, terrasjes of andere plekjes om te relaxen. Dus zijn alle bezoekers aangewezen op hetzelfde etablissement en wijzen de geparkeerde 4x4's aan dat de bestemming is bereikt. Helaas in dit 'seafood' restaurant wederom geen calamaris! Later horen we van de Afrikaanse mensen naast ons dat alle goede vis wordt geëxporteerd en de locale mensen alleen de leftovers kunnen inkopen. Wat erg dat deze wereld zo in elkaar zit!

De boottocht daarentegen was enorm geslaagd! Goed georganiseerd, men nam de tijd om alle dieren goed te bekijken, alle beloofde dieren waren ook daadwerkelijk te zien EN, hét grote voordeel van een nog niet ontwikkelde toeristische trekpleister: we waren de enige boot die uitvoer vandaag! Dus geen gedrang met andere toeristen bootjes.

Op advies van onze nieuwe Afrikaanse vrienden bezoeken we in de middag een eindje verderop nog een strand. Waar we opnieuw flamingo's spotten. Luderitz wordt omgeven door een diamant zone, lokaal aangegeven door de term Sperrgebiet (zone om weg te blijven). Tresspassing is strikt verboden want de blanke diamantzoekers houden deze rijkdom liever voor zichzelf, terwijl de zwarte Afrikanen letterlijk er tegenover in krottenwijken wonen.

Wij hebben heel Luderitz bij deze benoemd tot Sperrgebiet! Een plek om weg te blijven.... (niks ten nadele van de mooie kust en de dieren, ook die raden wij aan te verhuizen naar een aantrekkelijker oord). Morgen vertrekken wij hier weer dus wie een lift out of this place wil is welkom!

danielle_van_weert

18 chapters

15 Apr 2020

Luderitz: Sperrgebiet

October 05, 2015

|

Luderitz

Bij aankomst heeft de gastheer van onze guesthouse onze planning al compleet uitgestippeld: jullie gaan morgen ochtend met de boot naar Halifax eiland, pinguïns, dolfijnen en zeehonden zien. Daarna komen jullie de auto ophalen en rijden naar Kolmannskoppe. Daan, de individuele backpacker is dit niet echt gewend en ook totaal niet van gediend! Wij maken onze eigen planning en waren van plan Kolmannskoppe over te slaan. Adrem wordt dit aan de gastheer medegedeeld, deze lijkt dit niet echt te begrijpen.

Wanneer blijkt dat er in Luderitz buiten de boottocht letterlijk niets te beleven valt, begint het ons te dagen dat de goede man waarschijnlijk met deze planning kwam omdat het de enige optie was. Het stadje (lees dorp) is zeer beperkt in zijn voorzieningen. Zo is er welgeteld 1 lunch plek. De overige in de reisgids genoemde plekken zijn niet te vinden of gesloten. Er zijn geen winkels, terrasjes of andere plekjes om te relaxen. Dus zijn alle bezoekers aangewezen op hetzelfde etablissement en wijzen de geparkeerde 4x4's aan dat de bestemming is bereikt. Helaas in dit 'seafood' restaurant wederom geen calamaris! Later horen we van de Afrikaanse mensen naast ons dat alle goede vis wordt geëxporteerd en de locale mensen alleen de leftovers kunnen inkopen. Wat erg dat deze wereld zo in elkaar zit!

De boottocht daarentegen was enorm geslaagd! Goed georganiseerd, men nam de tijd om alle dieren goed te bekijken, alle beloofde dieren waren ook daadwerkelijk te zien EN, hét grote voordeel van een nog niet ontwikkelde toeristische trekpleister: we waren de enige boot die uitvoer vandaag! Dus geen gedrang met andere toeristen bootjes.

Op advies van onze nieuwe Afrikaanse vrienden bezoeken we in de middag een eindje verderop nog een strand. Waar we opnieuw flamingo's spotten. Luderitz wordt omgeven door een diamant zone, lokaal aangegeven door de term Sperrgebiet (zone om weg te blijven). Tresspassing is strikt verboden want de blanke diamantzoekers houden deze rijkdom liever voor zichzelf, terwijl de zwarte Afrikanen letterlijk er tegenover in krottenwijken wonen.

Wij hebben heel Luderitz bij deze benoemd tot Sperrgebiet! Een plek om weg te blijven.... (niks ten nadele van de mooie kust en de dieren, ook die raden wij aan te verhuizen naar een aantrekkelijker oord). Morgen vertrekken wij hier weer dus wie een lift out of this place wil is welkom!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.