Na heerlijk te hebben geslapen, alleen al vanwege het feit dat we in een bed lagen, halen we vanochtend de auto op. En staande voor de enorme jeep wordt het avontuur pas echt werkelijkheid! Hier gaan wij 4000 km mee op pad!!!

Daan filmt voor de zekerheid de uitleg over de krik en de compressor. Hopelijk gaan we dit niet nodig hebben. Aan de muur hangen zeer optimistisch een aantal actiefoto's van over de kop geslagen voertuigen.... De Afrikanen hier lijken het maar vreemd te vinden dat wij als twee vrouwen dit gaan doen. Ter vergelijking: het meisje van het verhuurbedrijf weet niet eens hoeveel versnellingen een auto heeft...

Gisteravond hebben we besloten in het hostel te blijven en niet Windhoek in te gaan. Vandaag tijdens het boodschappen doen blijkt dit een prima keuze: Windhoek doet kneuterig en bijna dorps aan. Niks te vergelijken met andere Afrikaanse steden die we eerder zagen. Voornamelijk laagbouw, met een vrij rustig en schoon straatbeeld. Voordeel hiervan is wel dat we rustig en comfortabel boodschappen kunnen doen in de plaatselijke Spar. Vervolgens realiseren we ons dat we de satelliet telefoon zijn vergeten bij het verhuurbedrijf. Blij met de nette service dat zij hem wel even bij de Spar komen brengen, slaat dit al snel om naar een 'this is Africa' momentje, wanneer de 20 minuten wachten twee uur blijken te worden. Die hadden we dus nog beter zelf kunnen gaan halen!

Uiteindelijk alsnog met telefoon en volgepakt met boodschappen on the road! Nu overvalt het ons pas echt: this is it! Met een grote glimlach en gevoel van een behoorlijke kick dat we dit flikken als twee meiden zijnde, voelen we ons the Queens of the road. Zelfs de gravel wegen en de eerste stukken zandweg gaan ons (lees Daan!) goed af!

Zittende bij de Bbq, met een wijntje, onder een prachtige sterrenhemel kunnen we ditmaal positief concluderen: This is Africa! Zandwegen (jaja, echte rode!), kamperen op het dak van je auto, nog even een hert en een kudu spotten tijdens het opzetten van je tent, geen bereik op je mobiel en offcourse je overgeven aan het Afrikaanse tempo...

En dan, alsof het nog niet genoeg is, horen we aan het kampvuur een geluidje in de verte. Het blijken vier jonge springboks die op nog geen vijf meter afstand van ons aan het bokvechten zijn met elkaars hoorns! Wat ontzettend gaaf om van zo dichtbij te zien!

Morgen is het plan: uitslapen en niks doen. Dat gaat wel lukken met zo'n uitzicht! Als we onze tent open doen zien we de uitgestrekte bush-achtige vlakte met hier en daar wat klein wild. Jaloersmakende foto's zullen we jullie niet onthouden. Does it get any better?