Granada

De belangrijkste en misschien wel enige reden om Granada aan te doen is een bezoek aan het Alhambra. Ik had allang gelezen dat je soms maanden van tevoren moet reserveren, omdat er een beperkt aantal bezoekers wordt toegelaten. Maar ja zeg, ik weet echt niet in januari al op welke dag we precies daar zijn en ach het is voorseizoen hè, dat gaat heus wel lukken dan.
In Toledo ga ik het internet op om “even” tickets te regelen. Dat had ik gedacht… bij de officiële website is de eerste mogelijkheid in juni! Ik vind nog wat duistere sites met prijzen tot in de 80 euro, maar veel wijzer word ik niet. Ik weiger echter op te geven en na enig speurwerk vind ik een camping die claimt een eigen quota aan tickets te hebben voor hun gasten. Dáár gaan we dus naartoe.
En jawel, we boeken Granadatickets die toegang geven voor het Alhambra op woensdag 1 mei en vier dagen lang ook nog voor andere bezienswaardigheden in Granada. Dé trekpleister binnen het Alhambra zijn de Nasrid paleizen en daarvoor geldt een tijdslot. Er zijn daarvoor nog precies 2 tickets beschikbaar!

Totale kosten € 16 pp!
De camping heet Suspiro del Moro, wat "De zucht van de Moor" betekent en zou verwijzen naar de laatste Moorse koning die zuchtend het bewind over Granada opgaf.
Intens tevreden zetten we de caravan op zijn plaats en de volgende dag, dinsdag, voel ik me hondsberoerd. Ik kom de dag door op paracetamol en veel slapen en hoop met alles dat in me is dat ik de volgende dag fit genoeg ben voor het Alhambra. Gáán doen we sowieso, ziek of niet!

Het Alhambra

Gelukkig voel ik me stukken beter en na eerst nog wat gedoe rond een stroomstoring op de camping gaan we op weg.
Het Alhambra is een fort en bevat verschillende paleizen binnen haar muren. Het behoorde toe aan de Moorse heersers en de uitvoering van de bouwwerken volgens de islamitische kunst is van een dusdanige schoonheid dat toeristen van over de hele wereld het komen bewonderen. In 1492 kwam het geheel in Spaanse handen en liet Karel V er een kasteel in renaissancestijl bouwen. Daartoe liet hij enkele islamitische bouwwerken slopen en het is aan zijn vrouw te danken dat hij met zijn koninklijke tengels van de rest is afgebleven.
Het hele terrein beslaat een oppervlakte van 140.000 m2. Het is dus zaak om je van tevoren een beetje te oriënteren, want het is teveel om in één keer te zien. We bekijken snel het fort. Het is groot en imposant, maar eerlijk gezegd hebben we zulke bouwwerken weleens eerder gezien. Ook het kasteel van Karel bezoeken we maar kort, we willen ons richten op de paleizen. Dáár is het

Alhambra om bekend en de foto's van die gebouwen zie je in de gidsen. De islamitische paleizen zijn zó verfijnd dat het wel lijkt of de muren van kant zijn gemaakt.

La Alcaicería

Donderdag nemen we de bus vanaf de camping naar het centrum van Granada. We willen een bezoek brengen aan het Alcaicería, vroeger een Moorse zijdemarkt, thans is het een gebied waar nog steeds interessante, exotische dingen te kopen zijn. Denk aan traditionele geschilderd keramiek, ingelegd hout en gebrandschilderde lampen. Het is er erg toeristisch en de smalle straatjes bestaan vooral uit kleine souvenirwinkels. Je waant je in een oosterse souk en het is heel leuk om er rond te lopen.

We lunchen op een mooi plein op een heerlijk schaduwrijk terras, wat gezien de snel oplopende temperatuur erg lekker is. We kiezen voor een goedkoop lentemenu en de kwaliteit is van de categorie: het kost niks en het smaakt ook naar niks.
Op ons gemak wandelen we door het centrum terug naar de bushalte. Granada is en voelt ook echt als een Zuidspaanse stad. De sfeer is, ondanks de drukte, gemoedelijk. Eenmaal op de camping pakken we de kaart en de reisgidsen er weer bij en plannen we de volgende etappe: we gaan richting Cádiz, en kiezen een camping uit in Canil de la Frontera.