En waar blijft nu de zon?

We boffen maar weer, alle records worden gebroken in Spanje en wij mogen daarvan getuige zijn. Het is de koudste en natste aprilmaand in 50 jaar en wij worden overspoeld met zonnige foto's uit Nederland van meelevende thuisblijvers. Heel fijn.
Na een kort verblijf in Roses, waar we luieren en een stukkie fietsen zetten we woensdag koers naar Oropesa del Mar, waar Sylvia en Frans ons warm ontvangen. Als je je nicht maar weinig ziet, dan heb je zo'n 50 jaar informatie in te halen, dus gespreksstof genoeg. Donderdagochtend maak ik nog een strandwandeling, maar dan is het verder wel gedaan met de sportieve uitspattingen.

We vullen de dagen met drinken, praten, eten, praten, koken, praten en verder met praten.

Valencia

Zaterdag brengen we een bezoek aan Valencia en aan de mooie kathedraal dat zich erop laat voorstaan de Heilige Graal in bezit te hebben. Aan de buitenkant valt het bouwwerk nauwelijks op omdat het dicht tussen de huizen is gebouwd, maar de lange rij verraadt dat een bezoek de moeite waard is. De straatverkopers spelen handig in op de barre weersomstandigheden en verkopen paraplu's en regencapes aan de druipende rij wachtenden.
De kathedraal toont de schitterende pracht en praal die eigen is aan dat soort bouwwerken. Veel bladgoud, platina, beelden, schilderijen en relikwieën. Aardig om te weten is dat wanneer je zwanger bent je een kaars kunt kopen en een gebedje, waarna je negen rondjes

(voor elke zwangerschapsmaand één) rond het altaar loopt en elke keer het gebedje opzegt voor de Onze-Lieve-Vrouw van de verwachting en bevalling. Het kaarsje brand je dan tijdens de bevalling, dit alles voor een goede afloop. Zwanger zijn we niet en de Onze Lieve Vrouw van de pensionada's konden we niet zo gauw vinden, zodat we ons beperkten tot 1 rondje rond het altaar.
Buiten lopen we onder de sinaasappelbomen waar Valencia beroemd om is en langs mooie gebouwen en prachtige pleinen. Ik vind Valencia heel mooi en het is doodzonde dat we vanwege de niet aflatende regen ons beperken tot een korte wandeling om daarna

maar weer gauw ergens te eten. Die locatie is trouwens leuk, het Hard Rockcafé met het topje van Madonna's "Who's that girl" en de gestreepte broek van Rod Stewart in de vitrines. We hebben er met plezier rondgekeken.

Peñíscola

Eerste Paasdag bezoeken we Peñíscola, een kleine gezellige badplaats met een burcht die dominant op een rots boven het stadje uitsteekt. In de vijftiende eeuw was het de residentie van Paus Benedictus XIII, Papa Luna, die één van de weinige pausen was die niet in het Vaticaan woonde. We lopen door de kronkelige straatjes langs de vele winkeltjes met hun kleurige uitstalling naar het kasteel.
Het is droog maar er staat een flinke wind wat vanaf het hooggelegen kasteel wel een spectaculair schouwspel oplevert.
Na het bezoek snuffelen we nog wat in de souvenirswinkeltjes en kopen een kleurige aardewerken, handgemaakte schaal voor Sylvia die de volgende dag jarig is en die ochtend met goed gespeelde verrassing het geschenk uitpakt.