Tussen de wijngaarden van de Bordeaux

We vinden een heerlijke, kleine camping in Bayas. Nu hoeft niemand zich enigszins dom te voelen dat hij de plaats niet meteen op de kaart kan aanwijzen, want het betreft een dorpje met nog geen 450 inwoners.
De camping ligt in een bosachtig gebied en bezit een privé meertje van 1 hectare waarin prima te zwemmen is. Het echtpaar dat de camping runt is buitengewoon hartelijk, dus het voelt meteen prettig. Als madame nu ook nog leert dat het sanitair een wat betere schrobbeurt behoeft dan het thans krijgt, zou het perfect zijn. Maar er moet wat te wensen overblijven, nietwaar?
We bevinden ons in het hart van de wijngaarden van de Bordeaux met bekende namen als St Émilion en Pomerol. Hier zijn de châteaus van de grote wijnen te vinden.
Hoewel we "even niks cultureels" zouden doen brengen we toch een bezoek aan St Émilion, een oud stadje dat geen enkele twijfel laat bestaan over de

reden van haar beroemde status. Wijnkelders, wijnwinkels en winkels met wijntoebehoren ( glazen, kurkentrekkers, decanteerkannen, wijngidsen) liggen straat na straat naast elkaar.
We doen een geurtest, bezoeken een wijnkelder en verdiepen ons met een geïnteresseerd gezicht in de prijslijsten waarmee we hopen de indruk te maken echte kenners te zijn. Een flesje voor € 7258? Logisch voor een originele Pom huppelepup uit het uitstekende wijnjaar 1962, toch? Maar zelf gaan we zo toch maar even naar de Lidl voor ons alcoholshot.
De rest van de dagen doen we weinig, heel weinig. Het wordt warm en we hangen bij "ons" meer en doen boodschappen die voornamelijk bestaan uit "iets voor op de grill". Gelijk aan de Fransen grillen we nu geregeld tussen de middag én 's avonds. Wijntje, stokbroodje en fruit erbij..helemaal goed.
Het bevalt ons wel, dat zalige nietsdoen en we blijven een week. Maar dan valt er niet meer aan te ontkomen: we gaan de thuisreis

aanvangen. Maandag vertrekken we met enige spijt dat het alweer voorbij is, maar toch met zin om weer even thuis te zijn en al onze geliefden te knuffelen.