Zuidelijker gaan we niet! (1)

We staan op camper park KM Zero. We werden allerhartelijkst ontvangen door gastheer Paco, die zich ontpopte als een verkapte VVV-mederwerker. Met allerlei kaarten van de omgeving en een zak sinaasappels installeerden we ons op het plekje.
De camping is niet groot, erg netjes en mooie uitvalsbasis voor allerlei uitstapjes. En verslapen zullen we ons hier niet, want de dorpskerk staat binnen gehoorafstand en slaat vanaf 8.00 uur elk kwartier (electronisch!!!). En als het angelus begint (zo heet toch de eerste kerkdienst op de dag, katholieken onder ons??), laten ze horen, dat de klokken ook nog echt kunnen beieren!
Vandaag eerst een wasdag: wat voel ik me toch heerlijk huisvrouw! En als alles hangt: is er koffie! In de zon!

Dit zal onze meest zuiderlijk stekkie

worden. Er is hier veel te ontdekken in de omgeving: mooie oude stadjes en kilometers fietspad en niet te vergeten: strand en zee!
We hebben dat vandaag al even gezien: totaal verlaten stranden en uitgestorven badplaatsen (alsof iedereen geevacueerd is ...), met exotische namen als: Platja de Piles, Platja de Miramar, Platja de Bellreguard en Platja de Guardamer. Je kunt je goed voorstellen hoe bizar druk het hier in de zomer is. De kolonnes Nederlanders schijnen zich verzameld te hebben in Benidorm en Alicantes: daar hoeven we dus niet heen. We ontmoeten onderweg vooral Nederlanders die, net als wij, gaan voor de rust, cultuur en natuur en dus vooral NIET geïnteresseerd zijn in dans- en bingoclubjes!

Een paar opvallende zaken: privé -vuil wordt hier gewoon in de natuur verbrand. Altijd zie je wel ergens een paar rookpluimen: geen paniek; het is waarschijnlijk alleen het oude bankstel of afval uit de boomgaarden! En dan hondenstront!!! Denk je dat we daar in Nederland last van hebben. Nou, met die enorme hoeveelheden honden (en katten!) hier, kun je je voorstellen dat je ogen niet alleen om je heen gericht moeten zijn, maar ook heel regelmatig naar de grond! Niet te geloven! Enne: siësta is NIET alleen voor in de zomer: de winkels gaan hier gewoon iedere middag dicht tot ongeveer 17.00 uur (niet de grote supermarkten), maar blijven dan wel tot 21.00 uur open.

We fietsen hier voortdurend tussen de citrusboomgaarden. Overal wordt druk geoogst. Wat intrigerend om te zien is, dat ze hier een bewateringssysteem hebben, dat doet denken aan de Romeinse aquaducten. Enorm gotenstelsel, wat vroeger met behulp van een waterrad voorzien werd van water (bron of rivier). Nu worden er veelal pompen gebruikt om het water op te pompen. Overal in de goten zitten luikjes, die naar behoeven gebruikt kunnen worden.

Het dorpje waar we staan, is echt een mini-dorpje. Paco had tijdens de aanmeldingsprocedure wel heel snel in zijn mengelmoes van Spaans-Frans-Engels laten weten, waar de plaatselijke middenstand was, maar in eerste instantie was dat voor ons niet te vinden! Maar, de groenteboer, bakker enz. blijken gewoon in een verbouwde huiskamer te zijn! En aangezien de middenstand hier sowieso heel weinig verlichting gebruikt, liepen we er gemakkelijk aan voorbij. Uiteindelijk weten we nu, dat we gewoon op het geluid af moeten gaan en naar de tegelvoorstellingen op de muur kijken.