Spanje 2014

Vandaag maken we dus de doorsteek door de Pyreneeën. Tja, als we van tevoren geweten hadden, wat we nu weten .......

Als we opstaan, waait het behoorlijk hard. We wijzigen ons plan: we gaan niet langs een leuke toeristische weg langs de kust (smal en 2-baans), maar we nemen de 4-baansweg. Zo hebben we minder last van passerende vrachtauto's. Maar naarmate we langer onderweg zijn, gaat het steeds harder waaien. Zelfs als we op een parkeerplaats stilstaan en koffiedrinken, schudt de camper heen en weer!!
En dan moeten de Pyreneeën nog beginnen! Ze zijn hier weliswaar niet op z'n hoogst, maar toch behoorlijk. Scherpe punten, diepe dalen. En die diepe dalen zijn het ergste! Cor moet echt heel stevig het stuur vasthouden en bedacht zijn op iedere windvlaag. Nog maar een keer extra stoppen. Het rijdt niet echt ontspannend. We zijn blij, als we even met iets meer beschutting van bomen rijden: even rust.
Als we Frankrijk inrijden, wordt het iets rustiger. Gelukkig!
De camperplaats die we uitgezocht hadden, is uitgestorven. Jammer, 20 km terugrijden. Die is gelukkig open. Nou ja, we staan veilig achter een hek; dat geeft een goed gevoel. Maar voor de rest ..........
Het enige nog open toiletgebouw is inderdaad meer open, dan met muren, deuren en ramen! In ieder geval genoeg huisdieren (vogeltjes, en heel veel spinnen!). Het is er steenkoud. De verwarming gaat maar op bepaalde uren aan. Misschien wel logisch, maar toch. We besluiten alleen onze camper voor alles te gebruiken, want er zijn lichaamsdelen, die anders dreigen af te vriezen.
We zijn de enige gasten, op 1 vaste bewoner in een caravan na (zeker pas gescheiden !!). Het is er aardedonker en we laten 's nachts een lichtje branden in de camper. En, we hangen onze geweldige zaklantaarn klaar (20 cm lang en 1,5 cm doorsnee) om een eventuele inbreker te lijf te gaan :) .
Het wordt een koude nacht, maar we hebben het heerlijk warm (Cor onder dubbel dekbed en ik onder dekbed en fleecedeken).

's Avonds horen op het nieuws van de ongelukken die zijn gebeurd in en rond de oostelijke Pyreneeën. Nee, het is maar goed dat we dat niet geweten hebben ......! Het was een zeer enerverende kennismaking met de Pyreneeën en een hernieuwde vaststelling, dat met het weer niet valt te spotten.

We kunnen uitrusten en genieten van een kopje thee en lekker eigen gebakken boterkoek!

corpurmer

21 chapters

15 Apr 2020

Terugweg 4

Clermont L' Herault

Vandaag maken we dus de doorsteek door de Pyreneeën. Tja, als we van tevoren geweten hadden, wat we nu weten .......

Als we opstaan, waait het behoorlijk hard. We wijzigen ons plan: we gaan niet langs een leuke toeristische weg langs de kust (smal en 2-baans), maar we nemen de 4-baansweg. Zo hebben we minder last van passerende vrachtauto's. Maar naarmate we langer onderweg zijn, gaat het steeds harder waaien. Zelfs als we op een parkeerplaats stilstaan en koffiedrinken, schudt de camper heen en weer!!
En dan moeten de Pyreneeën nog beginnen! Ze zijn hier weliswaar niet op z'n hoogst, maar toch behoorlijk. Scherpe punten, diepe dalen. En die diepe dalen zijn het ergste! Cor moet echt heel stevig het stuur vasthouden en bedacht zijn op iedere windvlaag. Nog maar een keer extra stoppen. Het rijdt niet echt ontspannend. We zijn blij, als we even met iets meer beschutting van bomen rijden: even rust.
Als we Frankrijk inrijden, wordt het iets rustiger. Gelukkig!
De camperplaats die we uitgezocht hadden, is uitgestorven. Jammer, 20 km terugrijden. Die is gelukkig open. Nou ja, we staan veilig achter een hek; dat geeft een goed gevoel. Maar voor de rest ..........
Het enige nog open toiletgebouw is inderdaad meer open, dan met muren, deuren en ramen! In ieder geval genoeg huisdieren (vogeltjes, en heel veel spinnen!). Het is er steenkoud. De verwarming gaat maar op bepaalde uren aan. Misschien wel logisch, maar toch. We besluiten alleen onze camper voor alles te gebruiken, want er zijn lichaamsdelen, die anders dreigen af te vriezen.
We zijn de enige gasten, op 1 vaste bewoner in een caravan na (zeker pas gescheiden !!). Het is er aardedonker en we laten 's nachts een lichtje branden in de camper. En, we hangen onze geweldige zaklantaarn klaar (20 cm lang en 1,5 cm doorsnee) om een eventuele inbreker te lijf te gaan :) .
Het wordt een koude nacht, maar we hebben het heerlijk warm (Cor onder dubbel dekbed en ik onder dekbed en fleecedeken).

's Avonds horen op het nieuws van de ongelukken die zijn gebeurd in en rond de oostelijke Pyreneeën. Nee, het is maar goed dat we dat niet geweten hebben ......! Het was een zeer enerverende kennismaking met de Pyreneeën en een hernieuwde vaststelling, dat met het weer niet valt te spotten.

We kunnen uitrusten en genieten van een kopje thee en lekker eigen gebakken boterkoek!