Iban Longhouse

Sarawak, Borneo, 16.07.2015

Na een paar dagen in een stad te zijn verbleven is het tijd voor een beetje avontuur. Zonder echt duidelijk te weten wat we gaan doen, zijn we op een tour gegaan naar een longhouse. We zouden gaan verblijven bij een familie van de Iban stam. We werden opgehaald bij ons hostel en het zou ongeveer 4,5 uur rijden zijn en daarna nog een uur met de boot. Dat klopte ook wel. We hebben onderweg wat stops gemaakt bijvoorbeeld bij een Oerang Oetang Centre en een lokale markt. We hebben 3 Oerang Oetangs gezien tijdens het voeren. De rest kwam niet opdagen. Na een lange zit eindelijk bij de boot aangekomen. Het was een lange dunne boot waar je achter elkaar moest zitten. Er was nog een Amerikaanse vrouw met ons mee en de gids. De tocht naar het dorpje was vrij lang maar wel heel mooi. Echt prachtige natuur. Er leven daar geen wilde dieren omdat die nog dieper in de jungle zitten. Geen zorgen over wilde Oerang Oetangs dus.

Eenmaal aangekomen bij het dorp werden we ontvangen door wat stamleden. Er werd op een soort gong geslagen zodat het hele dorp wist dat wij er waren. We hebben kennis gemaakt met het stamhoofd en we kregen te zien waar we

gingen slapen. Daarna kregen we meteen koffie en thee aangeboden. Ik ben altijd van mening als je wat aangeboden krijgt, kan je het niet afslaan in dit soort landen dus nam ik thee. Het was bloed heet daar binnen en zelfs met stilzitten droop het zweet van je lichaam. Heel lekker dus die thee! ;) Daarna een korte rondleiding gehad in het huis en toen zag ik een baby-aapje. Super klein en schattig. Hij sprong zo op een hekje en ging boven op mijn schouder zitten. Mij deed hij dus niks, nadat hij van mijn schouder af was, viel hij de gids aan en beet in zijn voet. Vond hij mij toch iets liever denk ik.

We hebben daarna onze zwemkleding aangetrokken en toen konden we even zwemmen in de rivier. Even afkoelen. Het stamhoofd en een van de andere mannen kwamen ook naar de rivier om wat boomstammen te zoeken en die vroegen of we een stukje mee gingen verder de rivier in. Dus dat hebben Job en ik gedaan. Wel leuk om te zien, maar geen flauw idee wat we nu precies hebben bereikt met die wandeling.

's avonds kregen we in een van de huizen ons avondeten. Vis, rijst, noodles, ei, wat groentes en slakken. Om weer even terug te komen op niks afslaan heb ik de slakken geprobeerd. Je moest ze uit het slakkenhuis zuigen en dan meteen opeten. Niet mijn favoriete maaltijd zullen we maar zeggen. Ik heb ook nog 2 happen vis op, het moet niet gekker worden. Na het eten werden we bij elkaar geroepen voor een dansoptreden. 2 meisjes gingen een traditionele dans opvoeren samen met het stamhoofd en de laatst overgebleven koppensneller. Gedurende de hele middag en avond werden we al vol gegooid met zelfgemaakte rijstwijn en zelfgemaakte wiskey. Zo ook tijdens deze dans. Eerst een zelf drinken en dan een geven aan de dansers. Aan het eind van de voorstelling konden we onze cadeau's aan het stamhoofd geven en die zou het verdelen onder alle gezinnen die daar wonen (een stuk of 30). Ook moesten we zelf nog dansen met een leuk hoedje op. Ook ging de gids nog liedjes voor en met ons zingen.


Het hoogte punt van de avond was wel dat onze handen gelezen zouden worden door de laatst overgebleven koppensneller. 20 jaar geleden had hij voor het laatst iemand vermoord. Nu kan hij de toekomst voorspellen. Mijn toekomst ziet er goed uit, mijn carriere zal goed gaan en ik zal trouwen met een man uit het buitenland, dus wie weet! De nacht slapen ging verbazingwekkend goed. We lagen op een klein matrasje met een klamboe in de grote open ruimte en het koelde gelukkig wel wat af 's nachts. De volgende ochtend hebben we geleerd hoe we moeten jagen met een 'blowpipe' en kregen we nog een demonstratie hanenvechten. Zij doen dat hier met een reden. Als er een meningsverschil is tussen 2 mensen, laten ze de hanen vechten en degene die wint spreekt dan een prijs af. De verliezer moet dat bedrag dan betalen en dan is het opgelost! Best een goed idee.

Na al deze indrukken hadden we weer een lange reis voor de deur staan terug naar Kuching. 's avonds een hele gezellige avond gehad met een groepje Deense jongens en een Australisch meisje. Goede afsluiting van het eerste deel van de reis. Next up: Mulu!

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.