Otago 11 - 13 februari

Wanaka! Wat een geweldige stop blijkt dit te zijn. We komen aan bij ons verblijf, wat een soort van loft is. We zijn de enige gasten. De eigenares Piëta blijkt op jonge leeftijd vanuit IJsselsteijn geëmigreerd te zijn hierheen. Zij en haar man Ian zijn met pensioen, maar hebben die B&B plus iets met wijn als hun huidige tijdbesteding.

De eerste dag doen we de Siberia experience. De eerste etappe bestaat uit vliegen met een helikopter tussen en over de bergen. We zien de wildernis in al zijn glorie. Bergen, watervallen, gletsjers. Na een klein half uur worden we gedropt in de middle of nowhere. De vier andere passagiers gaan een andere kant op, zodat we na een paar minuten met ons 2en echt helemaal alleen zijn in dit gebied. Een geweldige beleving. Doet denken aan de film Into the Wild met muziek van Eddie Vedder. We laten het een tijdje echte helemaal binnenkomen, het is prachtig, net als het eerste deel van de hike. Om stil van te blijven.

In plaats van de aangeven 3 uur blijken we over deel 2 (een hike van 8 km) een stuk korter te

doen, dus - omdat je als je stil staat, lek wordt gestoken door de zandvliegen - lopen we nog een stuk terug en weer heen om de tijd te overbruggen totdat we aan het laatste deel van de experience kunnen beginnen.

Dat is de terugtocht in een jetskiboat. De rivier is een beetje aangevuld door de regen van de afgelopen nacht en hier en daar kolkt ie behoorlijk. De bestuurder blijkt de Nieuw-Zeelandse uitgave van Max Verstappen te zijn. We scheuren dus door de bochten, doen donuts en ondertussen vertelt hij een boel over de vegetatie in het gebied. Echt geweldig.

In de loop van de middag zijn we terug in Wanaka, waar we in de Lake Bar het reisdagboek bijwerken. Ook een prima tent, lekker fingerfood plus bier. 's Avonds uitbuiken en boekje lezen. Dit was topdag 1 dus.

De volgende dag pakken we de mountainbikes. Eerst ons ff verbazen over de veelheid aan nieuwbouw in Wanaka. Er zijn huizen van 4 mln dollar bij. Wat opvalt is dat ze hier eerst de straten aanleggen en dan aan de bouw van de huizen gaan beginnen. Ze hebben zeker geen zwaar materieel nodig zoals heimachines. De bouwstijl is een soort van hele dure prefab. Daardoor geen geweldige bouwput zoals bij ons in nieuwbouwprojecten. Ook opvallend: geen zonnepanelen op de daken, dat zou toch ook logisch zijn. De meeste energie komt op dit moment via waterkracht.

We fietsen om die nieuwbouw heen en komen bij de ingang van een hike/mountainbike gebied. Ff wennen aan de steile hellingen, maar ook dit is echt erg leuk om te doen. Ook al constateren we snel dat

we nog lang geen Mathieu van der Poel zijn ;-). Na een hoop geklauter op wielen volgen we lang een iets breder pad langs de rivier en Lake Wanaka. Dat levert prachtige beelden op, wat is het hier mooi! En wat is het ook niet schreeuwerig toeristisch, je ziet vrijwel geen activiteit op het water, af en toe mensen die her en der aan de waterkant zitten dat is het dan. In Europa zou het hier een soort Scheveningen, Cote d' Azur, Costa Brava of een andere mondaine badplaats zijn. Hopen maar dat ze dat zo kunnen volhouden met het sterk groeiende aantal toeristen.

Weer in Wanaka komen we Tom en Sherry (de Amerikanen op de boot in Doubtfull Sound) tegen, die gaan een tocht op Lake Wanaka maken. Erg leuk om hen weer even te zien. Ook nu al vroeg aan het bier en de hapjes met een echt vakantie- en verweggevoel aan de andere kant van de wereld. We vragen ons af of we altijd zo zouden kunnen leven. Wat denk je zelf! Kortom, topdag 2.